Καθώς ουδείς μπορεί να προβλέψει και τις διαστάσεις που αυτή θα λάβει. Έν γένει ο κόσμος χαρακτηρίζεται από μεγάλη αβεβαιότητα και εξαιρετικά μεγάλη επικινδυνότητα. Τα μέτωπα αντί να μειώνονται συνεχώς αυξάνονται ενώ υπάρχουν κι άλλες εστίες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να πυροδοτήσουν μια μεγάλη ένταση. Από τα Βαλκάνια μέχρι την Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική, κανείς δεν μπορεί να αισθανθεί πραγματικά ασφαλής για το παρόν ούτε για το άμεσο μέλλον.
Ο άλλοτε εγγυητής της σταθερότητος και της παγκόσμιας ασφάλειας, η Δύσις, δείχνει αδύναμη. Ανίκανη να καθοδηγήσει. Να ελέγξει αλλά και να εμπνεύσει. Το άλλοτε μεγάλο της πλεονέκτημα, η ελευθερία απόψεων, έχει μετατραπεί σε αποκλειστικό δικαίωμα της μειοψηφίας, που προσπαθεί να επιβάλει ακριβώς το αντίθετο. Την επικράτηση της ομοιομορφίας από το τρόπο που ντύνεται κανείς και τον τρόπο που συνδιαλέγεται μέχρι τον τρόπο που σκέφτεται. Εκεί άλλωστε κρύβεται και το μυστικό.
Το υπερόπλο αυτών που κινούν τα νήματα για να ελέγξουν πλήρως τον δυτικό κόσμο. Αφαιρώντας του την κριτική σκέψη και τον προβληματισμό. Απομακρύνοντας τον από τις παραδόσεις ακόμη και την ιστορία του. Και κάποια στιγμή θα έλθει και η ώρα της τελικής σύγκρουσης.
Αυτή θα είναι και «η μητέρα των μαχών» για την Δύση που κάποιες φορές φαίνεται υπνωτισμένη από τους ρυθμούς της woke ατζέντας και του εκφυλισμένου εκμοντερνισμού και άλλες δείχνει να ξυπνάει και να εξεγείρεται. Όχι μόνο γιατί τα πιο συντηρητικά κόμματα ενισχύονται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ αν τελικώς κερδίσει ο Τραμπ, αλλά κυρίως διότι δείχνει σημάδια αντιδράσεως.
Και αυτό δεν αφορά μόνο τον σάλο που προκάλεσε η Αλγερινή πυγμάχος με τα αντρικά χαρακτηριστικά που «ισοπέδωσε» την αντίπαλό της στους Ολυμπιακούς. Αλλά και στις σφοδρές αντιδράσεις που προκάλεσε η απαράδεκτη διακωμώδησις του Μυστικού Δείπνου στην τελετή ενάρξεως. Πράγματι οι Γάλλοι θα μείνουν στην ιστορία, όπως άλλωστε επιδίωκαν, αλλά για λάθος λόγους.
Και αν αυτό ήταν ένα τεστ για να αξιολογήσουν τα αντανακλαστικά των πολιτών απέναντι στον ευτελισμό των πάντων, το μήνυμα ήταν ηχηρό. Άλλο είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας και άλλο η απαξίωσις των αρχών και των πεποιθήσεων με τις οποίες γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές. Που κατάφεραν να επιβιώσουν από παγκόσμιους πολέμους, να πατήσουν ξανά στα πόδια τους, να δημιουργήσουν και να συμβάλλουν στην εξέλιξη της ανθρωπότητος. Πρέπει να αντιληφθούν ότι η πρόοδος δεν συνδέεται με την διαγραφή και την απαξίωση του παρελθόντος. Δεν πρόκειται για άδειο δίσκο που κανείς βάζει μέσα ότι θέλει. Τουλάχιστον όχι ακόμη.