Διότι συνήθως ως αναξιόπιστα ελέγχονται δημοσιεύματα που αποδίδουν δηλώσεις ή τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών. Στην λοιπή Ευρώπη και στις ΗΠΑ, ό,τι γράφεται ή αναπαράγεται από ένα έγκυρο μέσον ενημερώσεως ελέγχεται σχολαστικά ως προς την ακρίβειά του και αποδίδεται με ορθή κριτική τοποθέτηση. Έτσι άλλως τε τα μέσα αυτά καθιερώθηκαν ως έγκυρα. Στην Τουρκία απ’ εναντίας, τα μέσα ενημερώσεως εντάσσονται στο πλαίσιο της ασκήσεως πολιτικής και απηχούν την βούληση της κυβερνήσεως της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκην λέγουν την αλήθεια. Αυτά που γράφουν όμως αποδίδουν τις θέσεις και την πολιτική των ιθυνόντων πολιτικών παραγόντων. Θεωρούμε λοιπόν ότι κατά αξιόπιστο τρόπο γράφουν αυτά που θέλει η τουρκική κυβέρνησις. Τα οποία είναι αυτά που προβάλλονται και προς την ελληνική Κυβέρνηση από την Άγκυρα. Εκεί κυβέρνησις και Τύπος υπηρετούν την ίδια πολιτική και υπακούουν στο ίδιο κέντρο. Όταν λοιπόν γράφει η Χουρριέτ και κόπτεται ο Χακάν Φιντάν, ότι η διαπραγμάτευσις με την Ελλάδα θα είναι «ολιστική», θα καλύψει όλα τα θέματα των τουρκικών διεκδικήσεων, ποιον θα πιστέψουμε; Τον κ. Γεραπετρίτη που θα δεχόταν να τον πουν και μειοδότη;