βρίσκεται στην ανοικτή θάλασσα, στα συριακά χωρικά ύδατα, παρέχοντας κάλυψη και έτοιμο να συνοδεύσει το Sparta IV στο ταξίδι του προς την πατρίδα του. Στην άλλη άκρη της Μεσογείου, το Admiral Golovko (F461) κλάσης Gorshkov συνόδευε το Baltic Leader, ένα άλλο ρωσικό φορτηγό πλοίο που εθεάθη για τελευταία φορά στο Tartus στις αρχές Φεβρουαρίου, καθώς έκανε τον δρόμο της επιστροφής προς τα ανατολικά κατά μήκος της Μεσογείου. Στο μεταξύ, το αποβατικό πλοίο κλάσης Ropucha, Alexandre Shabalin (L110) φόρτωνε επίσης στο Tartus, ένα πιο προφανώς ναυτικό σκάφος. Στις 2 Μαρτίου, τα Admiral Grigorovich, Alexandre Shabalin, Sparta IV και δύο άλλα ρωσικά φορτηγά πλοία, το Syanie Severa και το Asacalon, σημειώθηκαν από τον ειδικό του ναυτικού ανοιχτού κώδικα MT Anderson να εγκαταλείπει την Tartus ως νηοπομπή.
Αυτές οι κινήσεις των πλοίων δείχνουν ότι οι Ρώσοι έχουν επιχειρηματικές συναλλαγές με τη νέα κυβέρνηση της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) στη Συρία, η οποία τους παρείχε επίσης αποτελεσματική προστασία για να επιτρέψει την εκκένωση να συνεχιστεί χωρίς απαγοτεύσεις ή εμπόδια. Αλλά το γεγονός ότι ο βαρύς εξοπλισμός αποσύρεται σημαίνει σαφώς ότι εάν οι Ρώσοι καταφέρουν να διατηρήσουν μια θέση στη Συρία, θα είναι μικρότερη ως παρουσία και θα έχει περιορισμένο ρόλο σε σύγκριση με την επιχειρησιακή ελευθερία που απολάμβαναν από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι ρωσικές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του HTS συνεχίζονται για μελλοντική παρουσία. Καθώς όμως οι συνομιλίες συνεχίζονται, το πολιτικό περιβάλλον αλλάζει. Δεδομένων των πρόσφατων παγκόσμιων πολιτικών αναταραχών, δεν θα πρέπει πλέον να θεωρείται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αντίθετες στη συνεχιζόμενη ρωσική παρουσία – όπως ήταν ξεκάθαρα η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Από την άλλη, το Ισραήλ δεν επιθυμεί να δει μια Ιρανοκρατούμενη Συρία, ως μέρος μιας σιιτικής (ημισελήνου) επιρροής που εκτείνεται από το Ιράν, από το Ιράκ και τη Συρία, μέχρι τον Λίβανο, να αντικατασταθεί από την ισλαμιστική επιρροή που υποστηρίζεται από μια κυρίαρχη Τουρκία στο βορρά. Μια συνεχιζόμενη ρωσική παρουσία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως περιορισμός στην Τουρκία, όπως και μια συνεχιζόμενη παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία. Τα συμφέροντα του Ισραήλ εξυπηρετούνται καλύτερα από μια αδύναμη αλλά σταθερή Συρία, εξ ου και η μετακίνησή του σε συριακές περιοχές στα Υψίπεδα του Γκολάν και η δηλωμένη πρόθεσή του να υποστηρίξει τη μειονότητα των Σύριων Δρούζων σε περιοχές νότια της Δαμασκού, οι οποίες απειλήθηκαν από δυνάμεις ευθυγραμμισμένες με το HTS τις τελευταίες εβδομάδες.
Το Ισραήλ έχει επίσης συμφέρον να διατηρήσει την πολιτική αυτονομία των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία και επίσης στο Ιράκ, ως αντίβαρο τόσο στους σουνίτες όσο και στους σιίτες εξτρεμιστές και στις μάχες των φατριών, αλλά και ως προπύργιο ενάντια στην αυξημένη τουρκική επιρροή.
Οι Ρώσοι συνέχισαν να διατηρούν ναυτική παρουσία στη Μεσόγειο, με επικεφαλής το υποβρύχιο της κλάσης Kilo Krasnodar (B265). Χωρίς τη βασική της εγκατάσταση στο Tartus, αντ' αυτού έχουν χρησιμοποιήσει λιμενικές υποδομές στην Αλγερία και τη Λιβύη ως μέσο ανάπαυσης πληρωμάτων και ανεφοδιασμού πλοίων, και τους έχουν ακόμη επιτραπεί να κάνουν ανεφοδιασμό στο Tartus. Θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να ξεκαθαρίσει το αντίτιμο σε λιμάνια εκείνων που φιλοξενούν τους Ρώσους – μέχρι τότε οι Ρώσοι μπορεί να έχουν καταλήξει σε μια νέα περιορισμένη συμφωνία βάσης με τη νέα συριακή κυβέρνηση.