Κατόπιν επτά εκλογικών αναμετρήσεων στη γειτονική Βουλγαρία , άκαρπων την τελευταία τριετία ,οι εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν ως πρώτο κόμματο δεξιό GERB του πρώην αρσιβαρίστα Μπόικο Μπορίσοβ με 26% περίπου. Εν συνεργασία  με το κόμμα «Αλλαγή για Δημοκρατική Βουλγαρία» (αλλ’ όχι με την VAZRAJDANE= Αναγέννηση, που είναι εναντίον της αναγνωρίσεως των ομοφύλων ΛΑΟΤΚΙ+) διανοίγεται τώρα η δυνατότης συγκροτήσεως κυβερνήσεως στην γειτονική χώρα.

Δεξιάς και φιλοευρωπαϊκής. Η φιλορωσική τάση όμως του εκλογικού σώματος  αποτελεί μία σοβαρά οπισθοδρόμηση .Η άρση του Βουλγαρικού ΒΕΤΟ για την ένταξή των Σκοπίων στην Ευρώπη απομακρύνεται (και το εντεύθεν δίλημμα για τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη)ενώ η προσχώρηση των Βουλγάρων στη Συμφωνία Σένγκεν (ΣΣ: ελευθέρας κυκλοφορία προσώπων στην ΕΕ πλην Γερμανίας) καθίσταται προβληματική.

Ζήτημα επίσης συντόμως θα ανακύψει , όσον φορά στην  παραχώρηση 186 εκατ. μ3 εκ των νερών του Άρδα, παραποτάμου του Έβρου το καλοκαίρι , σε μία εποχή λειψυδρίας στην χώρα μας, καθώς η  διακρατική συμφωνία με την Βουλγαρία του 1964 λήγει εφέτος. Παράταση θα  χρειασθή κι η συμφωνία για τα νερά του Νέστου που κι αυτός πηγάζει στη γειτονική χώρα.

Το σύνδρομο της δεξιάς επικρατεί σ’ όλα τα Βαλκάνια – ακόμη και την Ελλάδα. Δεν ενδείκνυται συνεπώς η διάσπαση της «Νέας δημοκρατίας» , σε κεντροδεξιά και αμιγώς δεξιά φράξια που καλλιεργεί το δημοσιογραφικό συγκρότημα του Παλαιού Φαλήρου(Βλ. σχ «Ποιός θα πατήσει» την …πεπονόφλουδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27.10.24).

Η αποψινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τους δύο πρώην της «Νέας δημοκρατίας» θα περάσει ηρέμως με εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις , κατά τον Σταύρο Λυγερό.

Αντιθέτως , τα «ήρεμα νερά» του κ. Γεραπετρίτη ταράχθησαν από Τουρκική νηοπομπή που κατευθύνθη δυτικά , χωρίς να ελεγχθεί για το φορτίο της, εικαζόμενο με όπλα για την Λιβύη.

Η χώρα μας δεν αντέχει ακυβερνησία με τόσα προβλήματα να αποζητούν αντιμετώπιση (πληθωρισμός, ανεργία, δημογραφική κρίση).Χρειάζεται ομόνοια εν όψει διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, όπου όμως υπάρχει διχόνοια όχι μόνο για το Κουρδικό αλλά και το Κυπριακό πρόβλημα , στο οποίο Αμερική και Ευρωπαϊκή Ένωση ετάχθησαν ταυτοχρόνως  εναντίον της διχοτομήσεως στην Κύπρο.

Έχει δίκιο συνεπώς ο κ. Μάκης Βορίδης, περί της ανάγκης κομματικής σύμπνοιας στην ΝΔ , γιατί τα δύσκολα είναι μπροστά της. Όπως και στη χώρας μας. Διαφαίνεται όμως μία αχτίδα φωτός υπέρ του Ελληνισμού διεθνώς.