. Αντίθετα, απερρίφθη πρόταση της CSU από την πλειοψηφία των Σοσιαλιστών και των «Πρασίνων» για ενίσχυση των εξουσιών της αστυνομίας.
Λιγότερο από δύο εβδομάδες απέχουν οι Γερμανικές βουλευτικές εκλογές και ήδη το πολιτικό σκηνικό φορτίζεται. Ο υποψήφιος καγκελλάριος της CDU Φρειδερίκος Μέρτς, με μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές και να ηγηθεί ενός «μεγάλου» συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλιστών ή με τους Πρασίνους, αντιμετωπίζει δύο διλήμματα - υπαρξιακά για την μεταπολεμική Γερμανία κι όχι μόνον :
Αφ ενός τον αστυνομικό έλεγχο στα σύνορα της χώρας που ουσιαστικώς αίρει τις πρόνοιες της Συνθήκης Σαίνγκεν, περί ελευθέρας κυκλοφορίας στα «κατηργημένα», υποτίθεται , σύνορα των συμμετεχουσών χωρών της ΕΕ, αφετέρου, να υπερβεί τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ (δηλ. το Γερμανικό δημόσιο χρέος να ξεπεράσει το επιτρεπόμενο όριο 3% του ΑΕΠ).
Καθώς φαίνεται, η Γερμανική οικονομία εφέτος θα συρρικνωθεί για τρίτη συνεχή χρονιά. Ακριβώς, για ν’ αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενον, ο Μέρτς πρέπει να αποφασίσει δαπάνες δημοσίων επενδύσεων που μεγαλώνουν το δημοσιονομικό έλλειμμα και αποτελεί κακό προηγούμενο για τις άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν υφεσιακά φαινόμενα στην οικονομία ως λχ. η Γαλλία κι η Ιρλανδία το τελευταίο τρίμηνο του λήξαντος έτους που είχε αρνητικό πρόσημο στην ανάπτυξη του ακ.εθν. προϊόντος της (ΑΕΠ) .
Πίσω από τα διλήμματα αυτά παραμένει το μεγάλο ερώτημα αν η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί να ζητήσει την συνεργασία του πατριωτικού κόμματος «Εναλλακτική για το «Ράιχ» (AfD) που έρχεται δεύτερο στις προεκλογικές σφυγμομετρήσεις αλλά αποτελεί «κόκκινο πανί» για τις δημοκρατικές ορθοδοξίες των «προοδευτικών» λεγομένων γερμανικών κομμάτων, και τούτο εξ αιτίας της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της «Εναλλακτικής».
Εδώ όμως οι Γερμανικές εκλογές αποκτούν ενδιαφέρον και διά τα καθ’ ημάς στο «παραπλανημένο» διαχρονικώς κράτος. Η Ελλάς δεν τόλμησε να ζητήσει υπέρβαση του δημοσίου χρέους της, όταν ευρίσκετο προ μιάς δημοσιονομικής αταξίας το 2009 και υπέστη απαξιωτικά τρία εκδικητικά μνημόνια του παρατύπου «Γιουρογκρούπ» (2010-15).Πώς τώρα θα συμφωνήσει στην Γερμανική παρασπονδία;
Όταν η Κομισιόν προτίθετο να παράσχει στην Ελλάδα «πίστωση περιβαλλοντικών ρύπων» , που θα επέτρεπε την λειτουργία ενός θερμοηλεκτρικού εργοστασίου λιγνήτου στην Πτολεμαΐδα , με αποτέλεσμα τη χαμήλωση του κόστους της κιλοβατώρας για τον Ελληνα καταναλωτή , η παραπλανημένη από την «κλιματική αλλαγή» κυβέρνηση μας έγινε... «πρασινικώτερη του βασιλιά» κι έκλεισε το εργοστάσιο που κόστισε στη ΔΕΗ μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
Την εποχή που η Ελλάς έδέχετο καραβιές λαθρομεταναστών στα Ελληνικά νησιά , από τους εμπόρους «λευκής σαρκός» του Ερντογάν , η Γερμανία αξίωνε την επιστροφή Σύρων λαθρομεταναστών στην χώρα μας , ως πρώτης «ασφαλούς» χώρας κατά τις επιταγές της Μεταναστευτικής συμφωνίας της ΕΕ, που τώρα παραβιάζεται, με σύμφωνη γνώμη των Γερμανών «Πατριωτών»!
Το 2002 , όπου «βάσκανος μοίρα» έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη κι όταν μετά 8ετίαν η Ελληνική οικονομία δεν άνθεξε τον κλονισμό, ο μακαρίτης υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόημπλε επέμεινε το 2015 στο απάνθρωπο πρόγραμμα λιτότητος (δηλ. εξοντώσεως του Ελληνικού λαού που ήδη υφίσται από την δημογραφική συρρίκνωση) με το επιχείρημα ότι το Ευρωπαϊκό «τραπέζι» είναι κοινό για όλους τους Ευρωπαίους, Εσθονούς, Λιθουανούς , Φινλανδούς κ.λπ. Τώρα που τα βρήκε σκούρα η Γερμανία, το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα έγινε αιφνιδίως ala carte.