Στο energia.gr μάθαμε να…κυνηγάμε την ουρά μας, εννοώντας τα συχνά follow up στις εξιστορήσεις των τεκταινομένων στην αγορά, που αναρτούμε κάθε τρις και λίγο στο portal. Για να μην χρονοτριβούμε, ας ανατρέξουμε στο σχόλιο της προηγούμενης Παρασκευής, 6 του μήνα, με τίτλο «Ποιος ακούει τον OPEC;» (εδώ) για να πολλαπλασιάσουμε τον αντίκτυπο της γνώμης μας.

 

Είναι όντως μια εξαιρετικά περίεργη ιστορική περίοδος για τις αγορές πετρελαίου, υπό την έννοια ότι για πρώτη φορά στα χρονικά, αλλεπάλληλες απόπειρες του διεθνούς καρτέλ να χειραγωγήσει τις τιμές προς όφελος των κρατών-μελών του, και να εκμεταλλευτεί τις γεωπολιτικές παγίδες που έχουν στηθεί για τις χώρες κατανάλωσης (πόλεμοι, κάμψη της ζήτησης κλπ) αποτυγχάνουν παταγωδώς. 

Η μείωση της ημερήσιας παραγωγής αργού, με σκοπό την άνοδο των τιμών σε μια περίοδο που κάποτε θα ήταν “βούτυρο στο ψωμί” των εμπνευστών της και θα είχε αποφέρει άμεσα οφέλη για τους παραγωγούς, σήμερα περνά σχεδόν απαρατήρητη από τις αγορές. Σε αυτό έχει συμβάλει ασφαλώς η ανάδυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σε δεσπόζουσα πετρελαϊκή δύναμη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ.