Το μέτρο αφορά επίσης Κινέζους διαχειριστές πλοίων, ανεξάρτητα της χώρας ναυπήγησής τους, διευκρίνισαν οι υπηρεσίες του USTR στην ανακοίνωση που δημοσιοποίησαν. Τα τέλη αυτά θα χρεώνονται κατά επίσκεψη στις ΗΠΑ –όχι σε κάθε αμερικανικό λιμάνι όπου δένουν– έως και πέντε φορές ανά πλοίο τον χρόνο.
Ακόμη, ο USTR προβλέπει την επιβολή συγκεκριμένων τελών για πλοία που μεταφέρουν οχήματα, που θα τεθούν επίσης σε ισχύ σε 180 ημέρες, και για αυτά που μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), ωστόσο σε αυτή την περίπτωση οι χρεώσεις θα αρχίσουν σε τρία χρόνια και θα αυξάνονται κατά στάδια για 22 χρόνια.
«Ο USTR αναλαμβάνει στοχευμένη δράση για να αποκαταστήσει τα αμερικανικά ναυπηγεία και για να αντιδράσει στις παράλογες ενέργειες, πολιτικές και πρακτικές της Κίνας για να κυριαρχήσει στους τομείς των θαλάσσιων μεταφορών, του εφοδιασμού και της ναυπηγικής βιομηχανίας», αναφέρει η ανακοίνωση.
Πρόκειται για θέμα που είχε πρωτοεμφανιστεί επί κυβέρνησης Μπάιντεν, έπειτα από καταγγελίες αμερικανικών φορέων και σωματείων ότι τα κινεζικά ναυπηγεία ως κρατικά αλλά και οι ναυτιλιακές κινεζικών συμφερόντων επιδοτούνται από το Πεκίνο, γεγονός που χαρακτηρίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό.
Οπως αθέμιτο ανταγωνισμό χαρακτηρίζουν αυτές οι πλευρές και τη χρηματοδότηση leasing από κινεζικούς χρηματοδοτικούς φορείς για τη ναυπήγηση πλοίων σε κινεζικά ναυπηγεία. Τότε ωστόσο το θέμα είχε τελικά μπει στο συρτάρι, έπειτα από μεγάλες αντιδράσεις της αμερικανικής λιμενικής βιομηχανίας, αλλά και αμερικανικών εταιρειών που πραγματοποιούν εισαγωγές.
Όσον αφορά την Ελλάδα, τρία στα δέκα εμπορικά πλοία ελληνικών συμφερόντων αναμένεται να επιβαρύνονται με τουλάχιστον 1 εκατ. δολ. για κάθε προσέγγιση αμερικανικού λιμανιού.
Στα μέσα Μαΐου έχει προγραμματιστεί και συζήτηση για το πώς θα εφαρμοστούν τα νέα αυτά τέλη.
Κατά της απόφασης είχαν τοποθετηθεί το Παγκόσμιο Ναυτιλιακό Συμβούλιο, το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS), όλες οι μεγάλες διεθνείς ενώσεις πλοιοκτησίας, η Bimco και η Intertanko, η Eνωση των εφοπλιστικών φορέων της Ευρώπης (ECSA), αλλά και πλήθος αμερικανικών φορέων, όπως το American Association of Port Authorities.
Το ποσοστό των πλοίων κινεζικής κατασκευής διεθνώς είναι διαφορετικό ανάλογα με τον τύπο πλοίου, αλλά σε γενικές γραμμές ανέρχεται περίπου στο 30% του παγκόσμιου στόλου σε όρους χωρητικότητας στα δεξαμενόπλοια και λίγο υψηλότερα στα πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου χύδην.
Περίπου στο 30% εκτιμάται και το τμήμα του ελληνόκτητου στόλου που είναι κινεζικής κατασκευής, ανεξαρτήτως τύπου. Ωστόσο υπάρχει μεγάλος αριθμός Ελλήνων πλοιοκτητών χωρίς κανένα πλοίο κινεζικής κατασκευής, αλλά και αρκετοί ιδιοκτήτες και διαχειρίστριες που εκμεταλλεύονται κατά πλειοψηφία κινεζικά πλοία.
Σύμφωνα με την ECSA, οι παραγγελίες πλοίων σε κινεζικά ναυπηγεία αντιπροσωπεύουν το 61% των νέων εμπορικών πλοίων που έχουν παραγγελθεί παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένου του 73% των κοντέινερ, του 71% των δεξαμενοπλοίων, του 69% των φορτηγών, του 30% των πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου και του 84% των carcarriers (μεταφέρουν οχήματα). Σημειώνεται ότι τα πλοία που έχουν παραγγελθεί σε αμερικανικά ναυπηγεία αντιστοιχούν μόλις στο 0,4% των νέων εμπορικών πλοίων που έχουν παραγγελθεί παγκοσμίως.
(Πηγή: Η Καθημερινή)