Άλλως τε η Συρία ουδέποτε κυβερνήθηκε δημοκρατία, ενώ αυτή καθ’ εαυτή η μεθοδολογία της δημοκρατικής διακυβερνήσεως και της διακρίσεως των εξουσιών είναι ξένη προς τον αραβικό και τον μουσουλμανικό τρόπο σκέψεως. Αλλά πέρα από την θεωρητική αυτή προσέγγιση του ζητήματος υπάρχει το προηγούμενο της «Αραβικής Ανοίξεως» που θα έπρεπε να μας είχε διδάξει ότι τα αυταρχικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής που κατέρρευσαν, αντικαταστάθηκαν από άλλα ακόμη πιο αυταρχικά, ενώ ακολούθησε χάος και ξέσπασαν αιματηροί εμφύλιοι πόλεμοι. Αυτοί λοιπόν που θεωρούν την πτώση του καθεστώτος Άσσαντ «νίκη της δημοκρατίας και της ελευθερίας», προφανώς δεν αντιλαμβάνονται τι τους γίνεται, ή τελούν σε εντεταλμένη υπηρεσία και εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Ειδικώς στην Ελλάδα θα έπρεπε να προβληματιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό για το γεγονός ότι η Τουρκία θα ελέγχει πλέον την κατάσταση στην Συρία. Ο μέχρι χθές επικηρυγμένος για 10 εκ. δολλάρια σαλαφιστής αρχηγός των ανταρτών Μωχάμεντ αλ Τζολάνι είχε την θρησκευτική βία ως πάγια μεθοδολογία του. Ακριβώς όπως ο Αλ Ζαουάκρι, αρχηγός της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, και ο Αλ Μπαγντάνι, αρχηγός του ISIS. Το γεγονός ότι εμφανίζεται με το κανονικό του όνομα Αχμέντ Αλ Σαράα, δεν σημαίνει ότι άλλαξαν οι αντιλήψεις του.