του Ισραήλ με την Χαμάς; Και εν τέλει πώς θα αντιδράσει σε όλα αυτά η νέα κυβέρνηση Τραμπ;
Θα στηρίξει το Ισραήλ στην Μέση Ανατολή με όλα τα μέσα; Πώς θα αντιμετωπίσει την Τουρκία, που επιδιώκει να καταστεί περιφερειακή δύναμη της περιοχής; Θα στηρίξει τους πιστούς της συμμάχους, Κούρδους απέναντι στις αδηφάγες ορέξεις του Ερντογάν; Θα πιέσει για λύση στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό; Η λύση αυτή θα περιλαμβάνει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου με την Τουρκιά; Πώς θα βρει η νέα αυτή χρονιά τον Ελληνισμό, στην Ρωσία, στον Λίβανο και στην Συρία;
Νέα τάξη πραγμάτων
Αυτά τα ερωτήματα είναι μόνο μια ένδειξη των πολλαπλών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η Ελλάδα και ο κόσμος. Προκλήσεις που ενδέχεται να αλλάξουν άρδην το παγκόσμιο χάρτη, αναδεικνύοντας μια νέα τάξη πραγμάτων που όπως φαίνεται η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα θα ανήκουν στην πλευρά των αμέτοχων ή ακόμη χειρότερα των ηττημένων. Η Ελλάς έχει περικυκλωθεί. Από τους “φίλους” της στα Βαλκάνια, Αλβανία και Σκόπια αλλά και τα “ήρεμα νερά” της Τουρκίας, που αργά ή γρήγορα θα μετατραπούν σε τσουνάμι που θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Η συνέχιση της ισχυρής συμμαχίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με την συμμετοχή και της Αιγύπτου φαντάζει αυτή την στιγμή ως μια διέξοδο από τις γεωστρατηγικές συμπληγάδες. Αλλά και αυτή ουδείς γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί στην νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί στην Μέση Ανατολή με την Συρία πράγματι να έχει ρόλο κλειδί και την Άγκυρα να παραμονεύει για να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Με την Αθήνα, πνιγμένη στα φοβικά σύνδρομά της, να αρνείται να προβεί στην μόνη σωτήρια λύση, την χάραξη ΑΟΖ με την Κύπρο. Αλλά ακόμη κι αν λάβει τελικά την απόφαση να εκπονήσει τον περίφημο χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, μπορεί να είναι πλέον πολύ αργά, έχοντας απέναντί της το τουρκοολιβυκό αλλά και πιθανόν το τουρκοσυριακό μνημόνιο.
Η ζημιά
Όσον αφορά το μέτωπο στην Ουκρανία, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Η πολυάριθμη ελληνική κοινότητα που ζούσε στην Μαριούπολη, την Οδησσό και σε άλλες γειτονικές περιοχές έχει αποδεκατιστεί. Οι σχέσεις με την Αθήνα έχουν διακοπεί και το μέλλον της φαντάζει αβέβαιο. Όσο αβέβαιο είναι και το μέλλον των Ελληνοορθοδόξων στην Συρία, που αργά ή γρήγορα θα απειληθούν με αφανισμό. Το ISIS δεν έχει καμία σχέση με τον σεβασμό των άλλων θρησκειών, ούτε των μνημείων τους . Μάλλον κάποιοι στην Δύση ξέχασαν πολύ γρήγορα την καταστροφή της ιστορικής Παλμύρας από τους τζιχαντιστές, Και θέλουν να ξεχάσουν και τις αμέτρητες βαρβαρότητες και φρικαλεότητες που έχουν διαπράξει οι τζιχαντιστές εναντίον των δυτικών. Προσπαθούν να ξεχάσουν και τον πόλεμο που είχαν κηρύξει οι ίδιοι κατά του ISIS.Αλλά η μνήμη πολλές φορές επιστρέφει σαν εφιάλτης. Και η υποτιθέμενη επανάσταση για την πτώση του Άσαντ μπορεί να φέρει κάτι πολύ χειρότερο στην εξουσία. Όπως ακριβώς συνέβη στην Αραβική Άνοιξη, που τελικά κατέληξε σε παγωμένο Αραβικό Χειμώνα.