την έκβαση αυτής της δίκης αλλά ας γίνει μία προσπάθεια ανίχνευσης πιθανών παρελκόμενων, όπως αλλιώς είθισται να αποκαλείται, «ουρών» αυτής εξέλιξης.
Καταρχάς, είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί πως οι κατηγορίες είναι βαρύτατες. Η μήνυση αφορά χειραγώγηση αγοράς (ενέργειας) και δημιουργίας καρτέλ! Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτή η βαρύτατη κατηγορία στις ΗΠΑ, στη Μέκκα του Καπιταλισμού. Αν διαπιστωθούν όντως τέτοια αδικήματα τότε οι ποινές κάθειρξης είναι έως 20 χρόνια για κάθε ποινικό αδίκημα. Τα οικονομικά πρόστιμα είναι τεράστια: έως και $100 εκατομμύρια ανά αδίκημα ή έως και διπλάσιο της χρηματικής απώλειας ή κέρδους από το αδίκημα και έως 20% του όγκου του επηρεαζόμενου εμπορίου. Αν αναλογιστεί κανείς το τον «όγκο του επηρεαζόμενου εμπορίου» τότε μπορεί να αντιληφθεί τι ποσά διακυβεύονται από την εξέλιξη αυτής της δίκης. Αξίζει ίσως να θυμηθούμε ότι αρκετά πριν τις αμερικανικές εκλογές αυτά τα μεγαθήρια αποσύρθηκαν άρον-άρον από τα ESG κριτήρια (κατόπιν εντολής των μετόχων τους;). Έβλεπαν κάτι να έρχεται που άλλοι δεν έβλεπαν; Τα Ελληνικά συστημικά ΜΜΕ δεν παρουσίασαν εκείνη την είδηση και συνέχιζαν ακάθεκτα να στηρίζουν, όπως και σήμερα, το πράσινο αφήγημα.
Ας φανταστούμε το ανάλογο: 11 κράτη-μέλη-Κυβερνήσεις (!) της ΕΕ να κάνουν μήνυση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (;) για χειραγώγηση της αγοράς ενέργειας και δημιουργία πράσινου καρτέλ που οδήγησε στην αύξηση της τιμής της ενέργειας....λέτε να το δούμε; οι πολιτικές εξελίξεις σε Γαλλία και Γερμανία θα το δείξουν...Αναρωτιέται κανείς αν στην ΕΕ υπήρξε αντίστοιχη χειραγώγηση της αγοράς της ενέργειας (μέσω του κλίματος και των κριτηρίων ESG) και δημιουργία καρτέλ με στόχο τη ραγδαία αύξηση της τιμής της ενέργειας;
Έχει σημασία να αναφερθούν ποιες αμερικανικές Εποπτικές Αρχές και υπηρεσίες εμπλέκονται στη διερεύνηση τέτοιων υποθέσεων. Στην εικόνα φαίνεται η δομή των Ρυθμιστικών Ομοσπονδιακών Αρχών της Αγοράς των ΗΠΑ. Σε Ομοσπονδιακό επίπεδο, οι βασικοί κανονισμοί χειραγώγησης της αγοράς βρίσκονται στον νόμο περί κινητών αξιών του 1933, τον νόμο περί ανταλλαγής του 1934, τον νόμο περί ανταλλαγής εμπορευμάτων του 1936 και τον τίτλο 18 του Κώδικα των ΗΠΑ. Κάθε Πολιτεία έχει το δικό της σύνολο νόμων που μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε χειραγώγηση και απάτη στις χρηματοπιστωτικές αγορές (π.χ. ο νόμος Martin της Πολιτείας της Νέας Υόρκης). Υπάρχουν, επίσης, διάφορες ιδιωτικές εταιρείες (π.χ. FINRA, NYMEX, CME, ICE) που ασκούν ανεξάρτητα τη συμπεριφορά τους στις αγορές που ελέγχουν μέσω των δικών τους κανόνων και διαδικασιών. Ανάλογα με τον τύπο της επίμαχης συναλλαγής σε κάθε δεδομένη περίπτωση, ενδέχεται να χρειαστεί να ληφθούν υπόψη οι επικαλυπτόμενοι κανονισμοί από καθεμία από αυτές τις διαφορετικές πηγές (πηγή: https://www.rahmanravelli.co.uk/expertise/market-manipulation-investigations/articles/market-manipulation-in-the-us-explained/). Έπειτα υπάρχουν οι Ομοσπονδιακές υπηρεσίες: Υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ/FBI), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και Χρηματιστηρίου (USSEC), η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Συμμετοχών Εμπορευμάτων (USCFTC). Σημαντικό: αυτές οι υπηρεσίες έχουν παγκόσμια δικαιοδοσία…
Kάνοντας μία υπόθεση σε μορφή whatif σενάριου αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί αν (ας επαναληφθεί το «ΑΝ»), στοιχειοθετηθούν αδικήματα και αυτά μετατραπούν σε Ομοσπονδιακά αδικήματα. Θα εμπλακούν άραγε αμερικανικές Ομοσπονδιακές υπηρεσίες οι οποίες έχουν δικαιοδοσία στην ΕΕ; Αν π.χ. διαπιστωθεί ότι εντός Ευρωπαϊκού εδάφους υπήρξε μέσω του κλιματικού αφηγήματος και των κριτηρίων ESG χειραγώγηση της Ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και δημιουργία καρτέλ τα οποία έχουν θίξει τα οικονομικά συμφέροντα αμερικανικών εταιριών υδρογονανθράκων; Θα διερευνηθεί άραγε αν Ευρωπαϊκές τράπεζες ή/και Κυβερνήσεις παρεμπόδισαν – και συνεχίζουν να παρεμποδίζουν – αμερικανικές εταιρείες υδρογονανθράκων να επιχειρήσουν σε ενεργειακά έργα στην ΕΕ(και στην Ελλάδα);
Ας επαναληφθεί: όλα τα παραπάνω είναι υποθετικά σενάρια. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, π.χ. πιθανών θιγόμενων εταιρειών;) τι θα συμβεί ή δεν θα συμβεί. Νομικοί εξειδικευμένοι στο Διεθνές/Ευρωπαϊκό Εμπορικό Δίκαιο δεν είμαστε αλλά ένα είναι σίγουρο: δεν θα πλήξουμε…και ίσως αρκετοί έχουν αρχίσει να χάνουν τον ύπνο τους…
*Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οι τομείς του ερευνητικού του ενδιαφέροντος είναι η βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, η γεωπολιτική και η διαχείριση κινδύνων.