Τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η σύγκρουση φαίνεται να περνά στο τελικό στάδιο, καθώς Μόσχα και Κίεβο βιάζονται να πείσουν τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ πως πρέπει να στηρίξει τη δική τους πλευρά. Όπως αποκάλυψαν ρωσικές πηγές, οι εκπρόσωποι της Ρωσίας στη συνάντηση με τις ΗΠΑ που πραγματοποιήθηκε στο Ριάντ, έριξαν στο τραπέζι ένα νέο σχέδιο για να “βάλουν σε πειρασμό” τον Λευκό Οίκο. Η πρόταση του Κρεμλίνου προβλέπει την επιστροφή των αμερικανικών επιχειρήσεων στον τομέα των πρώτων υλών στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων και των κρίσιμων πρώτων υλών, καθώς και τη συνεργασία των δύο κρατών στην Αρκτική.
Από τη δική της πλευρά, η Ουκρανία προσπαθεί να αμβλύνει τη στάση του Τραμπ, ο οποίος εμφανίζεται αποφασισμένος να πάρει όσα περισσότερα μπορεί από το Κίεβο. Ο Λευκός Οίκος είχε αρχικά προτείνει μία ιδιαίτερα ανισοβαρή συμφωνία για τις κρίσιμες πρώτες ύλες της Ουκρανίας, την οποία είχε αρνηθεί να υπογράψει ο Ζελένσκι. Το επιχείρημα του Ουκρανού Προέδρου ήταν πως δεν έχει το δικαίωμα να ξεπουλήσει τον φυσικό πλούτο της χώρας του για δέκα γενιές. Παράλληλα, η ουκρανική πλευρά δεν αποδέχεται ότι οι ΗΠΑ έχουν συνεισφέρει τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια που έχει δηλώσει ο Τραμπ. Πάντως, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, οι ΗΠΑ έχουν εγκρίνει συνολικές χρηματοδοτήσεις περίπου 182 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία, ένα μεγάλο μέρος των οποίων δεν έχει καν αποσταλεί προς το Κίεβο.
Η συνολική χρηματοδότηση των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Πηγή: Ukraine Oversight.
Η διστακτικότητα των Ουκρανών τέθηκε υπό αμφισβήτηση κατόπιν της διαδικτυακής ανάρτησης της Αναπληρώτριας Πρωθυπουργού, Όλγκα Στεφανισίνα, η οποία δήλωσε πως το Κίεβο ετοιμάζεται να υπογράψει την προτεινόμενη αμερικανική συμφωνία. Εντούτοις, ορισμένες πηγές θεωρούν πως αυτή η δήλωση δεν ήταν ειλικρινής, αλλά ένας τακτικός ελιγμός που συμφωνήθηκε μεταξύ Ουκρανίας και Ευρώπης. Καθώς ο Τραμπ συναντάται σήμερα με τον Μακρόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βρετανία, και η Ουκρανία ελπίζουν να πείσουν τον Αμερικανό Πρόεδρο να σκληρύνει τη στάση του προς τη Ρωσία. Το σκεπτικό των Ευρωπαίων είναι ότι παρά τις ρητορικές κορώνες του, ο Τραμπ είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στην κολακεία, κάτι που όπως έχει φανεί αξιοποιούν και οι Ρώσοι αξιωματούχοι. Έτσι, ο Μακρόν έχει την αποστολή να “γοητεύσει” τον Τραμπ υπέρ της Ουκρανίας.
Μολονότι αυτές οι πληροφορίες παραμένουν σε επίπεδο φημολογίας, η ευρεία κυκλοφορία τους αναδεικνύει την άποψη πολλών αναλυτών σχετικά με τη φύση του Τραμπ ως πολιτικού ανδρός. Για αρκετούς ανθρώπους που ασχολούνται με την πολιτική, το γεγονός ότι οι εταίροι των ΗΠΑ αναγκάζονται να προσεγγίσουν τη νέα αμερικανική ηγεσία με διθυράμβους προς τον ίδιο τον Τραμπ και όχι “λογικά επιχειρήματα” όπως οικονομικά ή γεωπολιτικά οφέλη, φανερώνει το πόσο βαθιά δυσλειτουργική είναι η εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον στην παρούσα συγκυρία.