Πού θα βρεθούν 800 δις. ευρώ της Κομισιόν, τα 200 δις. ευρώ της Γερμανίας και πώς θα διατηρηθεί ο καταστατικός στόχος του πληθωρισμού 2% της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης ΕΚΤ) με τέτοιο πακτωλό ρευστότητας;
Τα κεφάλαια αυτά δεν υπάρχουν ακόμη και για την μέχρι τούδε «ενάρετη δημοσιονομικώς» Γερμανία και θα λείψουν από κοινωνικούς τομείς της «ηνωμένης» Ευρώπης που δεν φημίζεται δα για την προστασία των πενεστέρων τάξεων αν κρίνουμε από την θεαματική ανατίμηση της ηλεκτρικής ενεργείας εξ αιτίας της «πράσινης ανάπτυξης» που υιοθέτησε απερίσκεπτα η φράου Μέρκελ προ δεκαετίας.
Τα Γερμανικά ομόλογα κατέρρευσαν από μόνη την είδηση ότι η επίδοξος κυβέρνηση του Φρήντριχ Μέρτς (ακόμη να σχηματισθή) προτίθεται να επενδύσει 200 δις ευρώ (400 σε μάρκα), διπλάσια απ’ ό,τι στην πρώην Ανατολική Γερμανία και με την ιδιαίτερη ευαισθησία του Συνταγματικού δικαστηρίου στην Καρσλούη που εμποδίζει την επάνοδο στα «οικονομικά της Βαϊμάρη», που έριξαν την χώρα στα αμαρτωλά χέρια του Ναζισμού το 1933.
Οι νέοι αγοραστές των «Μπουντς» θα ζητήσουν υψηλοτέρα απόδοση των Γερμανικών ομολόγων που εγκαταλείπουν οι παλαιοί. Η «Μπούντες Μπάνκ», η Γερμανική κεντρική Τράπεζα στην Φρανκφούρτη, δεν μίλησε ακόμη από πού θα προέλθουν οι πόροι για την αναγέννηση της πολεμικής βιομηχανίας ενώ η μόνη ορθόδοξη πηγή, η φορολογία του Γερμανικού λαού – ήδη βαρεία από την συντήρησή τριών εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που είχαν την ελαφρότητα να εισαγάγουν οι προηγούμενες ομοσπονδιακές κυβερνήσεις σοσιαλιστών και χριστιανοδημοκρατών δεν προσφέρεται πολιτικώς.
Οι Ελβετικές και Σουηδικές Τράπεζες δεν είναι πρόθυμες για να μετάσχουν τις αναγκαίες πιστώσεις του Γερμανικού επανεξοπλισμού και ασφαλώς θα ζητήσουν εγγυήσεις και υψηλές αποδόσεις που δεν είναι βέβαιον αν θα δεχθούν οι Γερμανικές Τράπεζες, «Ντόϋτσε» και οι ‘Λάντες μπάνγκεν’.
Η Γουώλλ Στρήτ δεν θα χρηματοδοτήσουν, αυτή την φορά, την Γερμανία όπως προπολεμικώς. Σήμερον, η προεδρία του Ιερωνύμου Πάουελ στο ΦΕΝΤ δεν θα αφήσει τις Αμερικανικές εμπορικές Τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την Ευρώπη, υποκειμένη ήδη στις «ταρίφες» (δασμούς) 25% που επιβάλλει ο θείος Τραμπ στα Γερμανικά αυτοκίνητα και Γαλλικές σαμπάνιες. Άλλως τις ακυρώνει.
Η Κίνα επίσης έχει τα ιδικά της προβλήματα του οικισμού και ο στόχος 5% ανάπτυξη του προέδρου Χι δεν αφήνει περιθώρια για αγορές Γερμανικών ομολόγων.
Η άλλη «λύσις Τρισσέ», του δανεισμού του Γερμανικού δημοσίου απ’ τις Τράπεζες με έκδοση υψηλότοκου χρέους, δοκιμασμένη το 2005 στην περίπτωση της Ελληνικής χρεοκοπίας, θα αποτύχει.
Οι Οίκοι πιστοληπτικής αξιοπιστίας καραδοκούν και θα υποτιμήσουν τους τίτλους αυτούς ως «κολλάτεραλ» οπότε οι ισολογισμοί των Τραπεζών θα λυγίσουν. Δεκαεπτά Ελληνικές Τράπεζες εξαφανίσθησαν το 2010 από την «λύση Τρισσέ» που απερισκέπτως εδέχθη η Τράπεζα της Ελλάδος επί Προβόπουλου. Ακόμη και σήμερα οι πέντε «συστηματικές» Τράπεζες των Αθηνών στενάζουν κάτω από τους περιορισμούς του Ευρωπαϊκού ελέγχου των χορηγήσεων.
Απομένει βέβαια πάντοτε η λύσις της εκτυπώσεως νομίσματος σε ευρώ, που είναι γραμμικώς συνδεδεμένη με τον πληθωρισμό αλλά δεν είναι βέβαιον εάν η μαντάμ Λαγκάρντ και το συμβούλιο της είναι «πρόθυμοι» να ενδώσουν στον πειρασμό όταν ούτε η μείωση των επιτοκίων κάτω του 2,5% είναι αμφίβολη.
Εύκολες είναι οι εντυπωσιακές ανακοινώσεις αλληλεγγύης της λέσχης των «προθύμων» για την διάσωση του «τύπου με το μπλουζάκι» αλλά χρειάζεται χρόνος, που δεν υπάρχει πλέον και δεν στερείται πολιτικών επιπτώσεων. Ήδη οι λαϊκές αντιδράσεις είναι ορατές μόλις εξαγγελθούν οι περικοπές των δαπανών και προγραμμάτων με πρώτους τους λαθρομετανάστες που κουβάλησε η φράου Μέρκελ και τώρα ο χερ Μέρτς ετοιμάζεται να απελάσει.