είτε πρόκειται για την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είτε για τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα είτε για την επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής Κάγια Κάλλας.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει επιλέξει να ομιλεί με το κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά, ενώ δεν έχει κρύψει την συμπάθειά του απέναντι σε συγκεκριμένους ηγέτες, που όμως δεν μετριούνται ούτε στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αυτή την στιγμή οι μόνο Ευρωπαίοι ηγέτες που χαίρουν της εκτίμησης και της προσοχής του Αμερικανού Προέδρου είναι η Πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζώρτζια Μελόνι, η οποία ήταν η μόνη Ευρωπαία ηγέτης που παρευρέθηκε στην ορκωμοσία του και ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν. Ειδικά ο τελευταίος είναι γνωστό ότι δεν είναι και ο αγαπημένος των Βρυξελλών αλλά είναι από τους πλέον αγαπημένους του Τραμπ.
Είναι σαφές ότι από τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες μόνο η Ιταλία μπορεί να ασκήσει κάποια επιρροή στον Αμερικανό Πρόεδρο την ώρα που ο περίφημος γαλλογερμανικός άξονας πνέει τα λοίσθια. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμαννυέλ Μακρόν έχει μια σχέση “αγάπης και μίσους” με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Ήταν από τους πρώτους που κάλεσε για την ευρωπαϊκή αφύπνιση απέναντι στα σχέδια Τραμπ, ενώ δεν έλαβε καν πρόσκληση να παρευρεθεί στην ορκωμοσία του. Ωστόσο ο Τραμπ άφησε μια ένα παράθυρο προσέγγισης ανοικτό με την παρουσία του στα εγκαίνια της επαναλειτουργίας της Παναγιάς των Παρισίων. Εντούτοις το μέλλον του Μακρόν στην γαλλική προεδρία καθίσταται ολοένα και πιο αβέβαιο εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει στην διακυβέρνηση της χώρας.
Όσο για την Γερμανία, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου που αναμένεται όπως όλα δείχνουν να χρίσουν τον ηγέτη των Χριστιανοδημοκρατών Φρέντιχ Μερτς ως νέο Καγκελλάριο της Γερμανίας. Το ενδιαφέρον είναι εν προκειμένω το αν ο Μερτς θα κυβερνήσει με την ανοχή των ακροδεξιών του Afd, που έχουν σχέσεις με την νέα κυβέρνηση Τραμπ και ειδικά με τον Έλον Μασκ. Ωστόσο αυτό δεν θα είναι εύκολο. Η συνεργασία του CDU-CSU με το Afd την περασμένη εβδομάδα στον νόμο για την μετανάστευση προκάλεσε την οργή της μετριοπαθούς πτέρυγας. Μέχρι και η πρώην Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ επιστρατεύθηκε για να τον “βάλει στην θέση του”. Ο Μέρτς εν τέλει αναγκάσθηκε να αναδιπλωθεί και να αποκλείσει κάθε συνέργεια με το Afd αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Γερμανοί συντηρητικοί δεν θα κάνουν τα απαραίτητα ανοίγματα προς τον Τραμπ. Κάτι που φαίνεται ότι έχει κατανοήσει πλήρως ο Πολωνός Πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος δήλωσε προσφάτως ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου ότι ο Τραμπ έχει δίκιο όταν λέει ότι η Ευρώπη δεν ξοδεύει αρκετά για την άμυνά της. Και το ερώτημα είναι πόσοι ακόμη Ευρωπαίοι ηγέτες θα αναγκαστούν να κάνουν μικρές ή μεγάλες κυβιστήσεις για τα μάτια του Ντόναλντ Τραμπ...