Σε αυτό έχει συμβάλει ασφαλώς η ανάδυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σε δεσπόζουσα πετρελαϊκή δύναμη. Η ακατανίκητη ροπή της άρχουσας τάξης των προτεσταντών που κυβερνούν τη μεγάλη καπιταλιστική δύναμη, να εκμεταλλεύονται κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή που διαθέτουν, απαλλαγμένοι από τα ενοχικά σύνδρομα των (υποκριτών) Ευρωπαίων περιβαλλοντιστών, μετέτρεψε τη χώρα τους από καθαρό εισαγωγέα, σε καθαρό εξαγωγέα πετρελαίου και φυσικού αερίου (LNG).
Από τη μια μέρα στην άλλη, οι ΗΠΑ, έπαψαν να επηρεάζονται από τα παιχνίδια τιμών που έπαιζε ο OPEC επί δεκαετίες και ελέγχουν το παιχνίδι που το καρτέλ θεωρούσε άλλοτε ως αποκλειστικά δική του υπόθεση, με ό,τι κι αυτό συνεπάγεται για όλο το φάσμα της παγκόσμιας οικονομίας.
Θεωρούμε ότι είναι γνήσια η απορία που διακατέχει μεγάλα τμήματα της αγοράς και την πλειονότητα των αναλυτών, αναφορικά με το γιατί οι τιμές του πετρελαίου παραμένουν σε χαμηλά τριετίας, παρά τους κόφτες στην ημερήσια παραγωγή από το καρτέλ και τις μεγάλες γεωπολιτικές κρίσεις που συνταράζουν κυρίως την Γηραιά ήπειρο και την Μέση Ανατολή.
Το energia.gr ρίχνει στο τραπέζι των πιθανών εξηγήσεων και τη δική του: Είναι πιθανό οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, Αμερικανοί, να μην επιθυμούν να αφαιμάξουν οικονομικά τις χώρες κατανάλωσης και τους ίδιους τους καταναλωτές (με έμφαση στους Αμερικανούς που για ένα σεντ παραπάνω στο γαλόνι της βενζίνης είναι έτοιμοι να κάνουν...επανάσταση), ανεβάζοντας τις τιμές του πετρελαίου, αλλά αντιθέτως, να επιδιώκουν να συντηρούν τις τιμές σε ένα ανεκτό φάσμα διακύμανσης, π.χ. μεταξύ 70-80 δολαρίων ανά βαρέλι, προκειμένου να αποκομίζουν σταθερά ένα ικανοποιητικό κέρδος από την προσφορά αργού στην αγορά, χωρίς να πυροδοτούν αχρείαστες κρίσεις.
Και για να μεταφέρουμε εντός συνόρων, τα τεκταινόμενα εκτός συνόρων και προκειμένου να διακωμωδήσουμε την ελληνική πραγματικότητα, σημειώνουμε ότι η χώρα μας συμμετέχει ιδιότυπα σε αυτή την άσκηση ισορροπιών στις τιμές. Η ελληνική συμμετοχή δεν αφορά στην πρώτη ύλη καθαυτή, (το πετρέλαιο) αλλά στα παράγωγά της, ήτοι, τα υγρά καύσιμα, υπό την έννοια ότι οι λεγόμενοι stakeholders της αγοράς (Πολιτεία, ελεγκτικές αρχές, διυλιστήρια και εταιρείες πετρελαιοειδών) τα πωλούν ακατέβατα στις πιο υψηλές τιμές, no matter what, που λένε και στο χωριό μου!
Είναι υπό μια έννοια η δική μας συμβολή σε μια διεστραμμένη εκδοχή σταθερών συνθηκών στην αγορά!