Μάλιστα, πρόσθεσε ότι υπάρχει προς υπογραφή μια ΚΥΑ κοστολόγησης-τιμολόγησης του νερού.
Αλλά και ως προς το θέμα της ιδιωτικοποίησης, προβλημάτισε αρκετούς ότι, όπως ειπώθηκε στην κοινή συνέντευξη Τύπου ΥΠΕΝ – ΕΥΔΑΠ, δρομολογείται νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει τη συνένωση των 125, σήμερα, δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) ανά περιφερειακή ενότητα - ώστε να μειωθεί ο αριθμός τους στο ένα τέταρτο - με στόχο να υπάρξουν και κίνητρα για συμπράξεις προκειμένου να εξυγιανθούν και να έχουν πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση. Αν και, ως αιτιολογία, προβλήθηκε η ενίσχυση των παρόχων, που σήμερα επωμίζονται πολλά χρέη που καθιστούν αδύνατη την χρηματοδότηση επενδύσεων για την αναβάθμιση των υποδομών και τον εκσυγχρονισμό τους, εύλογα γεννιέται η απορία ποια θα είναι η μοίρα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΔΕΥΑ αυτών και των υδάτινων πόρων που θα διαχειρίζονται (και, άρα, και ο ρόλος των δανειστριών τραπεζών σε αυτά), ιδίως αν, παρά τις συνενώσεις, συνεχίζουν να εμφανίζουν χρέη.
Αν αυτές οι ανησυχίες είναι εύλογες ή όχι, θα φανεί από την περαιτέρω εξειδίκευση των εξαγγελιών. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι είναι εύλογη και η ανησυχία της στήλης για κάτι που ακούστηκε στη συνέντευξη Τύπου αλλά μάλλον δεν προβλημάτισε κανέναν γιατί θεωρήθηκε αυτονόητο: η ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από ποταμούς που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών. Σιγά-σιγά, λοιπόν, το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ, στην προσπάθειά του να βρει κι άλλους υδάτινους πόρους για τους καταναλωτές της Αθήνας και, ουσιαστικά, όλου του νομού Αττικής (δηλαδή του μισού, σχεδόν, πληθυσμού της χώρας), θα πάρει την άγουσα για την οροσειρά της Πίνδου! Πέρυσι (29 Μαρτίου 2023), η στήλη (βλέπε εδώ) διερωτάτο τι προοπτικές μπορεί να έχει στο θέμα της ασφαλούς και ορθής διαχείρισης των υδάτων της μία χώρα με τον υδροκεφαλισμό που παρουσιάζει η Ελλάδα «από το 1970 κι εντεύθεν, μετά τη μεταπολεμική έκρηξη της αστυφιλίας; Αρχικά η πρωτεύουσα της χώρας υδρευόταν από το Μαραθώνα, τώρα από τον Μόρνο και αύριο – ποιος ξέρει; - από τον Αλιάκμονα, ίσως, ή τον …Δούναβη!» Απ’ ό, τι φαίνεται, η Βαλκανική …εκστρατεία ύδρευσης των Αθηναίων ξεκίνησε.
Στην ίδια λογική «γιγαντισμού» εντάσσεται και η εξαγγελία ότι η ΕΥΔΑΠ θα αναλάβει και την υδροδότηση των νομών Βοιωτίας, Φωκίδας και Κορινθίας.
Προφανώς, και στο θέμα της ύδρευσης, πρυτανεύει μία λογική που, αντί να πριμοδοτεί την αποκέντρωση και την απομάκρυνση, σε βάθος χρόνου, μεγάλου τμήματος του πληθυσμού από την Περιφέρεια Αττικής, αντίθετα, ευνοεί την ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωσή του. Μάλιστα, στο όνομα ακριβώς της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, εξαγγέλλονται μέτρα περαιτέρω απομύζησης και αχρήστευσης φυσικών πόρων για την εξυπηρέτηση των όλο και πιο ακόρεστων αναγκών της Αθήνας! Μάλιστα, λέγεται ότι, από πλευράς ΥΠΕΝ, υπάρχουν σκέψεις να σχετιστεί η απόσυρση παλιών πολυκατοικιών με το μπόνους ορόφων: αντί να δοθούν φορολογικά και στεγαστικά δάνεια για μετοίκιση εκτός της πρωτεύουσας, θεωρείται ότι είναι καλύτερη λύση να χτίζονται, στις ήδη επιβαρυμένες πολεοδομικά γειτονιές της Αθήνας υψηλότερα κτίρια με μικρότερη κάλυψη, ώστε να έχουμε περισσότερους «ελεύθερους κοινόχρηστους χώρους για τους πολίτες» και «μικρές οάσεις στον αστικό ιστό». Αντί για εγχείριση, παυσίπονα…
Φαίνεται, τελικά, ότι, και στο θέμα των υδάτινων πόρων, η αποκέντρωση είναι ο ελέφαντας - όχι, όμως, στο δωμάτιο αλλά - …στη βρύση μας!