Ο σημερινός στόχος της ΕΕ είναι να διακόψει εντελώς την αγορά ρωσικών ορυκτών καυσίμων μέχρι το 2027 ως απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Παρόλο που οι Βρυξέλλες είχαν λάβει μία σειρά μέτρων για να μειώσουν τις εισαγωγές ρωσικών καυσίμων, πολλές ευρωπαϊκές χώρες συνεχίζουν να εισάγουν ρωσικό φυσικό αέριο, είτε μέσω των παροπλισμένων πλέον αγωγών που περνούσαν από την Ουκρανία και του ακόμα λειτουργικού TurkStream, ενώ καταγράφονται σημαντικές αυξήσεις στις εισαγωγές ρωσικού LNG, που συχνά “βαφτίζεται” ως ευρωπαϊκό.
Ως εκ τούτου, υπάρχουν πληροφορίες ότι η ΕΕ εξετάζει την πιθανότητα να επενδύσει σε υποδομές ΥΦΑ σε τρίτες χώρες και να προωθήσει νέα μακροχρόνια συμβόλαια με προμηθευτές εκτός Ρωσίας. Εντούτοις, τα σχέδια αυτά δεν εξαρτώνται μόνο από τις πολιτικές ηγεσίες σε Βρυξέλλες και κράτη-μέλη, αλλά και από τις επιχειρήσεις που εισάγουν το LNG στην Ευρώπη. Προς το παρόν, τα διάφορα εργαλεία που είχαν δημιουργηθεί για την ενίσχυση της πανευρωπαϊκής συνεργασίας στον συγκεκριμένο τομέα δεν έχουν αποδώσει καρπούς.
Εκτός αυτών, η ΕΕ δέχεται έντονες πιέσεις από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού προκειμένου να αγοράσει περισσότερο αμερικανικό φυσικό αέριο αν δεν θέλουν να υποστούν δασμούς. Παρόλο που δεν έχουν ξεκινήσει επίσημες διαπραγματεύσεις, αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες, μεταξύ αυτών και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είχαν αποδεχθεί τον ουσιαστικό εκβιασμό του Προέδρου Τραμπ, αναδεικνύοντας το έλλειμμα ηγεσίας που ταλανίζει την Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί πως το φυσικό αέριο δεν συνιστά μόνο έναν γεωπολιτικό μοχλό πίεσης προς την ΕΕ, αλλά και οικονομικό, καθώς το καύσιμο αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα των τιμών ενέργειας στην Ευρώπη.
Φυσικά, η ΕΕ έχει επίσης δεσμευτεί να διακόψει όλα τα συμβόλαια προμήθειας φυσικού αερίου μέχρι το 2049 προκειμένου να υλοποιήσει τους κλιματικούς στόχους της. Κάτι τέτοιο απαιτεί ακόμα μεγαλύτερες επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια, κάτι που βρίσκεται υπό αμφισβήτηση αυτή την περίοδο. Επιπροσθέτως, η μονοδιάστατη κατασκευή ΑΠΕ δεν αρκεί, καθώς η ΕΕ αντιμετωπίζει ήδη το πρόβλημα της πλεονάζουσας πράσινης ενέργειας που απαιτεί τη μαζική είσοδο μονάδων αποθήκευσης στο δίκτυο.
Όπως δήλωσε ο Γιόργκενσεν, οι βασικές προτεραιότητες της Επιτροπής για τη νέα ενεργειακή πολιτική της ΕΕ είναι η μείωση του κόστους της ενέργειας και η απαγκίστρωση από τα ρωσικά καύσιμα.