για το κλίμα, και τι μετράει σε αυτούς τους αριθμούς, εξακολουθούν να είναι ασαφείς. Ο χώρος για τον νέο στόχο χρηματοδότησης για το κλίμα (NCQG) εξακολουθεί να επισημαίνεται με ένα "Χ".
Οι αναπτυσσόμενες χώρες πιέζουν σκληρά για τουλάχιστον $1 τρισ. δολάρια ετησίως έως το 2030, ενώ οι ανεπτυγμένες χώρες επιμένουν στη διεύρυνση των τύπων χρηματοδότησης που υπολογίζονται στο τελικό ποσό, όχι μόνο επιχορηγήσεις από αυτές, αλλά και συνεισφορές άλλων. Θέλουν να δουν τι θα δεσμευτούν η Κίνα, οι πλούσιες χώρες του Κόλπου και οι αναδυόμενες οικονομίες -όπως η Βραζιλία, η Ινδονησία και η Νότια Κορέα- προτού αποκαλύψουν τι είναι διατεθειμένες να συνεισφέρουν.
Ο Wopke Hoekstra, ο απεσταλμένος της ΕΕ για το κλίμα, το κατέστησε σαφές όταν είπε: «Είναι σημαντικό να καθοριστούν πρώτα τα στοιχεία, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια ενημερωμένη συζήτηση σχετικά με το τι θα μπορούσε να είναι ένας φιλόδοξος και επίσης ρεαλιστικός αριθμός».
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι αναδυόμενες οικονομίες αρνούνται να ανταποκριθούν. Ελπίζεται ότι αυτό θα ξεπεραστεί τελικά με την αναφορά στις συνεισφορές τους ως «εθελοντικές».
Εκτός από τη χρηματοδότηση από ανεπτυγμένες χώρες και τις εθελοντικές συνεισφορές από πλούσιες αναπτυσσόμενες χώρες, το ποσό του $1 τρις δολαρίων θα προέλθει επίσης από ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις, κεφάλαια που παρέχονται από πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης (MDB) και καινοτόμες πηγές, όπως παγκόσμιοι φόροι και εισφορές. Εκτιμάται ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία άνω των $500 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη δράση για το κλίμα.
Οι MDB έχουν ήδη ανακοινώσει μια σημαντική ώθηση στη χρηματοδότηση τους για το κλίμα για χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που θα φθάσει τα $120 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2030.
Με το σαφές μήνυμα των G20 προς τους διαπραγματευτές τους να μην εγκαταλείψουν την COP29 χωρίς συμφωνία για τη χρηματοδότηση του κλίματος, υπάρχει ακόμα ελπίδα ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα αυτό το Σαββατοκύριακο.
Μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα
Αυτό παραμένει ένας τομέας βαθιάς διαφωνίας. Η ΕΕ τηρεί σταθερά τη δέσμευση της COP28 για μείωση των εκπομπών και για μετριασμό και απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα, αλλά ευτυχώς απέφυγε να θέσει κόκκινες γραμμές. Πολλές χώρες εξέφρασαν έντονες ανησυχίες για την αποδυνάμωση αυτών των δεσμεύσεων.
Η Σαουδική Αραβία κατέστησε σαφές ότι δεν θέλει να προχωρήσει πέρα από τη συμφωνία COP28. «Η αραβική ομάδα δεν θα δεχτεί κανένα κείμενο που στοχεύει συγκεκριμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων». Αλλά και η Κίνα είπε επίσης ότι αντιτίθεται σε μια ρητή αναφορά στη δέσμευση για τα ορυκτά καύσιμα.
Η Ινδία είπε επίσης ότι δεν μπορεί να δεχτεί οποιεσδήποτε απόπειρες «εκτροπής της εστίασης από τη χρηματοδότηση στην επανειλημμένη έμφαση στον μετριασμό». Πρόκειται για μια προσπάθεια των ανεπτυγμένων χωρών να «μετατοπίσουν την εστίαση από τις ευθύνες τους για την παροχή χρηματοδότησης».
Η αναφορά στη «Συναίνεση των ΗΑΕ» που συμφωνήθηκε στη COP28, μπορεί να εξακολουθεί να είναι ο αποδεκτός συμβιβασμός.
Αισιοδοξία;
Ίσως. Υπάρχει κάποια αισιοδοξία ότι αυτό που συμβαίνει είναι μέρος ενός «τελικού παιχνιδιού» και ότι «ένας δρόμος προς ένα συμπέρασμα αρχίζει να ανοίγει». Πηγές από την Προεδρία της COP29 το επιβεβαίωσαν. Είπαν ότι παρόλο που υπάρχουν ακόμη πολλές λεπτομέρειες που πρέπει να διερευνηθούν, πιστεύουν ότι "πλησιάζουν σε μια ιστορική απόφαση στο Μπακού".
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες επέστρεψε στο Μπακού για να δώσει το βάρος του σε αυτό το «τέλος του παιχνιδιού». Είπε «Οι αντιπροσωπείες και η Προεδρία της COP εργάζονται σκληρά για να βρουν κοινό έδαφος. Αλλά… το ρολόι χτυπάει. Το COP29 βρίσκεται τώρα στη τελική ευθεία. Νιώθω ότι υπάρχει όρεξη για συμφωνία. Οι τομείς σύγκλισης έρχονται στο επίκεντρο. Όμως οι διαφορές παραμένουν. Χρειαζόμαστε μια μεγάλη τελευταία ώθηση για να πάρουμε τις συζητήσεις πέραν της γραμμής του τερματισμού… Προωθείστε την λύση.”
*Dr Charles Ellinas, @CharlesEllinas
Councilor
Atlantic Council