Όποιες και αν είναι εξελίξεις στα πολλαπλά πλέον μέτωπα στην Μέση Ανατολή, ένα είναι το μόνο σίγουρο. Ότι η επόμενη ημέρα δεν θα είναι ίδια.  Η άμεση εμπλοκή του Ιράν – δεύτερη επίθεση μέσα πέντε μήνες- δίδει άλλη τροπή στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής με τη σύγκρουση Τελ Αβίβ και Τεχεράνης να έχει εξελιχθεί σε μάχη ζωής ή θανάτου. Η πυραυλική επίθεση που εξαπέλυσε χθες το Ιράν εναντίον του Ισραήλ ήταν «απάντηση» στις δολοφονίες των ηγετών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, ανακοίνωσαν αργότερα οι

Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης, απειλώντας το Ισραήλ με «συντριπτικά πλήγματα» σε περίπτωση που προχωρήσει σε αντίποινα. Το Ισραήλ πάντως δήλωσε ότι θα απαντήσει και εξετάζει τις επιλογές του με τις ΗΠΑ. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, ο Πατ Ράιντερ, δήλωσε πως το Ιράν εκτόξευσε «περίπου διπλάσιους πυραύλους» χθες από ό,τι τον Απρίλιο.

Νωρίτερα, ανακοινώθηκε από τον Λευκό Οίκο πως ο πρόεδρος Μπάιντεν διέταξε τον στρατό της χώρας του «να βοηθήσει το Ισραήλ να αμυνθεί» και ότι «καταρρίφθηκαν πύραυλοι» που είχαν εκτοξευθεί εναντίον του στενού συμμάχου των ΗΠΑ. Όπως ακριβώς έγινε τη 13η Απριλίου, όταν ο αμερικανικός στρατός βοήθησε στην αναχαίτιση των εκατοντάδων πυραύλων και drones που εξαπέλυσε το Ιράν εναντίον του Ισραήλ σε αντίποινα για την ισοπέδωση του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό, που αποδόθηκε στον ισραηλινό στρατό. «Ασφαλώς, η επίθεση αυτή θα έχει συνέπειες για το Ιράν. Δεν θα επεκταθώ για τις συνέπειες αυτές σήμερα, αλλά υπάρχουν πράγματα για τα οποία θα συντονιστούμε με τους ισραηλινούς ομολόγους μας», είπε εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Μάθιου Μίλερ.

Και το ερώτημα πλέον είναι αν θα εμπλακούν κι άλλοι στο μέτωπο αλλά και ποιοι θα υποστούν τις συνέπειες. Ο Λίβανος θα είναι η νέα μεγάλη πληγή στην περιοχή  με τα μεταναστευτικά ρεύματα να έχουν ήδη αυξηθεί, κάτι που θα επηρεάσει την Κύπρο και την Ελλάδα. Οι εκτοπισμένοι υπολογίζονται ήδη στους 100.000 και αυτή είναι μόνο η  αρχή. Η Αίγυπτος, με τα γνωστά οικονομικά προβλήματα, έχει διαμηνύσει ότι δεν αντέχει άλλους μετανάστες. Εξάλλου από πέρσι έχει καταστεί και η ίδια πύλη εξόδου των μεταναστών προς την Ευρώπη. Η Λιβύη συνεχίζει να φλερτάρει με έναν νέο εμφύλιο και αρκεί μια σπίθα για να ανάψει το φιτίλι με εξίσου απρόβλεπτες συνέπειες στο μέτωπο την ενέργειας αλλά και στο μεταναστευτικό.

Καθοριστική θα είναι και στάση που θα τηρήσουν οι υπόλοιπες δυνάμεις. Η Αίγυπτος και τα κράτη του Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν δεν  δείχνουν να ενοχλούνται από τα πλήγματα που δέχεται η Χαμάς και τώρα η Χεζμπολάχ. Διότι έτσι επιτυγχάνεται η αποδυνάμωση του σιίτικου Ιράν, ώστε να κυριαρχήσουν στην περιοχή κράτη με πλειοψηφία σουνιτών. Σε πολλά κράτη υπό σουνιτικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή, η δολοφονία του Χασάν Νασράλα αντιμετωπίστηκε με χλιαρές αντιδράσεις ή ακόμη και με σιωπή, κάνοντας για άλλη μια φορά σαφή τη διάσπαση μεταξύ των μουσουλμανικών πληθυσμών. Ο Νασράλα, ο οποίος ηγήθηκε της ισχυρής σιιτικής ένοπλης οργάνωσης για 32 χρόνια, έκανε πολλούς περιφερειακούς εχθρούς στην περιοχή. Το 2016, οι χώρες του Κόλπου και ο ευρύτερος Αραβικός Σύνδεσμος χαρακτήρισαν την Χεζμπολάχ ως «τρομοκρατική οργάνωση», αν και νωρίτερα φέτος ο Σύνδεσμος απέσυρε τον χαρακτηρισμό. Σε αντιδιαστολή, άλλα κράτη όμως, όπως η Συρία και το Ιράκ, έχουν κηρύξει τριήμερο πένθος για τον θάνατο του Νασράλα.  Το γεγονός πάντως ότι ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός παρά τις δυτικές εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση  επεκτείνει συνεχώς τα μέτωπα προκαλεί ανησυχία σε αρκετές αραβικές πρωτεύουσες. Διότι δείχνει  ότι το Ισραήλ δεν είναι υπόλογο σε κανέναν, ούτε στην Δύση, ούτε στις ΗΠΑ . Και τελικά είναι αυτό που κινεί τα  νήματα στην περιοχή.

Στην δε Τουρκία υπάρχει φόβος ότι «ο απώτερος στόχος του Ισραήλ είναι και η Τουρκία». Ο Νουμάν Κουρτουλμούς, πρόεδρος του τουρκικού κοινοβουλίου, δήλωσε προ ημερών: «Πρέπει να το δείτε τώρα. Ο σιωνισμός τρέφεται με ένα παρανοϊκό θρησκευτικό επιχείρημα. Η πολιτική κυριαρχίας αυτής της περιοχής από τον Νείλο μέχρι τον Ευφράτη έχει φτάσει στο τελικό της στάδιο. Η Τουρκία είναι ένας από τους απώτερους στόχους αυτής της πολιτικής. Ο Νετανιάχου και η συμμορία του το βλέπουν έτσι. «Εμείς και οι άνθρωποι της Μέσης Ανατολής που πρέπει να είμαστε σκλάβοι μας». Αλλά και ο ίδιος Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφερόμενος στην συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου, Νατζίμπ Μικάτι, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, έκανε αναφορά διόλου τυχαία και στους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν ήδη εκτοπιστεί από τον Λίβανο, τονίζοντας μάλιστα ότι «οι μη κυβερνητικές οργανώσεις μας, που είναι η υπερηφάνεια του έθνους μας, βρίσκονται στο πεδίο παρά τις δύσκολες συνθήκες- κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν όσον αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι η Τουρκία σύντομα θα ζητήσει από την ΕΕ νέο γενναίο πακέτο χρηματοδότησης για την φιλοξενία των εκτοπισμένων αυτή την φορά από τον Λίβανο, ενώ θα συνεχίσει να εκβιάζει την Ελλάδα ανοιγοκλείνοντας την κάνουλα των μεταναστευτικών ροών.