«η συζήτηση δεν [θα] καταλαμβάνει το θέμα των εθνικών χωρικών υδάτων, το οποίο ως ζήτημα κυριαρχίας εκφεύγει παντάπασιν του ελληνοτουρκικού διαλόγου, η δε επέκτασή τους αποτελεί κυριαρχικό και αναφαίρετο δικαίωμα της ελληνικής πολιτείας με τον τρόπο και κατά τον χρόνο που θα κριθεί κατάλληλος» (ολόκληρη η συνέντευξη Γεραπετρίτη εδώ).
Βέβαια, η Τουρκία δεν αμφισβητεί απλώς το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων ως τα 12 ν.μ., καθώς δεν έχει καν υπογράψει το νέο Δίκαιο της Θάλασσας, ήτοι την UNCLOS του 1982. Αντίθετα, θεωρεί ότι έχει λόγο στο κυριαρχικό αυτό δικαίωμα της χώρας, άποψη που έχει διατυπώσει έμπρακτα με το παράνομο – αλλά ισχύον – casus belli από το 1995, όπως έχει διατυπώσει την άποψη πως τα νησιά μας στο Αιγαίο δεν έχουν υφαλοκρηπίδα αλλά «επικάθηνται» σε αυτήν της Μικράς Ασίας, και την οποία έχει έμπρακτα προωθήσει με το επίσης παράνομο – αλλά επίσης ισχύον – τουρκολιβυκό σύμφωνο. Και, μάλιστα, τα πρόσφατα γεγονότα της Κάσου δείχνουν ότι έμπρακτα και – ελπίζουμε ακόμη όχι αποτελεσματικά…- επιχειρεί να καταστήσει μη ισχύον το νόμιμο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο.
Το πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται το «παντάπασιν» η σημερινή ηγεσία του ΥΠΕΞ φοβούμεθα ότι φαίνεται από μία διαρροή κύκλων του προς την ίδια εφημερίδα στην οποία μίλησε προ εβδομάδος ο πολιτικός προϊστάμενός του. Χθες, η «Καθημερινή» είχε ως πρωτοσέλιδο τίτλο «Έξι μίλια; Ούτε κατά διάνοια!», και ο οποίος παρέπεμπε σε «αρμόδια ανώτατη κυβερνητική πηγή» που, σύμφωνα με την εφημερίδα, απέρριπτε «με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη φιλολογία σύμφωνα με την οποία η Αθήνα θα αποδεχθεί χωρικά ύδατα έξι ναυτικών μιλίων παντού, προκειμένου να προχωρήσει στην οριοθέτηση της διαφοράς της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ με την Τουρκία στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ή του Αμβούργου». Η εφημερίδα, ερμήνευε την αποστροφή ως αφορώσα όχι μόνο τις ηπειρωτικές ακτές αλλά και τα νησιά.
Δύο συμπεράσματα μπορούμε να συναγάγουμε από την απλή ανάγνωση των παραπάνω γραμμών: πρώτον, ότι, μέσα σε μια εβδομάδα, από το «παντάπασιν» διολισθήσαμε στο «παντού». Δηλαδή, από την κατηγορηματική δήλωση Γεραπετρίτη ότι το θέμα των εθνικών χωρικών υδάτων είναι ζήτημα κυριαρχίας και, άρα, εκφεύγει παντάπασιν του ελληνοτουρκικού διαλόγου, πήγαμε στην εξίσου κατηγορηματική δήλωση ανώτατης – και ανώνυμης - κυβερνητικής πηγής ότι «ούτε κατά διάνοια» θα αποδεχθούμε χωρικά ύδατα έξι ναυτικών μιλίων παντού! Άρα, από εκεί που δεν συζητούσαμε το ζήτημα των χωρικών υδάτων στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού διαλόγου, τώρα λέγεται – ανωτάτως και ανωνύμως – πως συζητάμε μεν για τα χωρικά ύδατα αλλά δεν θα δεχθούμε να παραμείνουν στα έξι ναυτικά μίλια παντού! Δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ήδη αναζητείται τμηματική φόρμουλα επέκτασης στην νησιωτική αλλά ίσως και στην ηπειρωτική χώρα.
Πάντως, αφού η επέκταση των χωρικών υδάτων μας «εκφεύγει παντάπασιν του ελληνοτουρκικού διαλόγου», μπορούμε να συμπεράνουμε, και από τις επίσημες και από τις ανεπίσημες αυτές δηλώσεις, ότι η ελληνική πολιτεία θα ασκήσει - πριν την τελική ευθεία του διαλόγου - το «κυριαρχικό και αναφαίρετο δικαίωμά» της είτε να μην προβεί στην επέκταση αυτήν είτε (το πιθανότερον) να την ασκήσει περιορισμένα…