Αναπόφευκτα έγινε ευρύτερα γνωστό το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η παγωμένη αυτή χώρα και το οποίο αφορά κατά κύριο λόγο τον ορυκτό της πλούτο, τον πακτωλό μετάλλων που βρίσκονται στο υπέδαφός της. Ο λόγος για τη Γροιλανδία, στο υπέδαφος της οποίας βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα του Δυτικού Ημισφαιρίου σε μέταλλα στρατηγικής σημασίας. Ανάμεσά τους τεράστια κοιτάσματα σπάνιων γαιών, των μετάλλων που είναι αναγκαία για όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες από τις οθόνες των τηλεοράσεων, τα έξυπνα κινητά, τα ηλεκτροκίνητα οχήματα, τον σύγχρονο αμυντικό εξοπλισμό και τις τουρμπίνες αλλά και πολλά άλλα. Εκτιμάται ότι στη Γροιλανδία βρίσκονται ένα δισ. τόνοι μετάλλων σπάνιων γαιών, ποσότητα ικανή να αντιστρέψει πλήρως τις συνθήκες στην παγκόσμια αγορά του είδους και όχι μόνον με οικονομικούς αλλά και με γεωπολιτικούς όρους. Να διαρρήξει εν ολίγοις το σχεδόν παγκόσμιο μονοπώλιο που ελέγχει η Κίνα σε ό,τι αφορά τις σπάνιες γαίες.
Η Κίνα ελέγχει περίπου το 70% της παγκόσμιας παραγωγής σπάνιων γαιών, το 91% της επεξεργασίας τους παγκοσμίως και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα στον τομέα. Αυτός ο ορυκτός πλούτος θα μπορούσε άνετα να μετατρέψει τη Γροιλανδία στο νέο Ελντοράντο και να προσελκύσει το ενδιαφέρον όχι μόνον του Ντόναλντ Τραμπ αλλά και κάθε είδους εταιρείας εξορύξεων. Ομως οι βλέψεις του Τραμπ, όπως και οποιουδήποτε άλλου στο υπέδαφος της Γροιλανδίας, είναι σε μεγάλο βαθμό εξωπραγματικές όχι για πολιτικούς λόγους, αλλά για λόγους τεχνικούς και γεωγραφικούς. Το έχει ήδη καταστήσει σαφές η εμπειρία της εταιρείας Energy Transition Minerals, που σχεδίαζε εξορύξεις στη Γροιλανδία εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες. Η εν λόγω εταιρεία επιχείρησε προσφάτως να υλοποιήσει τα σχέδιά της στην περιοχή της Νάρσακ, μιας πόλης 1.300 κατοίκων. Ομως στη διάρκεια του χειμώνα ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί να επισκεφθεί κανείς την περιοχή είναι με ελικόπτερο. Επικρατούν θερμοκρασίες υπό το μηδέν, το 80% της επιφάνειας της χώρας είναι καλυμμένο από ένα στρώμα χιονιού, συχνά πολλών μέτρων πάχους, οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις εξόρυξης δεν συνδέονται οδικώς μεταξύ τους και γενικώς δεν μπορεί να κινηθεί κανείς οδικώς.
Γι’ αυτό και οι υπάλληλοι της Energy Transition Minerals δεν κατάφεραν τελικά να φτάσουν στο ορυχείο αν και οι κάτοικοι της περιοχής τούς είχαν δείξει πού βρίσκεται, η είσοδος του οποίου καλύπτεται από πολλά μέτρα χιόνι. Οσες εταιρείες ορυχείων ενδιαφέρονται για το υπέδαφος της Γροιλανδίας αντιμετωπίζουν ένα από τα πιο αφιλόξενα περιβάλλοντα που υπάρχουν στον πλανήτη, καθώς εκτός από τον παγετό έρχονται αντιμέτωπες με την ανεπάρκεια υποδομών αλλά και την πολιτική αστάθεια στη χώρα. Πολλοί ενδιαφέρθηκαν για τη Γροιλανδία από τις αρχές του 19ου αιώνα, αλλά σε αντίθεση με την Αλάσκα και τον Καναδά, η χώρα δεν έχει ιστορικό εξορύξεων από εγχώριες εταιρείες. Γι’ αυτό και είναι πολύ χλιαρό το ενδιαφέρον των επενδυτών που προτιμούν να γνωρίζουν σε τι τοποθετούν τα κεφάλαιά τους. Πρωτίστως, όμως, οι εξορύξεις στη Γροιλανδία είναι πανάκριβες και οι επενδυτές δεν είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν τα χρήματά τους σε τόσο αβέβαιες συνθήκες. Γι’ αυτό και παρά τον ασυνήθιστα μεγάλο ορυκτό πλούτο της, η Γροιλανδία δεν έχει παρά μόνον δύο ενεργά ορυχεία. Εχει, ωστόσο, παρατείνει περίπου 100 άδειες λειτουργίας ορυχείων. Η κατασκευή ενός ορυχείου στη Γροιλανδία συνεπάγεται μεγάλο κόστος και πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν σε μια πολύ δύσκολη γη.
Τα τελευταία χρόνια και καθώς λιώνουν διαρκώς οι πάγοι ανοίγοντας νέες προοπτικές, αξιωματούχοι της Γροιλανδίας έχουν επισκεφθεί την Αυστραλία και τον Καναδά στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν πολυεθνικές εταιρείες ορυχείων. Αρκετοί δείχνουν ενδιαφέρον στην αρχή αλλά ζητούν πιο διεξοδική ενημέρωση σχετικά με τα αποθέματα μετάλλων στο υπέδαφος της χώρας. Επιπλέον, η γραφειοκρατία αποτελεί τροχοπέδη. Οσες εταιρείες υποβάλουν αίτηση για άδεια λειτουργίας οφείλουν να διατηρούν σταθερό προσωπικό με μισθό και ασφάλιση. Οσον αφορά τη δεξαμενή εργατικών χεριών από την οποία μπορούν να επιλέξουν τους υπαλλήλους τους, είναι αρκετά περιορισμένη. Ο πληθυσμός της Γροιλανδίας δεν υπερβαίνει τις 57.000 άτομα και η αγορά εργασίας είναι πολύ μικρή.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")