τα κλιμάκια του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΦΕΦΠ) ενώ των νομικών τ’ άφησε απείρακτα. Έτσι σήμερα ο ανώτατος οριακός συντελεστής ΦΕΦΠ είναι 53,5%, έναντι λ.χ. της Εσθονίας (20%) και 15% των κερδών κεφαλαίου κι ελάχιστος 5% των μερισμάτων εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο Αξιών.
Αυτά αναφέρθησαν μεταξύ άλλων στο πρώτο φόρουμ (βήμα) φορολογικής πολιτικής της χώρας μας που οργάνωσε το Κέντρο Φιλελευθέρων Μελετών (ΚΕΦΙΜ) εν συνεργασία με το γραφείο ΜΠΟΥΣΙΑΣ, στο συνεδριακό κέντρο της Εθνικής Ασφαλιστικής (25.2.25), με σκοπό τη μεταρρύθμιση του φορολογικού καθεστώτος προς την κατεύθυνση της «ουδετερότητας» (ΣΣ: των οικονομικών αποφάσεων) και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας».
Για την τελευταία, ο διεθνής δείκτης έμεινε αμετακίνητα υψηλός (27ος επί 38 κρατών) κάτω κι απ’ την Τουρκία (11) ενώ υποστηρίζει ότι «ο συντελεστής Φόρου Προστιθεμένης Αξίας στην Ελλάδα είναι από τους υψηλότερους στον ΟΟΣΑ αλλά με περιορισμένη φορολογική βάση καθώς διαρρέει κι ευρίσκεται μόλις στο 37% της τελικής κατανάλωσης (έρευνα του Alex Mengden, TAX FOUNDATION,Ουάσιγκτον ΗΠΑ).
Οι επιπτώσεις του Ελληνικού φορολογικού συστήματος είναι ...συντριπτικές όσον αφορά τα στελέχη των Ελληνικών επιχειρήσεων κι ιδίως των διευθυντικών που φορολογούνται αγρίως – πάνω από 50% του εισοδήματος- με σωρευτικό αποτέλεσμα να μην μπορούν αυτά να κάνουν αποταμίευση, να στερούνται ιδιοκατοικήσεως και να μην γεννούν παιδιά (δημογραφική κρίση).
Παραλλήλως η υψηλή φορολογία του εισοδήματος των στελεχών είναι κίνητρο εκπατρισμού και μη-παλιννοστήσεως των, όταν λ.χ. στην Τσεχία φορολογούνται με 27%.
Οι υψηλοί φόροι εισοδήματος είναι παράγων και της στεγαστικής κρίσεως που βιώνουν οι Αθηναίοι κατ’ αυτάς. Πολλοί ιδιοκτήτες παύουν να ενοικιάζουν τα σπίτια τους γιά ν’ αποφύγουν φόρους , ζημίες και δικαστικές διενέξεις. Ορθώς στο συνέδριο του ΚΑΦΙΜ υπεστηρίσχθη ή τριετής απαλλαγή χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς στο «Κλεινόν άστυ» των χιλιάδων... κλειστών διαμερισμάτων για να διευκολυνθούν οικιστικά και δημογραφικά τα μεσαία στελέχη των Ελληνικών επιχειρήσεων. Ο τελευταίος νόμος του ΥΠΟΙΚ είναι δώρον-άδωρον λόγω των γραφειοκρατικών εμποδίων.
Το πόσο αντιαναπτυξιακό είναι το Ελληνικό φορολογικό σύστημα φαίνεται κι από την περιορισμένη στο 30% της έκπτωσης τόκων, φόρων και αποσβέσεων μέχρις 3 εκατομ. ευρώ. Το Ισραήλ δεν επιβάλλει περιορισμούς απαλλαγών τόκων κ.λπ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το φορολογικό βάρος στην Ελλάδα είναι ιδιαιτέρως μεγάλο για την ειδικευμένη εργασία και οδηγεί τα στελέχη στην παραοικονομία και φοροδιαφυγή. Χρειάζεται βαθειά φορολογικός εξορθολογισμός. Ο ΕΝΦΙΑ αντιστοιχεί στο 1,1% της περιουσίας και δεν συντρέχει με φόρο επί του πλούτου όπως λχ.στη Γαλλία ή το Βέλγιο.
Όσον αφορά τον υψηλό ΦΠΑ 24%, η επιβεβλημένη μείωση του (ΣΣ: στις ΗΠΑ είναι 7,5%) δεν θά ανακουφίσει τον τιμάριθμο καταναλωτή, αν δεν εμποδισθεί η κάρπωση της από τα διάφορα καρτέλ που απομυζούν την Ελληνική οικονομία.