Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, υπάρχει πρόταση στο τραπέζι για αποκατάσταση των ροών ρωσικού αερίου σε ένα ποσοστό της τάξης του 20-25% μέσω Ουκρανίας ώστε να περιορίσει και την εξάρτηση της ΕΕ από το ακριβό LNG, είτε προέρχεται από τις ΗΠΑ είτε όχι. Ωστόσο, εκτιμάται ότι η κυβέρνηση Τραμπ δύσκολα θα επιστρέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση να γυρίσει και πάλι στο ρωσικό αέριο μετά τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, εκτός εάν οι ΗΠΑ διασφαλίσουν κάποιο “μέρισμα”, όπως έχει αναφερθεί με αφορμή την επανεργοποίηση των αγωγών Nord Stream. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες από την πλευρά των ΗΠΑ εξετάζεται μια δεσμευτική πρόταση πώλησης LNG στην ΕΕ με ορίζοντα 8-10 ετών με συγκεκριμένες ρήτρες. Αυτό σημαίνει αυτομάτως την πλήρη εξάρτηση της ΕΕ από το αμερικανικό LNG, που ως φαίνεται πλέον χρησιμοποιείται ως γεωστρατηγικό όπλο. Με λίγα λόγια η ΕΕ θα αλλάξει απλώς «δερβέναγα» και από την αγκαλιά της Ρωσίας θα πέσει σε αυτή των ΗΠΑ του Τραμπ, που έχει αποδείξει ότι η εξωτερική του πολιτική κινείται με όρους καθαρά συναλλακτικούς. Kαι κάνει επίδειξη σκληρής ισχύος στις σχέσεις του με τους μέχρι πρότινος συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Σε κάθε περίπτωση είναι γεγονός ότι την επόμενη δεκαετία η ενέργεια θα έχει πρωτεύοντα ρόλο στην διαμόρφωση του νέου γεωπολιτικού σκηνικού και η ΕΕ τρία χρόνια μετά την συνειδητοποίηση που έφερε ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται ανήμπορη να δώσει πειστικές απαντήσεις ή να διεκδικήσει κάποιον ρόλο στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Συνοπτικά αυτό που συνέβη είναι το εξής: την ώρα που οι Βρυξέλλες προσπαθούσαν να βρουν τον βηματισμό τους, να εξοπλίσουν την Ουκρανία για να κερδίσει έναν πόλεμο που φαινόταν χαμένος και να κάνουν πράξη τα απατηλά όνειρά τους για την πράσινη ανάπτυξη, οι ΗΠΑ μετατράπηκαν από αμελητέο προμηθευτή, στον μεγαλύτερο προμηθευτή LNG παγκοσμίως. Μετατρέποντας ουσιαστικά την φθορά του πολέμου, σε κέρδος!