Τα επόμενα βήματα, σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε είναι θα πρέπει να αναμένουμε να καθαρογραφτεί η απόφαση του ΚΑΣ, προτού συσταθεί η εταιρεία ειδικού σκοπού που θα αναλάβει τους διαγωνισμούς για τα ανεμολογικά δεδομένα, ώστε να επιτευχθεί ο πρώτος στόχος για το 2027.
Παρά τις πρόσφατες αναφορές για επίλυση του προβλήματος οι άνθρωποι της αγοράς τηρούν επιφυλακτική στάση στο όλο θέμα.
«Όσο και να φωνάξουμε δεν πιστεύουμε ότι θα εισακουστούμε», είπε στέλεχος εταιρείας του χώρου ο οποίος πιστώνει μεν καλή διάθεση και βούληση στην Κυβέρνηση και ειδικότερα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, θεωρεί δε ότι σε τελική ανάλυση έχει ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχό τους. «Έχουν πελαγώσει», τονίζει, καθώς δεν είναι μόνο η γεωπολιτική διάσταση του εγχειρήματος, ήτοι, το στρίμωγμα που παρατηρείται εξαιτίας της μη ανακήρυξης ΑΟΖ σε καίριες στρατηγικά περιοχές ενδιαφέροντος, αλλά και επειδή αντιμετωπίζουν τις γνωστές ισχυρές αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο που παρακινούνται από τις ακόμη πιο γνωστές ομάδες «πίεσης» (περιβαλλοντιστές κλπ).
Η άποψη των ανθρώπων του χώρου με άριστη γνώση των όσων συμβαίνουν στον υπόλοιπο πλανήτη για αυτά τα φαινόμενα είναι ότι τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, σε επίπεδο οξύτητας και συχνότητας αντιδράσεων στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε στεριά και θάλασσα, αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία. Πουθενά στον κόσμο δεν θα συναντήσει κανείς την ένταση με την οποία διαμαρτύρονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι για την ανάπτυξη αιολικών έργων. Ακόμη και αν στη θάλασσα τα πράγματα μπορεί να βολεύουν κάπως περισσότερο λόγω της απόστασης από κατοικημένες περιοχές.
Για να απενεχοποιήσει και να απεμπλέξει, πιθανώς, από τυχόν ευθύνες που δεν τους αναλογεί, το energia.gr, θεωρεί, ότι είναι, τελικά, ότι ο "φταίχτης" είναι το περίφημο «πολιτικό κόστος» που αποτρέπει την εκάστοτε ελληνική Πολιτεία να λάβει εκείνες τις αποφάσεις που θα δώσουν ώθηση σε σημαντικά αναπτυξιακά projects.
Πιθανώς όμως, αυτή η καθυστέρηση που παρατηρείται σε σχέδια που ανακοινώθηκαν με τυμπανοκρουσίες, το περασμένο έτος, να οφείλεται και σε κάποιου είδους «κόπωση» των στελεχών της Κυβέρνησης, ύστερα από μια έντονη πρώτη τετραετία με αλλεπάλληλες κρίσεις (Covid, ενεργειακή ακρίβεια, πόλεμοι). Αν υποτεθεί ότι αυτή η δυστοκία είναι προϊόν κόπωσης, τότε ενδεχομένως να έχει συμβάλει σε αυτό και η παντελής έλλειψη σοβαρής, ή έστω υποτυπώδους αντιπολίτευσης που έχει επαναπαυθούν τα η κυβερνητική παράταξη
Σε κάθε περίπτωση όμως, και πέρα από προφανείς η μη εξηγήσεις για το τί μπορεί να ευθύνεται που σήμερα η Κυβέρνηση «ρετάρει» δεν παύει να ισχύει το παραδοσιακό ελληνικό φαινόμενο των οργανωμένων ομάδων συμφερόντων που αντιστέκονται στις μεταρρυθμίσεις με αναπτυξιακό πρόσημο που αντιβαίνουν στις δικές τους ιδιοτελείς –τις περισσότερες φορές- επιδιώξεις. Στην προκειμένη περίπτωση η βασική γραμμή άμυνας υπήρξε η φράση «ελαχιστοποίηση της οπτικής επαφής»!
Για να συνοψίσουμε και να βάλουμε μια τάξη σε αυτή την …αταξία: Στην Ελλάδα θέλουμε να έχουμε πράσινη και καθαρή ενέργεια αλλά χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να τη βλέπουμε, να την ακούμε, ει δυνατόν να μην έχει καμία επίπτωση στο –δικό μας- περιβάλλον και βέβαια και πάνω από όλα απαιτούμε να την πληρώνουμε και φθηνά.
Καλημέρα!