Από τότε έπρεπε να καταλάβουμε ότι απαιτείται να αναπτύξουμε και άλλους κλάδους της οικονομίας, αν θέλουμε η χώρα να έχει ισορροπημένη ανάπτυξη. Και είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε αξιοποιώντας τις πιστώσεις των ευρωπαϊκών ταμείων. Αλλά όχι. Εμείς πάλι στον τουρισμό τα ρίξαμε όλα. Είπαμε πως αφού η πανδημία πέρασε, είμαστε ασφαλείς. Πως δεν θα ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Βολευόμαστε να είμαστε οι σερβιτόροι των Ευρωπαίων. Βολευόμαστε με την στασιμότητα. Με την λογική της ήσσονος προσπάθειας. Και ναι μεν πανδημία δεν επανήλθε, προέκυψαν όμως οι σεισμοί της Σαντορίνης που μας δείχνουν και πάλι πόσο επισφαλής είναι ο τουρισμός και πόσο ανόητο είναι να έχεις «όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι».