Ο όρος «σούπερ αυτοκινητόδρομος» ακούγεται εντυπωσιακός. Ακούγεται σαν μια οριστική λύση που θα αφήσει στο παρελθόν τα σημεία συμφόρησης. Ωστόσο, ο νέος “αυτοκινητόδρομος” ηλεκτρικής ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου, που εγκρίθηκε από τη ρυθμιστική αρχή ενέργειας την προηγούμενη εβδομάδα, είναι ένα πιο περιορισμένο εγχείρημα. 

Ο Eastern Green Link 2 αξίας 3,4 δις λιρών σημαίνει ένα σημαντικό βήμα προς την αύξηση της ικανότητας μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν τεθεί σε λειτουργία το 2029, θα παρέχει δυναμικότητα 2 GW σε μήκος 436 χιλιομέτρων, από τη Σκωτία έως το Γιορκσάιρ, μια αύξηση σχεδόν 30% σε σύγκριση με τη διαθεσιμότητα αιχμής στα σύνορα σήμερα. Είναι επίσης το πρώτο έργο που λαμβάνει την τελική έγκριση χρηματοδότησης από την Ofgem βάσει των νέων κανόνων για την επιτάχυνση της παροχής υποδομών.

Με μία μικρή, ενοχλητική λεπτομέρεια όμως: Η αναβάθμιση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου για την ενεργειακή μετάβαση είναι ένα τόσο τεράστιο εγχείρημα που αυτό το έργο μόλις και μετά βίας κάνει διαφορά. Η πρόκληση είναι παγκόσμια. Η National Grid έχει σχεδόν διπλασιάσει το επενδυτικό της σχέδιο σε 60 δις στερλίνες, εκ των οποίων σχεδόν το 80% θα αφορά τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας. Η Goldman Sachs εκτιμά ότι μόνο η Ευρώπη θα χρειαστεί σχεδόν 800 δις ευρώ για τη μεταφορά και τη διανομή την επόμενη δεκαετία.

 

Οι επενδύσεις των πλουσιότερων και φτωχότερων κρατών για την αναβάθμιση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας. Πηγή: Financial Times.

 

Υπάρχουν δύο λόγοι. Πρώτον, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας θα αυξηθεί απότομα καθώς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και οι αντλίες θερμότητας θα απογειωθούν. Και δεύτερον, οι ΑΠΕ παράγουν ηλεκτρική ενέργεια σε διαφορετικά σημεία από τις παλιές μονάδες παραγωγής από ορυκτά καύσιμα.

Η αιολική ενέργεια παράγεται ολοένα και περισσότερο στη Σκωτία και— ακόμη και με αυτό το κομμάτι του εξοπλισμού— δεν υπάρχει αρκετή μεταφορική ικανότητα για να την παραδώσει σε περιοχές ζήτησης στο νότιο τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήδη, η μέγιστη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Σκωτία είναι ίσως 10-14 GW, όπως υπολογίζει ο Tom Edwards από την Cornwall Insight, σε σύγκριση με την τοπική μέγιστη κατανάλωση των 3 GW. Η Σκωτία μπορεί να προσθέσει έως και 10 GW παραγωγικής ικανότητας έως το 2030.

Ακόμα χειρότερα, οι συμφορήσεις στις μεταφορές είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος. Οι ΑΠΕ δυσκολεύονται να συνδεθούν στο δίκτυο, με περισσότερα από 700 GW δυνητικής δυναμικότητας να έχουν κολλήσει στη σειρά, σύμφωνα με έκθεση του Ιουνίου από την Octopus Energy. Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος δεν έχουν επιφέρει ουσιαστική επιτάχυνση.

Η ταχεία διαδικασία της Ofgem για τις υποδομές μεταφορών προσφέρει μια σπίθα ελπίδας. Ο διαχειριστής του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας της National Grid έχει πέντε έργα στη νέα λωρίδα, για συνδυασμένη μεταφορική ικανότητα 10 GW. Και η μεγαλύτερη βεβαιότητα χρηματοδότησης επιτρέπει στον φορέα εκμετάλλευσης να κλειδώσει τις σπάνιες προμήθειες καλωδίων και πλοίων τοποθέτησης καλωδίων.

Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες αυτές, είναι δύσκολο να απαλλαγεί κανείς από την αίσθηση ότι η υλοποίηση των γιγάντιων επενδυτικών σχεδίων που έχουν ανακοινωθεί από τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας παραμένει εκπληκτικά φιλόδοξη— όπως και η ελπίδα για την απαλλαγή των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας από τις εκπομπές άνθρακα σύντομα.