Σύμφωνα με πηγές του πρακτορείου Reuters, ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο Υπουργός Εσωτερικών, Νταγκ Μπέργκαμ, έκαναν “στενό μαρκάρισμα” στον Ιάπωνα Πρωθυπουργό, Σιγκέρου Ίσιμπα, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους την προηγούμενη εβδομάδα. Ο στόχος του Λευκού Οίκου ήταν να εξασφαλίσει τη δέσμευση της Ιαπωνίας για εισαγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων αμερικανικού LNG, αλλά και για επενδύσεις σε έργα φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε ένα φιλόδοξο έργο στην Αλάσκα, το οποίο περιλαμβάνει έναν φυσικό αγωγό 800 μιλίων και έναν τερματικό σταθμό εξαγωγής ΥΦΑ. Το κόστος του έργου εκτιμάται στα 44 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι αναλυτές εξηγούν πως αν τελικά εγκριθεί, θα αντιμετωπίσει μία σειρά τεχνικών και γραφειοκρατικών εμποδίων. Ωστόσο, το έργο αποτελεί ένα από τα θεμέλια της στρατηγικής Τραμπ για τον Ινδο-Ειρηνικό.
Όπως αποκαλύπτουν οι άνθρωποι με γνώση του θέματος, το σχέδιο του Τραμπ προβλέπει την εξαγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων αμερικανικών ΥΦΑ προς την Ιαπωνία. Αυτές οι ποσότητες δεν θα καταναλώνονται μόνο εντός της χώρας, αλλά θα μεταφέρονται προς άλλα κράτη της περιοχής, μεταξύ αυτών η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν, τα κράτη της ΝΑ Ασίας, και τελικά η Ινδία. Αυτό το δίκτυο LNG θα εξυπηρετεί δύο σκοπούς: Αφενός, θα μειώσει το εμπορικό έλλειμα των ΗΠΑ με τα ασιατικά κράτη. Αφετέρου, θα καταστήσει τα ασιατικά κράτη πλήρως εξαρτώμενο από την Ουάσιγκτον, καθώς θα αναγκάζονται να πληρώνουν για δύο βασικά “αγαθά”, την ενέργεια και την ασφάλεια. Με τον τρόπο αυτόν, ο Τραμπ σκοπεύει να μηδενίσει την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή, καθιστώντας την όλη συζήτηση περί «σφαιρών επιρροής» άκυρη.
Από την πλευρά του, ο Ίσιμπα διατήρησε μία δεκτική και θετική προσέγγιση καθ’όλη τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Τραμπ και τον Μπέργκαμ, εμφανιζόμενος πρόθυμος να εισάγει περισσότερο αμερικανικό LNG και να επενδύσει στο έργο στην Αλάσκα. Εντούτοις, οι κοινές ανακοινώσεις των δύο πλευρών— οι οποίες πρέπει να εγκριθούν και από τα δύο επιτελεία πριν δημοσιευτούν— και οι δηλώσεις του ίδιου του Ίσιμπα ήταν πολύ πιο συγκρατημένες και απέφυγαν οποιαδήποτε δέσμευση εκ μέρους της ιαπωνικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, ο Ίσιμπα, όπως και άλλοι ηγέτες από την Ασία, έχουν υιοθετήσει μία κατευναστική προσέγγιση έναντι του Τραμπ, ουσιαστικά αποδεχόμενοι όσα τους ζητά σε ρητορικό επίπεδο, αλλά αποφεύγοντας να υπογράψουν οτιδήποτε μέχρι στιγμής. Αρκετές κυβερνήσεις του Ινδο-Ειρηνικού ελπίζουν ότι οι σημερινές πιέσεις του Τραμπ θα αποκλιμακωθούν σταδιακά, με τον ίδιο να επικεντρώνεται στα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ και να “ξεχνά” τις φιλοδοξίες του στο εξωτερικό. Εντούτοις, ο Ίσιμπα μάλλον εξεπλάγη από την επιμονή του Τραμπ σχετικά με το έργο στην Αλάσκα.
Επιπροσθέτως, η υλοποίηση των φιλοδοξιών του Τραμπ θα σήμαινε τον εκτοπισμό άλλων ενεργειακών παικτών στην περιοχή. Ο πρώτος είναι η παραδοσιακή σύμμαχος των ΗΠΑ και πυλώνας ασφαλείας στον Ινδο-Ειρηνικό, η Αυστραλία. Το αυστραλιανό LNG συνιστά το μεγαλύτερο μερίδιο σε σημαντικές αγορές όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, και η Κίνα. Οι εξαγωγές ΥΦΑ είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την Αυστραλία καθώς αποφέρουν κρίσιμα έσοδα για το ΑΕΠ της. Πρόσφατα, η Κανμπέρα κατάφερε να ομαλοποιήσει τις εμπορικές σχέσεις της με το Πεκίνο, αυξάνοντας τα μερίδιά της στην τεράστια ενεργειακή αγορά της Κίνας. Ωστόσο, μία περιθωριοποίηση από τις αγορές των άλλων ασιατικών κρατών θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για την αυστραλιανή οικονομία.
Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και οι εξαγωγείς από τη Μέση Ανατολή, ειδικά το Κατάρ. Παρά το μικρό γεωγραφικό εκτόπισμά του, το Κατάρ θεωρείται ένας ενεργειακός κολοσσός χάρη στις εξαγωγές LNG. Παράλληλα, η Ντόχα έχει πετύχει να αναδειχθεί σε κομβικό διπλωματικό δίαυλο στη Μέση Ανατολή και τον μουσουλμανικό κόσμο, λειτουργώντας ως ο μεσάζοντας για τη συμφωνία ΗΠΑ και Ταλιμπάν που οδήγησε στην καταστροφική υποχώρηση του 2021 και, πιο πρόσφατα, τις συνομιλίες μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Δυστυχώς για το Κατάρ, η διακυβέρνηση Τραμπ επιχειρεί να πλήξει τις εξαγωγές του σε δύο μέτωπα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ασία. Μολονότι Ουάσιγκτον και Ντόχα θεωρούνται σύμμαχοι, είναι αβέβαιο το κατά πόσο το Κατάρ θα αποδεχθεί αθόρυβα τα σχέδια του Λευκού Οίκου, ειδικά όταν η κατάσταση στη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε μία τόσο εύθραυστη ισορροπία.