Και γιατί να μην τάσσεται υπέρ των «ήρεμων νερών» όταν οι Ευρωπαίοι, μετά την κάμψη των αντιρρήσεων της Γερμανίας και με την σιωπηρή αποδοχή της Γαλλίας ετοιμάζονται να του πωλήσουν τα μαχητικά Eurofighter με «δώρο» τους πυραύλους Meteor. Και ταυτόχρονα ο Βρετανός Πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ κάλεσε την Τουρκία και όχι την Ελλάδα στην Σύνοδο των Ευρωπαίων για τη νέα στρατηγική ασφαλείας της Γηραιάς Ηπείρου. Η παρουσία του Tούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν στην έκτακτη σύνοδο για την Ουκρανία που συγκάλεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ αποτελεί σαφέστατη αναγνώριση της προσπάθειας της Άγκυρας να αναλάβει πρωτοβουλίες όχι μόνο για την ουκρανική αλλά και για την ευρωπαϊκή άμυνα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας υπεστήριξε ότι η συμβολή της χώρας του τόσο σε πιθανή ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία, όσο και στην ανασυγκρότηση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης είναι σημαντική και πως ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ένα όραμα για αυτό.
Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να προσπάθησε να υποβαθμίσει τον αποκλεισμό της Αθήνας από μια άλλη Σύνοδο για την Ουκρανία, λέγοντας ότι η ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής διεξάγεται την Πέμπτη, ωστόσο η πολιτική αυτή του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία παρά τις συνεχείς προκλήσεις σε Κάσο και Κρήτη έχει προφανώς δώσει χώρο στην Άγκυρα να κινείται πλέον με άνεση στα ευρωπαϊκά σαλόνια και να κάνει συμφωνίες για πώληση και αγορά αμυντικού εξοπλισμού.
Την ίδια ώρα η Αθήνα δεν φαίνεται να εξαργυρώνει με κανέναν τρόπο την αταλάντευτη στήριξή της απέναντι στην Ουκρανία από την αρχή του πολέμου, καθώς δεν εκλήθη ούτε στο Παρίσι, στην Σύνοδο του «σκληρού πυρήνα» της Ενώσεως, ούτε και στο Λονδίνο όπου συμμετείχαν 15 χώρες. Και οι κυβερνητικές διαρροές το έκαναν ακόμη χειρότερο. Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την απουσία της Ελλάδος, ανέφεραν ότι «στη συνάντηση έχουν κληθεί πρωτίστως χώρες, και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη συμβολή προς την Ουκρανία και που κατά την κρίση της βρετανικής κυβέρνησης είναι σε άμεση διαθεσιμότητα περαιτέρω στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία». Αναγνωρίζουν δηλαδή ως «μεγαλύτερη συμβολή» την πολιτική της Άγκυρας στο ουκρανικό, που ενισχύει από την Ουκρανία με Bayraktar και από την άλλη αρνείται να επιβάλει κυρώσεις απέναντι στην Μόσχα; Σε αντίθεση με την Ελλάδα που έχει δείξει «στρατιωτική» πειθαρχία όσον αφορά τις αμυντικές υποχρεώσεις της προς το ΝΑΤΟ και μπήκε εξαρχής στην πρώτη γραμμή του ουκρανικού μετώπου.
Παρά τα αγωνιώδη τηλεφωνήματα του Έλληνα Πρωθυπουργού προς τον Ουκρανό Πρόεδρο προκειμένου να του εκφράσει την στήριξη της Αθήνας – υπήρξε τηλεφωνική συνομιλία και χθες - ο Ζελένσκι είχε ταξιδέψει στην Άγκυρα στις 18 Φεβρουαρίου για να ζητήσει την βοήθεια του Ερντογάν. «Η Ουκρανία, η Ευρώπη με την ευρεία έννοια - και αυτό περιλαμβάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο - θα πρέπει να συμμετέχουν στις συζητήσεις και στην ανάπτυξη των απαραίτητων εγγυήσεων ασφαλείας με την Αμερική σχετικά με την τύχη του μέρους του κόσμου μας», είχε καταστήσει σαφές ο Ουκρανός Πρόεδρος από την Άγκυρα, ξεχνώντας προφανώς το γεγονός ότι η Τουρκία κατέχει το 38% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας για πάνω από 50 χρόνια. Αυτό δηλαδή που ίδιος προσπαθεί να αποτρέψει για την χώρα του.
Ωστόσο η ευθύνη για την αποσιώπηση της τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου δεν επιρρίπτεται φυσικά στον κ. Ζελένσκι. Αφορά κυρίως την ελληνική πλευρά που για χάριν των «ήρεμων νερών» αποφεύγει να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στην απαίτηση της Άγκυρας για την αναγνώριση του ψευδοκράτους εν όψει και της κρίσιμης πενταμερούς για το Κυπριακό. Αποφεύγει να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και να δείξει πυγμή και αποφασιστικότητα απέναντι στον απειλητικό γείτονα, που πολλοί φοβούνται ότι απλώς κερδίζει χρόνο πριν κλιμακώσει και πάλι.
Προς επίρρωση των παραπάνω, ο γνωστός Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αν η Αθήνα συνεχίσει να σιωπά. Σε παρέμβασή του στο American Enterprise Institute, ο Ρούμπιν καταδίκασε την πολιτική υποχωρητικότητας που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στην Τουρκία, επισημαίνοντας ότι αυτή η στρατηγική μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τα ελληνικά συμφέροντα. Σύμφωνα με τον Ρούμπιν, αν η Ελλάδα συνεχίσει να ακολουθεί την ίδια προσέγγιση, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χάσει το μισό Αιγαίο, όπως ακριβώς συνέβη με την Κύπρο, η οποία υπέστη την τουρκική εισβολή και έχασε το 38% του εδάφους της. Τόνισε ότι η διεθνής κοινότητα δείχνει αδιαφορία και περιφρόνηση για τα ελληνικά συμφέροντα, παρατηρώντας ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις ελληνικές θέσεις απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Ο Ρούμπιν δεν δίστασε μάλιστα να κατακρίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ για τη στάση τους απέναντι στην Τουρκία, επισημαίνοντας ότι η διεθνής κοινότητα δεν επιδεικνύει την ίδια αυστηρότητα προς την Άγκυρα όπως προς άλλες χώρες, όπως στην Ρωσία, για παράδειγμα στην περίπτωση της Ουκρανίας.