Ο Hashim Djojohadikusumo, αδελφός και στενός σύμβουλος του Προέδρου της Ινδονησίας, Prabowo Subianto, δήλωσε πως η χώρα στοχεύει να κατασκευάσει πυρηνικές υποδομές που θα φτάνουν τα 4 GW ισχύος. Ο ακριβής σχεδιασμός δεν έχει γνωστοποιηθεί, ωστόσο ορισμένοι αξιωματούχοι έχουν αναφέρει πως τα πρώτα πυρηνικά εργοστάσια θα λειτουργούν μέχρι το 2036. Παράλληλα, η κυβέρνηση επιθυμεί να χρησιμοποιήσει πλωτούς αρθρωτούς αντιδραστήρες, μία τεχνολογία που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο επί του παρόντος.
Τα 4 GW πυρηνικής ενέργειας αντιστοιχούν περίπου στο 4,4% της σημερινής εγκατεστημένης ισχύος στην Ινδονησία, η οποία αγγίζει τα 90 GW. Επί του παρόντος, πάνω από το 50% της παραγόμενης ενέργειας προέρχεται από την καύση άνθρακα και λιγότερο από το 15% προέρχεται από ΑΠΕ. Ως εκ τούτου, η Ινδονησία δεν σκοπεύει να παροπλίσει τις υφιστάμενες μονάδες άνθρακα από το 2040 και μετά, απλά θα σταματήσει να κατασκευάζει νέες. Εξάλλου, η χώρα αποτελεί τον μεγαλύτερο εξαγωγέα του καυσίμου, έχοντας αρκετά αποθέματα για να καλύψει τις δικές της ανάγκες. Παράλληλα, με τον πληθυσμό της Ινδονησίας να αναμένεται να ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια το 2050, οι ενεργειακές ανάγκες θα αυξηθούν.
Ο Δακτύλιος της Φωτιάς στον Ειρηνικό. Πηγή: National Geographic.
Εντούτοις, η χρήση πυρηνικών σε μία σεισμογενή χώρα όπως η Ινδονησία προκαλεί ανησυχίες σε πολλούς αναλυτές και κατοίκους. Η Ινδονησία, όπως και πολλά άλλα νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού, βρίσκεται εντός του ‘Δακτυλίου της Φωτιάς’, δηλαδή της πιο ενεργής περιοχής του πλανήτη όσον αφορά την τεκτονική δραστηριότητα. Περίπου το 75% των ηφαιστείων και το 90% των σεισμών καταγράφονται εντός αυτής της ζώνης. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του σεισμού 9,2 Ρίχτερ που σημειώθηκε στην Ινδονησία το 2004 και προκάλεσε το καταστροφικό τσουνάμι με χιλιάδες θύματα, αλλά και του σεισμού 9,1 Ρίχτερ που σημειώθηκε στην Ιαπωνία το 2011 και το επακόλουθο τσουνάμι που έπληξε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Fukushima.