να αποδειχθεί χειρότερο. Αυτός είναι ο φόβος αναλυτών και διπλωματών που γνωρίζουν καλά την περιοχή. Τα επικρατέστερα σενάρια είναι δύο. Το πρώτο είναι η δημιουργία ενός νέου Αφγανιστάν, με τους τζιχαντιστές να λειτουργούν σαν τους Ταλιμπάν που παρά το φαινομενικά πιο μετριοπαθές προφίλ που προέβαλλαν στην αρχή έχουν πλέον επιβάλλει το γνωστό καθεστώς ανελευθερίας και πλήρους καταπατήσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ειδικώς στο γυναικείο φύλλο. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια πρόκειται για τζιχαντιστές που είναι γνωστοί για τις κτηνωδίες και τα αποτρόπαια εγκλήματα τους. Και το δεύτερο εξίσου επικίνδυνο σενάριο, που μπορεί να συνυπάρξει με το πρώτο είναι η δημιουργία ενός κράτους στα πρότυπα της Λιβύης, με μια κυβέρνηση που θα αποτελείται από αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι θα ελέγχονται από την Τουρκία. Το τελευταίο ενδεχόμενο είναι άκρως επικίνδυνο για την χώρα μας, καθώς πλέον η Άγκυρα εκτός από την Λιβύη θα έχει απλώσει τα πλοκάμια της και στην Συρία
Ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να βάλει φρένο στα νεοοθωμανικά σχέδια της Άγκυρας στην περιοχή είναι το Ισραήλ, που αν και φαινομενικά επωφελείται από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, που υπήρξε στενός σύμμαχος του Ιράν, η νέα χαοτική κατάσταση στην Συρία μπορεί να δημιουργήσει και πάλι προβλήματα στα σύνορά του. Είναι ενδεικτικό ότι ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε πολλά πλήγματα εναντίον στρατιωτικών θέσεων και αποθηκών όπλων σε πολλές επαρχίες της Συρίας και ταυτόχρονα προχώρησε στην κατάληψη μιας ζώνης ασφαλείας στα κατεχόμενα υψώματα του Γκολάν. Τα Υψίπεδα του Γκολάν καταλήφθηκαν εν μέρει από το Ισραήλ το 1967, με μια ζώνη ασφαλείας που χωρίζει το τμήμα που ελέγχουν και την επικράτεια που εξακολουθεί να κατέχει η Συρία και δημιουργήθηκε το 1974. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο στρατός του έχει καταλάβει προσωρινά τον έλεγχο της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης ασφαλείας στα Υψίπεδα του Γκολάν, λέγοντας ότι η συμφωνία αποδέσμευσης του 1974 με τη Συρία είχε «καταρρεύσει» με την κατάληψη της χώρας από τους αντάρτες. «Δώσαμε στον ισραηλινό στρατό την εντολή να καταλάβει αυτές τις θέσεις για να διασφαλίσουμε ότι καμία εχθρική δύναμη δεν θα εγκατασταθεί ακριβώς δίπλα στα σύνορα του Ισραήλ. Πρόκειται για μια προσωρινή αμυντική θέση μέχρι να βρεθεί μια κατάλληλη ρύθμιση», ανέφερε ο Νετιανάχου ενώ σε άλλο σημείο επεσήμανε με νόημα «Εάν μπορούμε να δημιουργήσουμε σχέσεις γειτονίας και ειρηνικές σχέσεις με τις νέες δυνάμεις που αναδύονται στη Συρία, αυτή είναι η επιθυμία μας. Αλλά αν δεν τα καταφέρουμε, θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να υπερασπιστούμε το κράτος του Ισραήλ και τα σύνορα του Ισραήλ».
Ενδεικτικό άλλωστε της σύγχυσης που επικρατεί αλλά και των κινδύνων που παραμονεύουν είναι και το γεγονός ότι μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ, οι τζιχαντιστές δήλωσαν ότι επόμενοι στόχοι είναι η «απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ» και η καταστροφή του κράτους του Ισραήλ. Ανακοίνωσαν περαιτέρω σχέδια για την ανατροπή του Οίκου των Σαούντ, δηλώνοντας ρητά την πρόθεσή τους να καταλάβουν την Κάαμπα στη Μέκκα – μια αποστολή που ευθυγραμμίζεται εξ ολοκλήρου με τους από καιρό διακηρυγμένους στόχους του Ισλαμικού Κράτους. Το κατά πόσο τα εννοούν όλα αυτά θα φανεί στην πράξη. Όπως στην πράξη θα φανεί και το κατά πόσο ο ηγέτης των τζιχαντιστών και επικηρυγμένος από την Δύση, Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι είναι πράγματι σε επαφή με τις μυστικές υπηρεσίες της Βρεταννίας και των ΗΠΑ και θα πορευθεί σύμφωνα με τις επιταγές τους.
Το άλλο κρίσιμο ερώτημα είναι τι θα γίνει με τους Κούρδους. Και αν το Τελ Αβίβ θα τους στηρίξει στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν μέρος της αυτονομίας που έχουν αποκτήσει στα βορειοανατολικά. Η Άγκυρα θα ήταν επιφυλακτική σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις μεταξύ μιας νέας κυβέρνησης στη Δαμασκό και των κουρδικών ένοπλων ομάδων. Αντιμετωπίζει άλλωστε τις κουρδικές ομάδες ως τρομοκράτες που διατηρούν στενούς δεσμούς με τον επί δεκαετίες εχθρό της, το PKK. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, επέμεινε την Κυριακή ότι οποιεσδήποτε ομάδες που αποτελούν «προέκταση του PKK» δεν μπορούν να συμμετάσχουν στις συνομιλίες για το μέλλον της Συρίας. Πάντως ο αποκλεισμός των Κούρδων από την Συρία δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για την Άγκυρα, η οποία τρέμει και μόνο στην ιδέα της δημιουργίας κουρδικού κράτους.