Έφθασε για το Κυπριακό. Αυτό που λέγεται political moment στα Αγγλικά, αφίχθη με την επίσκεψη/πρόσκληση του Κυπρίου προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη (Ν.Χ) στον Λευκό Οίκο, την περασμένη Τετάρτη. Έχει δυόμιση μήνες ο Ν.Χ. μπροστά του, να αξιοποιήσει την παραμονή του Τζό Μπάιντεν στη προεδρία των ΗΠΑ  ο οποίος έτεινε ευήκοον ούς διά λύσιν του Κυπριακού προβλήματος .

 

Μέχρις ότου διαδεχθή τον Μπάιντεν ο νικητής των εκλογών – όποιος κι αν είναι - υπάρχει αρκετός χρόνος για καρποφόρες διαπραγματεύσεις. Διαφορετικά επέστη ο χρόνος για επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας.

Η πολιτική συγκυρία ευνοεί την Κύπρο με την διαφαινομένη παράταση του πολέμου Ισραήλ και Χεζμπολάχ (ΑkaΙράν ).Η Κύπρος αποτελεί την προκεχωρημένη - μη ισλαμική βάση της δύσεως στην Μέση Ανατολή κι η Τουρκία αδυνατεί να αντιμετωπίσει την καταθλιπτική παρουσία της Αμερικής στην νοτιανατολική Μεσόγειο.

Η έκβαση των επικειμένων Ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων επηρεάζεται έμμεσα από την αναβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας στις προτεραιότητες του Μπάϊντεν. Αν η νέα Αμερικανική πολιτική σκοπεύει να παύσει η Κύπρος να εξαρτάται από τις κατοχικές αποφάσεις της Τουρκίας, γιατί να μην ισχύει το ίδιο και στο Αιγαίον, όπου οι Τουρκικές αξιώσεις δεν έχουν τέλος; Πρέπει και μπορούν να τελειώνουν, χάριν της περιφερειακής ειρήνης.

Εάν η γεωπολιτική αξία της Ελλάδος είναι πλέον υπολογίσιμη, η κυβέρνηση της δεν πρέπει να περιέλθει εις κατάστασιν ομηρίας, από μία κακή δια τα Ελληνικά συμφέροντα συμφωνία με την Τουρκία. Εάν καμία κοινοβουλευτική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανθέξει παραχωρήσεις κυριαρχίας, τότε η διαπραγμάτευση με τον Χακάν Φιντάν στην Αθήνα μέλλει ν’αποτύχει.

Έχουν τον τρόπο τους οι Αμερικανοί να διοχετεύσουν τις επιθυμίες τους για σκλήρυνση της Ελληνικής στάσεως  και απόρριψη των Τουρκικών εκβιασμών.

Η επείγουσα πρόσκληση και θερμή υποδοχή του Ν.Χ. στην Ουάσιγκτον, εκφράζει τις επιλογές του βαθέως Αμερικανικού κράτους, το οποίον έπαυσε να εμπιστεύεται την Τουρκία μετά τα όσα συνέβησαν τελευταίως (καταδίκη της Αμερικής και του Ισραήλ, αίτηση εισδοχής της Τουρκίας στους BRICS, παραβίαση του εμπάργκο όπλων στην Λιβύη κ.λπ.)

Η Αμερικανική πολιτική δεν συναρτάται τόσον με οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία (ως λχ. η Γερμανία) όσον κυρίως με πολιτικά κριτήρια. Όπως δεν δίστασε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ να εξαιρέσει την Τουρκία του προγράμματος κατασκευής των F-35 , εξ αιτίας της παρασπονδίας αγοράς Ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 , έτσι και τώρα δύναται κι ο Μπάιντεν να υπογραμμίσει τις Τουρκικές ζημίες και κινδύνους  από την εναντίωση  στην επίλυση  του Κυπριακού και να εξαναγκάσει τον Ταγήπ Ερντογάν σ’ ένα ιστορικό συμβιβασμό τόσον στην Κύπρον όσον και στο Αιγαίον.

Τώρα είναι η «πολιτική στιγμή» για την Κύπρο και την Ελλάδα οπόταν το Κυπριακό επιλύει και την περιπλοκή του Αιγαίου, όπως  προ 50ετίας υπήρξε η αφετηρία του, με την ολιγωρία της Ελλάδος να μη προβάλλει αντίσταση στην Τουρκική εισβολή/κατοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας ως είχε υποχρέωση αφού ήταν εγγυήτρια δύναμις της Κυπριακής ανεξαρτησίας. Όπως ο Κίζινγκερ το 1974 δεν την διασφάλισε, ο Άντονυ Μπλίνκεν μπορεί τώρα να την επιβάλει.