Η απόσυρσις του πλοίου που θα επόντιζε καλώδιο στην Κάσο, προ των θαλασσίων πάρκων εντός της ζώνης των έξι μιλίων δεν είναι υποχώρησις; Η αποδοχή τοις πράγμασι της ισχύος του τουρκο – λιβυκού μνημονίου, το οποίο στα λόγια μόνον χαρακτηρίζουμε παράνομο, δεν είναι υποχώρησις; Αλλά συνεχίζει ο κ. Γεραπετρίτης: « Θα χτίσουμε μια σχέση καλής γειτονίας με την Τουρκία, μόνο αν έχουμε την καλή προαίρεση να προχωρήσουμε μαζί. Μπορούμε να χτίσουμε τα σημεία που μας ενώνουν, κι έχουμε κάνει σημαντικά βήματα». Μήπως να γινόταν σαφέστερος; Ποια εννοεί ως σημεία που μας ενώνουν; Και ποια είναι τα «σημαντικά βήματα» που έχουμε κάνει; Γιατί εμείς μόνον υποκλίσεις προ του Ερντογάν και εναγκαλισμούς με τον Φιντάν έχουμε δει. Και δεν θεωρούμε ότι οι χειρονομίες αυτές συνιστούν κινήσεις σοβαρής εξωτερικής πολιτικής, ούτε βεβαίως οικοδομούν σχέσεις καλής γειτονίας. Και σταματάμε εδώ. Άλλως τε μερικά πράγματα που δεν θα τον ενοχλούσαν, τα έχει μόνος του προσδιορίσει ο υπουργός μας επί των Εξωτερικών.