Υστερα από δυόμισι μήνες, επιτέλους η εκκρεμότητα της αλλαγής σκυτάλης στον Λευκό Οίκο διευθετήθηκε, με τον Ντόναλντ Τραμπ να αναλαμβάνει την προεδρία των ΗΠΑ. Αυτά είναι τα καλά νέα, καθώς για περίπου 70 ημέρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη καταγράφονται κάθε λογής σκέψεις για το τι θα κάνει ο νέος ηγέτης της ισχυρότερης δύναμης, ειδικά στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής

Φυσικά, δείγματα γραφής υπάρχουν ήδη, σχέδια, δηλώσεις, τοποθετήσεις, αλλά όταν έρχεται η ώρα της εφαρμογής τα πράγματα μπορεί να λάβουν μια εντελώς διαφορετική τροπή.

Αν και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή αφορά άμεσα την Ευρώπη και την Ελλάδα, το μεγάλο ερώτημα για το μέλλον της Ε.Ε. εστιάζεται στην Ουκρανία. Το μέλλον της Ουκρανίας και, κυρίως, η σχέση που θα έχει η Ευρώπη –κάποια στιγμή– με τη Ρωσία θα κρίνουν πολλά. Αυτή τη στιγμή, οι πιθανότητες να υπάρξει μια κατάληξη που θα έχει κάποια μακροπρόθεσμη στρατηγική επίπτωση είναι περιορισμένες. Εκείνο, ωστόσο, που είναι οφθαλμοφανές είναι πως η Ε.Ε., με τον έναν τρόπο ή τον άλλον, θα αναγκαστεί να ευθυγραμμιστεί απολύτως με το πολιτικό κέντρο του δυτικού κόσμου, το οποίο βρίσκεται στην Ουάσιγκτον.

Στη πραγματικότητα, ο Ντόναλντ Τραμπ με έναν λίγο πιο κραυγαλέο και άκομψο τρόπο θυμίζει στους Ευρωπαίους ότι το σύνολο της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας όλης αυτής της κατασκευής που έφθασε σήμερα να είναι η Ε.Ε., αποφασίστηκε και σχεδιάστηκε από κοινού με τους Αμερικανούς.

Σήμερα, σε μια περίοδο έντασης των στρατηγικών ανταγωνισμών ανάμεσα σε μεγάλες δυνάμεις, με κεντρική εκείνη ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα, οι νέοι Ρεπουμπλικανοί του Ντόναλντ Τραμπ βασικά θα επιχειρήσουν να σφίξουν τα γκέμια του ελέγχου σε περιοχές τις οποίες θεωρούν ότι βρίσκονται εντός της ζώνης επιρροής τους. Οποιος άκουσε έστω και για λίγο τον πραγματικά υποδειγματικό τρόπο παρουσίασης των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης Τραμπ στην αρμόδια επιτροπή της Γερουσίας από τον νέο, 72ο, υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, θα κατάλαβε πολλά· έλεγχος της αμερικανικής ηπείρου από τον Αρκτικό Κύκλο έως τη Γη του Πυρός, διάλυση των φιλελεύθερων ψευδαισθήσεων (αφορά την Ε.Ε.) και, εν τέλει, μάχη για τον περιορισμό της επιρροής της Κίνας.

Πόσο θα κατορθώσει η δεύτερη –και πιο αποφασισμένη– κυβέρνηση Τραμπ να επιτύχει όλους αυτούς τους στόχους θα φανεί. Ενα είναι βέβαιο: Οι ρηγματώσεις που θα προκύψουν θα οδηγήσουν σε χαμένους και κερδισμένους. Και όσοι νομίζουν ότι όλα αυτά είναι κακό όνειρο και μια μέρα θα περάσει, πλανώνται οικτρά. Οι καιροί ου μενετοί.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Διαβάστε ακόμα