κανονισμός του Δουβλίνου, που σημαίνει ότι οι χώρες πρώτης εισόδου είναι υπεύθυνες για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; 'Ότι αν οι ευρωπαϊκές χώρες κλείσουν και πάλι έστω και προσωρινώς (για έξι μήνες επιτρέπεται η αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν) τα σύνορά τους, οι μετανάστες θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες πρώτης εισόδου.
Η Αθήνα διαμηνύει μεν ότι δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη Γερμανία, αλλά να υπάρξει συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως δεν θα δεχθεί να σηκώσει βάρη που δεν της αναλογούν. Αυτό το μήνυμα μετέφερε ο υπουργός Μετανάστευσης Νίκος Παναγιωτόπουλος στον Γερμανό υφυπουργό Εσωτερικών Μπερντ Κρόσερ με τον οποίο συναντήθηκε προχθές το βράδυ στο Βερολίνο, λίγο πριν από τη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τα Σύνορα. Αυτό ξεκαθάρισε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος δήλωσε ότι «σε καμία περίπτωση – θέλω να ακουστεί δυνατά – δεν πρόκειται η Ελλάδα να είναι «ο σάκος του μποξ» ή να είναι η χώρα η οποία, επειδή ακολουθήθηκε, θεωρώ, μία λάθος πολιτική από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα λύσει αυτή για τους άλλους το πρόβλημα. Δεν πρόκειται εμείς να γυρίσουμε αντίστροφα την εικόνα. Θα συνεχίσουμε να φυλάμε τα σύνορά μας και να απαιτούμε να κατανέμονται δίκαια τα βάρη». Ωστόσο στην πραγματικότητα η Αθήνα εξακολουθεί να είναι εκτεθειμένη στις μεταναστευτικές ροές ακόμη και με την εφαρμογή του νέου συμφώνου, καθώς οι νέοι μηχανισμοί αλληλεγγύης είναι αρκετά ευέλικτοι. Δηλαδή τα κράτη μέλη θα μπορούν να αρνηθούν την φιλοξενία μεταναστών αντί οικονομικού αντιτίμου. Θα μπορούν να κλείσουν τα σύνορά τους και να πληρώσουν 20.000 ευρώ για κάθε πρόσφυγα που δεν δέχονται!Η να αποστείλουν προσωπικό ή υλικοτεχνική βοήθεια στην χώρα που δέχεται τις ροές. «Θα βρούμε τρόπους ώστε ακόμη και αν το σύμφωνο μετανάστευσης τεθεί σε ισχύ, να προστατεύσουμε την Πολωνία από τον μηχανισμό μετεγκατάστασης», είχε πει τότε ο φιλευρωπαίος κατά τα άλλα Πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα του ότι ήδη φιλοξενεί περίπου 1 εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες. Όσο για τους άλλους πολέμιους της υποδοχής μεταναστών, δεν έχει αλλάξει κάτι. Μάλιστα ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Βίκτωρ Όμπραν δήλωσε απευθυνόμενος προς την Γερμανία «welcome to the club».
Ο κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να θέσει το θέμα στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17 Οκτωβρίου και προσπαθεί να βρει συμμάχους. Την Δευτέρα συνάντησε στο Μέγαρο Μαξίμου τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Στεφάν Σεζουρνέ, ο οποίος θα είναι και ο νέος επίτροπος της Γαλλίας στην Κομισιόν, ωστόσο είναι αμφίβολο στο κατά πόσο μπορεί να στηρίζεται στην βοήθεια της Γαλλίας, όταν και αυτή ετοιμάζεται να αυστηροποιήσει την μεταναστευτική της πολιτική, όπως διαμήνυσε ο νέος Πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ, πρώην Επίτροπος και μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και η Αθήνα προφανώς έχει αντιληφθεί ότι σε μια νέα μεταναστευτική κρίση θα αφεθεί και πάλι μόνη της. Γι αυτό και σπεύδει να κατασκευάσει την επέκταση του φράκτη στον Έβρο, τον οποίο σημειωτέον ότι η ΕΕ αρνείται μέχρι στιγμής να χρηματοδοτήσει παρ ότι φυλάσσει τα ευρωπαϊκά σύνορα! Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης βρέθηκε στον Έβρο τις προηγούμενες ημέρες και αναφέρθηκε στην πρόοδο των έργων, τονίζοντας πως η κατασκευή του φράχτη δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά αναμένεται να είναι έτοιμος εντός ενός έτους: «Δεν έχουμε ολοκληρώσει τον φράχτη στον Έβρο, σε ένα χρόνο θα είναι έτοιμος», είπε και πρόσθεσε «Κάνουμε το χρέος μας στην Ευρώπη, φυλάμε τα σύνορα».Εντούτοις το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις θαλάσσιες οδούς, με την Ελλάδα μάλιστα να κατηγορείται και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι έχει προβεί σε παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Τουρκία και να αφήνεται να εννοηθεί ότι τίθεται αμφίβολη και η συνέχιση της παρουσίας της FRONTEX. Δηλαδή τι ακριβώς θέλουν οι Ευρωπαίοι; Να κρατήσουμε με κάποιο μαγικό τρόπο τους μετανάστες μακριά από την Ελλάδα και ακολούθως την Ευρώπη; Πόσο υποκριτές!