Η Εποχή της Γεωπολιτικής

Ποιά θα είναι τελικά η τύχη της Γροιλανδίας, που έχει καταστεί το θέμα των ημερών λόγω της σημαντικής γεωστρατηγικής της θέσεως και των αμφίσημων δηλώσεων του νέου Πλανητάρχη; Πώς θα χειριστεί το θέμα ο Πρόεδρος Τραμπ, επιδιώκοντας προφανώς τον διωγμό των Ρώσσων και Κινέζων ανταγωνιστών. Στην δε Συρία ποιό θα είναι το μέλλον των Κούρδων και εν τέλει ποίος θα καταστεί ο κυρίαρχος στην Μέση Ανατολή, το Ισραήλ, η Τουρκία και οι δύο; Πόσα τελικά θα χάσει το Κίεβο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις; Και τι θα κερδίσει η Μόσχα; Θα καταφέρουν τελικά οι BRICS της Κίνας, της Ρωσσίας αλλά και της Ινδίας να αποκαθηλώσουν το δολλάριο; Πως θα πορευτεί ο κόσμος επί Τραμπ; Και πόσα ακόμα ερωτήματα εκκρεμούν στις αρχές του 2025 που θα καθορίσουν το μέλλον του κόσμου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι πράγματι ζούμε σε μια εποχή που η τράπουλα ανακατεύεται ξανά και οι μεγάλοι παίκτες προσπαθούν να επανατοποθετήσουν τα πιόνια  τους. Άλλοι προσπαθούν να ισχυροποιηθούν και άλλοι δίνουν μια ακόμη μάχη επιβιώσεως, όπως στην

της Μύρνας Νικολαΐδου
Δευ, 20 Ιανουαρίου 2025 - 08:05

περίπτωση της Τεχεράνης. Μετά τις διαδοχικές ήττες από το Ισραήλ στον πόλεμο δια αντιπροσώπων, το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν δέχεται ασφυκτικές πιέσεις με τους πολίτες να μην κρύβουν πλέον ότι θα ήθελαν την ανατροπή του, κάτι που είχε γράψει από την πρώτη στιγμή η υπογράφουσα. Η αποδυνάμωσις ή ακόμη και η πτώσις του καθεστώτος υπήρξε η βασική επιδίωξις των Ισραηλινών, που εν τέλει δεν χρειάστηκε ποτέ να καταφέρουν ένα μεγάλο πλήγμα, αλλά πολλά μικρά και εξίσου ουσιαστικά. Στην Συρία, η αιφνίδια ανατροπή του Άσσαντ, κάτι που η Δύσις πάντως δεν κατάφερε στα 10 χρόνια πολέμου, καταδεικνύει ότι τις μεγάλες και κρίσιμες ζυμώσεις που γίνονται στην Μέση Ανατολή σε συνδυασμό με τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς – θα δούμε πώς θα γίνει πράξη η συμφωνηθείσα εκεχειρία-, το χάος που επικρατεί στην Λιβύη, τα σοβαρά εσωτερικά  προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύμμαχος της Δύσεως,  Αίγυπτος, την επάνοδο των κάποτε «μισητών» Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, αλλά και την στάση που θα τηρήσουν τα ισχυρά κράτη του Κόλπου. Και η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι ποιός θα βγει τελικά ενισχυμένος από όλη αυτή την κατάσταση; Και ταυτόχρονα ποίος θα βγει ζημιωμένος.

Όσον αφορά το τελευταίο το μόνο σίγουρο αυτή την στιγμή είναι ότι στην πλευρά των χαμένων θα είναι σίγουρα η ΕΕ, η επιρροή της οποία έχει υποχωρήσει τόσο στην Μέση Ανατολή όσο και στην Αφρική λόγω και της τυφλής επικεντρώσεώς της στο πόλεμο στην Ουκρανία, που αν και ορθώς  την κατέστησε προτεραιλότητα, οι επιλογές της κρίνονται εσφαλμένες δια του αποτελέσματος. Ενώ ταυτόχρονα απέτυχε να διαχειριστεί τις διαρκώς αυξανόμενες προκλήσεις που παρουσιάζονται στα ανατολικά  της σύνορα. Το ευρωπαϊκό  ταμείο λοιπόν είναι μείον  και η ώρα που οι Ευρωπαίοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της αποτυχίας -άλλα περισσότερο, άλλα λιγώτερο- δεν αργεί. Κάτι που φυσικά θα έχει επιπτώσεις και στην χώρα μας. Άραγε υπάρχουν περιθώρια έστω και μετριασμού των συνεπειών της ήττας;  Στην εποχή της  γεωπολιτικής, όποιος δεν έχει σαφή στρατηγική και ρεαλιστικό προσανατολισμό, μάλλον είναι καταδικασμένος.΄

Διαβάστε ακόμα