ενώ περιμένουν να ξεκαθαρίσουν τα επόμενα βήματα του Βερολίνου, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το θέμα.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, σχεδιάζει τη συγχώνευση των τεσσάρων δικτύων υψηλής τάσης της χώρας, καθώς επιδιώκει να επιτύχει ουδετερότητα ως προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2045. Η αναμόρφωση θα μπορούσε να κοστίσει έως και 300 δισεκατομμύρια ευρώ (333 δισεκατομμύρια δολάρια), αλλά οι ανάγκες είναι οξείες: οι υπάρχουσες υποδομές είναι γερασμένες και η ζήτηση ενέργειας πρόκειται να αυξηθεί στα ύψη, καθώς το έθνος επιδιώκει να συνδέσει τη βιομηχανική του καρδιά στο νότο με την αιολική ενέργεια στο βορρά.
Τον Ιούνιο, ο κυβερνητικός συνασπισμός του καγκελάριου Όλαφ Σολτς εγκατέλειψε τα σχέδια για την αγορά της πλήρους γερμανικής μονάδας της ολλανδικής κρατικής Tennet, αφού αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ ακριβή. Οι αξιωματούχοι εξακολουθούν να εξετάζουν το ενδεχόμενο ενός μειοψηφικού μεριδίου, αλλά η κατάρρευση της συμφωνίας - ένα πολιτικό πλήγμα για την κυβέρνηση - καθυστερεί τώρα άλλες διαπραγματεύσεις.
Η EnBW αναζητούσε να πουλήσει μέρος ή το σύνολο του εναπομείναντος μεριδίου της στον διαχειριστή δικτύου TransnetBW GmbH, δήλωσαν άνθρωποι που αρνήθηκαν να κατονομαστούν, καθώς το θέμα είναι ιδιωτικό. Πέρυσι, η κρατική τράπεζα KfW πλήρωσε περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ για μερίδιο 25% του δικτύου στη νοτιοδυτική Γερμανία.
Εν τω μεταξύ, η RWE διερευνά «διάφορες επιλογές» για το μερίδιο 25,1% που κατέχει στον διαχειριστή δικτύου Amprion GmbH, ο οποίος καλύπτει μεγάλο μέρος της δυτικής Ευρώπης, δήλωσε ο οικονομικός διευθυντής Michael Müller στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνδιάλεξης για τα κέρδη νωρίτερα αυτό το μήνα. Το μερίδιο αποτιμάται σε περίπου 1,6 δισ. ευρώ, ανέφεραν αναλυτές της Bernstein, μεταξύ των οποίων και η Deepa Venkateswaran, σε ερευνητικό σημείωμα τον Μάιο.
Και οι δύο εταιρείες έχουν παρκάρει τις προσπάθειές τους για πωλήσεις λόγω του αδιεξόδου γύρω από την Tennet στη Γερμανία, ανέφεραν οι άνθρωποι.
Τόσο η RWE όσο και η EnBW αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Οι δύο επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας - οι οποίες δεν διαθέτουν δικές τους γραμμές μεταφοράς - είναι επενδυτές στους διαχειριστές του δικτύου. Έχουν συμφέρον να πουλήσουν αυτά τα μερίδια για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση μεγάλων επενδύσεων στον δικό τους μετασχηματισμό στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης. Η RWE σχεδιάζει να δαπανήσει έως και 55 δισ. ευρώ και η EnBW έως και 40 δισ. ευρώ έως το 2030.