πράσινης συμφωνίας, η Κομισιόν απεφάσισε να προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Βεβαίως, το σύνθημα έδωσε πρώτος ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με το γνωστό πλέον «εξορύξεις, εξορύξεις, εξορύξεις». Το μήνυμα πάντως φαίνεται να εστάλη στην ευρωπαική γραφειοκρατία, που ονειρευόταν ένα μέλλον με ΑΠΕ, κουνώντας προφανώς ένα μαγικό ραβδί.
«Realization» είναι ο όρος που επικρατεί πλέον στις Βρυξέλλες, όπως επεσήμανε με νόημα ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Ενεργείας κ. Γιάννης Μανιάτης κατά την παρουσίαση του εξαιρετικού βιβλίου του κ. Κωστή Σταμπολή «Η Ελλάδα στην νέα ενεργειακή εποχή - Η έξοδος από την ενεργειακή κρίση και οι προοπτικές στο νέο διεθνές περιβάλλον» (εκδόσεις Αίολος) σε εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας με ομιλητές τον πρόεδρο ΔΣ της Intergalactic Services AE κ. Κώστα Μητρόπουλο, τον δημοσιογράφο κ. Σταύρο Λυγερό και τον διδάκτορα της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Σωτήρη Καμενόπουλο.
«Πηγαίναμε με ταχύτατους ρυθμούς για απανθρακοποίηση, χωρίς να κοιτάμε γύρω μας», ανέφερε χαρακτηριστικώς ο κ. Μανιάτης μέσω Skype. «Ο πλανήτης εξαρτάται κατά 80% από υδρογονάθρακες, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για την απεξάρτηση», εξήγησε. Ενώ ανεφέρθη στο «τραγικό» δόγμα της Ευρώπης, το οποίο προέβλεπε εκατομμύρια κανονισμούς και οδηγίες για την πράσινη μετάβαση, αγνoώντας τους άλλους δύο πυλώνες, την ενεργειακή ασφάλεια και την ενεργειακή φτώχεια. Αλλά και ο κ. Σταμπολής ανέφερε ότι αντί για την «ανέμελη» και «συχνή» επίκληση της πράσινης μεταβάσεως, θα πρέπει να επιλεγεί άλλος όρος, όπως ο ενεργειακός μετασχηματισμός ή η διαφοροποίησις του ενεργειακού μείγματος. Κάνοντας λόγο για τον «μπαμπούλα» της κλιματικής καταστροφής, που δρα ως κράχτης –έχει αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο βιβλίο του με χαρακτηριστικό τίτλο «Το δόγμα της κλιματικής αλλαγής»–, υπεστήριξε ότι ενεργειακή ασφάλεια και κλιματική αλλαγή δεν πρέπει να συγχέονται. Ενώ επεσήμανε ότι η Ελλάς θα πρέπει να επιδιώξει την ενεργειακή αυτάρκεια, αξιοποιώντας τα εγχώρια κοιτάσματα και ανακηρύσσοντας την ΑΟΖ της, ιδίως με την Κύπρο.
Εξ άλλου είναι πλέον κοινή διαπίστωσις ότι η ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης της αξιοποιήσεως των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις παγκοσμίως και ο κερδισμένος θα είναι αυτός που θα έχει στρατηγική, σωστή προετοιμασία και καλές διασυνδέσεις. Το τρίγωνο Ελλάδος - Κύπρου - Ισραήλ με την συμμετοχή και της Αιγύπτου είναι μια καλή αφετηρία. Και το ευνοούν και οι συγκυρίες λόγω της ολικής ρήξεως Τουρκίας - Ισραήλ. Ωστόσο θα πρέπει να υπάρξει και συνέχεια. Να θεμελιωθεί σε γερές βάσεις, να αξιοποιηθούν όλα τα υπάρχοντα κοιτάσματα –η Κύπρος έχει ήδη ξεκινήσει– και να συνδυαστεί με την κατασκευή των αναλόγων υποδομών. Χωρίς υποχωρήσεις και φοβικά σύνδρομα. Απέναντί μας έχουμε έναν ισχυρό αντίπαλο, που ουδόλως έχει κρύψει τις προθέσεις του. Η Άγκυρα εκμεταλλεύεται το μομέντουμ και πιέζει προς όλες τις πλευρές με στόχο να καταστεί ο βασικός ενεργειακός κόμβος μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση και το μέλλον του ελληνικού έθνους. Αλλά και παραλλήλως μια μοναδική ευκαιρία για να επιτελέσει η Κυβέρνησις έστω και με καθυστέρηση το καθήκον της. Το καθήκον κάθε Κυβερνήσεως, που δεν είναι άλλο από την διασφάλιση της συνεχείας του ελληνισμού.