“Φινλανδοποίηση”* της Κύπρου & Άλλες Ιστορίες

Όταν μια χώρα της οποίας το 37% του εδάφους της κατέχεται από μια υπέρτερη ξένη δύναμη «ψειρίζει τη μαϊμού» κατά το κοινώς λεγόμενο όταν πρόκειται για ζήτημα που άπτεται της οικονομικής και ενεργειακής της ασφάλειας, τότε δεν είναι κάτι που το παίρνει κανείς ελαφρά. Η διστακτικότητα που επιδεικνύει η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο να αποδεχτεί κάτι για το οποίο την παρακινούν να πράξει η Ελλάδα και η Ευρώπη –με τη σύμφωνη γνώμη των Αμερικανών – ήτοι, να συναινέσει στην κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού Great Sea Interconnector που θα τη διασυνδέσει ηλεκτρικά με τα ευρωπαϊκά ηπειρωτικά συστήματα, μέσω της Κρήτης παραπέμπει είτε σε φόβο για μια πιθανή δυναμική αντίδραση των Τούρκων, είτε στην αντίδραση «ισχυρών τοπικών συμφερόντων» που επιδιώκουν την ενεργειακή απομόνωση του νησιού για τους δικούς τους λόγους.