Περιγράφοντας την Λέρο δεν αναφέρουν πουθενά την λέξη «Ελλάδα», «ελληνικό νησί» ή κάτι που να προσδιορίζει γεωγραφικά που φιλοξενείται η έκθεσις. Αντιθέτως, οι δυο γυναίκες σπεύδουν να γράψουν στην πρόσκληση ότι είναι σχεδόν δίπλα στην Τουρκία, επομένως μπορεί να πιστέψουν ότι είναι και τουρκικό, και ότι ο επισκέπτης θα εντυπωσιασθεί από την ιταλική αρχιτεκτονική. Και δεν είναι παράλειψις η αναφορά στην Ελλάδα, γιατί στην συνέχεια γράφει για τα μεσαιωνικά κάστρα, τους ανεμόμυλους και το «ιταλικό» Λακκί.
Το νησί της Αρτέμιδος με τα εξαιρετικά ελληνικά αρχαιά αντικείμενα που έχουν βρεθεί από τους ερευνητές δεν συγκινεί τις δυο Τουρκάλες, που αρκούνται απλώς να αναφέρουν ότι από την Λέρο έχεις ωραία θέα στο Αιγαίο, φανταζόμαστε όπως το ονειρεύεται ο Ερντογάν. Ήλθαν, όπως σημειώνουν, με «άγρια αγάπη» και αφοσίωση στο νησί της Λέρου. Αυτό το «άγρια», όπως λένε οι ίδιες, θα μπορούσαν να το αποφύγουν, γιατί, αν μη τι άλλο, προκαλούν και θυμίζουν στους κατοίκους το πόσο άγρια είχαν εισβάλει και κάψει τα νησιά οι προγονοί τους.
Το ερώτημα είναι πως το ελληνικό κράτος ανέχεται ξεκάθαρη αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Λέρου, υπό τον μανδύα μάλιστα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, με την ευγενική χορηγία κάποιων από την ……«Ινσταμπούλ»!