Τέτοια σπουδή για την προώθηση των επιχειρηματικών σχεδίων μιας εταιρείας είχαμε να δούμε από την εποχή της Πεσινέ όταν, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή, το 1960, εγκρίθηκε και υλοποιήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, εντός 3 ετών, η επένδυση της Γαλλικής βιομηχανίας για την παραγωγή αλουμίνας στην παραλία Διστόμου (Άσπρα Σπίτια)
Ο χρονισμός της αρχικής ανακοίνωσης από το ΥΠΕΝ, δηλ στις 20/1, κάθε άλλο από τυχαίος μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού εκείνη την ημέρα ορκιζόταν ως 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ. Και ενώ το ενδιαφέρον της Chevron για έρευνες στην Ελλάδα ήταν γνωστό ήδη από το 2018, και πλέον πρόσφατα, δηλ. πριν τα Χριστούγεννα, η εν λόγω εταιρεία είχε υποβάλλει συγκεκριμένο αίτημα στην ΕΔΕΥΕΠ, η κυβέρνηση επέλεξε να το ανακοινώσει, και, μάλιστα, δίδοντας μεγάλη δημοσιότητα, την ημέρα της ορκωμοσίας του νέου Αμερικανού Προέδρου. Στην συνέχεια, έτρεξε τάχιστα τις σχετικές διαδικασίες, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην Αμερικανική πλευρά ότι συμμερίζεται την ατζέντα της κυβέρνησης Τραμπ για έρευνες και παραγωγή υδρογονανθράκων.
Οι χάρτες με τα ακριβή όρια των θαλάσσιων περιοχών, για τις οποίες παραχωρείται το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων βάσει της Υπουργικής Απόφασης του ΥΠΕΝ της 23ης Ιανουαρίου:
Περιοχή «Α2»
Περιοχή «Νότια της Πελοποννήσου»
Οι ενέργειες αυτές της κυβέρνησης μπορεί να μην σηματοδοτούν ένα comeback στον χώρο των υδρογονανθράκων - κάτι που θα ήταν λίαν ευπρόσδεκτο- αλλά οπωσδήποτε συνιστούν μια κυβίστηση μεγατόνων, αφού είναι γνωστό τοις πάσι η μεγάλη αντίθεση του κυβερνητικού επιτελείου σε ό, τι έχει να κάνει με τα ορυκτά καύσιμα, και ιδιαίτερα με τις έρευνες πετρελαίου. Έτσι, εν όψει της έναρξης της προεδρίας Τραμπ η κυβέρνηση, με την δήθεν αλλαγή πορείας της στο θέμα των ερευνών, προσπαθεί κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή να αλλάξει πορεία ώστε να διευκολύνει την απελπισμένη προσπάθεια που καταβάλλει τις τελευταίες ημέρες να προσεγγίσει την νέα Αμερικανική κυβέρνηση.
Το ενδιαφέρον της δεύτερης μεγαλύτερης ιδιωτικής πετρελαϊκής εταιρείας στον κόσμο για ανάληψη ερευνών στην Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία μια θετική εξέλιξη και πιστοποιεί τις πολύ θετικές προοπτικές που παρουσιάζει το Ελληνικό υπέδαφος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΕΝΕ, τα εν δυνάμει συνολικά αποθέματα της χώρας- κυρίως στην Βόρειο και Δυτική Ελλάδα και παράκτια της Κρήτης- εκτιμώνται στα 70-90 TCF (δηλ. 2.0 -2.3 tcm). Σε ό, τι αφορά δε την περιοχή νότια της Πελοποννήσου και Νότια και ΝΔ της Κρήτης, σύμφωνα με εκτιμήσεις των εταιρειών που βασίζονται σε τελευταία στοιχεία από σεισμικές έρευνες στην περιοχή, τα εκεί αποθέματα φ. αερίου φθάνουν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα της τάξης των 10 τρισεκ. κυβ. μέτρων (βλέπε σελ.287-288 στο νέο βιβλίο μου, «Η Ελλάδα στην Νέα Ενεργειακή Εποχή»)
Όμως, παρά την δραστηριοποίηση διεθνών παικτών στον Ελλαδικό χώρο την τελευταία 10ετία, όπως η ExxonMobil, που, μαζί με την Helleniq Energy, έχουν παραχωρήσεις νότια και δυτικά της Κρήτης, η κυβέρνηση μέχρι τώρα έδειχνε να αδιαφορεί ή και αντιτίθεται στο θέμα των ερευνών, αφού τις χαλούσε το φιλοπεριβαλλοντικό και πράσινο προφίλ της. Γι’ αυτό και η ExxonMobil δεν έχει μέχρι σήμερα δεσμευτεί σε περαιτέρω έρευνες, αφού αδυνατεί να λάβει τις απαραίτητες εγγυήσεις από την Ελληνική πλευρά περί αδειοδότησης των ερευνητικών γεωτρήσεων και την απρόσκοπτη εξέλιξη της ερευνητικής διαδικασίας γενικότερα. Και, βέβαια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να εγγυηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον για έρευνες υδρογονανθράκων την στιγμή που σε διυπουργικές επιτροπές (όπως αυτή του ΕΣΕΚ) συμμετέχουν επίσημα, και βάσει ΦΕΚ, περιβαλλοντικοί ακτιβιστές όπως η Greenpeace και η WWF.
Τώρα, εν όψει της πολιτικής αλλαγής στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση σπεύδει να επανατοποθετηθεί θέλοντας να δείξει ότι αποδέχεται την πολιτική Τραμπ για την ανάγκη μεγαλύτερης παραγωγής πετρελαίου και φ. αερίου, και προσπαθεί να ευθυγραμμιστεί με αυτή. Μόνο που αυτή η βεβιασμένη και σπασμωδική κίνηση περί άμεσης αδειοδότησης της Chevron δεν ξεπλένει στο ελάχιστο την ατελέσφορη και μονόπλευρη «πράσινη» ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης, που οδήγησε μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια σε αύξηση των τιμών ηλεκτρισμού και αερίου και την εκτόξευση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας στο 80%.