Ήταν απολύτως ξεκάθαρος ότι η χώρα μας, παρά τις προόδους, παραμένει «ψυχολογικά και τεχνικά απροετοίμαστη για μια υβριδική σύγκρουση ή ένα σύγχρονο πεδίο μάχης, αντιμετωπίζοντας επίφοβα χάσματα, κυρίως σε πυραύλους μακρού πλήγματος, μη επανδρωμένα συστήματα και στον τομέα του ΠΝ. Αν η αποτροπή καταρρεύσει – δεδομένου ότι προς ώρας ουδόλως απέτρεψε την Τουρκία - , απαιτείται στρατηγική νίκης, τουτέστιν επικράτηση επί του πεδίου».
Με αφορμή και την χθεσινή ορκωμοσία Τράμπ, ο κ. Βαλήνάκηςδιερωτήθη ποιος θα μπορέσει να αντισταθεί στον «βίαιο αναθεωρητισμό» του Ερντογάν, όταν ακόμη και ο νέος Αμερικάνος Πρόεδρος, «εξ ορισμού στυλοβάτης του απαραβίαστου των συνόρων», εξαγγέλλει ακριβώς τα αντίθετα.
Στρέφοντας την κριτική του στον τρόπο που ασκείται η εξωτερική πολιτική ως προς τις σχέσεις με την Τουρκία, ο συγγραφεύς εξέφρασε την λύπη του που καθοδηγείται « υπέρμετρα από τις επικοινωνιακές, νομικές και οικονομικές συνιστώσες της στρατηγικής μας, εις βάρος των διπλωματικών και των στρατιωτικών». «Λόγω της επικράτησης οικονομολόγων και επικοινωνιολόγων στο επιτελικό κράτος, επιβάλλεται η επικίνδυνη άποψη πως οι εξοπλισμοί προορίζονται για ασκήσεις και παρελάσεις και εκλαμβάνονται ως δημοσιονομικό βάρος που εμποδίζει τις κοινωνικές παροχές», είπε ο κ. Βαληνάκης. Προσέθεσε ότι είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να επιδιώκουμε οριοθέτηση ΑΟΖ με στενότατα διμερή διάλογο, «χωρίς σχεδιασμό, διεκδικήσεις, θέσεις, χάρτες – αποφεύγοντας παράλληλα στο όνομα του (τελικά μονομερώς) ήπιου κλίματος, τη μόχλευση των συμμαχιών και πλεονεκτημάτων μας». Εξέφρασε την άποψη ότι παραμένουμε αποκλειστικά προσκολλημένοι στα 12 ν.μ. – ενώ μάλιστα ούτε εκτός Αιγαίου αποτολμήσαμε τη διεύρυνση των χωρικών υδάτων – και «αδιαφορούμε για την απείρως μεγαλύτερη και επωφελέστερη ΑΟΖ μας,που θα μπορούσε να εκτείνεται σε 500.000 τ.χλμ., τέσσερις φορές η έκταση της χώρας μας».
Τέλος, έστειλε μήνυμα προς την Κυβέρνηση ότι ο καταλληλότερος δρόμος για να ακυρωθούν τα σχέδια της Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου είναι να «πονέσει η Άγκυρα». Δηλαδή να παρεμποδίσουμε τα οφέλη που θέλει να αποκομίσει ο Ερντογάν από την ΕΕ και τις ΗΠΑ και να σταματήσουμε να οδεύουμε δια του «ήπιου κλίματος» προς την καταστροφική ειδική σχέση ΕΕ- Τουρκίας.