H Eυρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει τη δημιουργία μιας «Κοινωνίας της Ανακύκλωσης» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και αναζητεί τρόπους και μεθόδους για την καλύτερη δυνατή διαχείριση των βιολογικών αποβλήτων, που παράγουν τα κράτη – μέλη της. Προς την κατεύθυνση αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άνοιξε τη διαδικασία διαβούλευσης με την Πράσινη Βίβλο «για τη διαχείριση των βιολογικών αποβλήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και καλεί τους ενδιαφερόμενους να παρέμβουν με θέσεις και προτάσεις.
Οι παρεμβάσεις στη διαδικασία διαβούλευσης θα πρέπει να σταλούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έως τις 15 Mαρτίου 2009. Στα τέλη του 2009, η Κομισιόν θα παρουσιάσει ανάλυση των παρεμβάσεων που θα παραλάβει, η οποία θα συνοδεύεται, εάν χρειασθεί, από προτάσεις της και πρωτοβουλίες για μια κοινοτική στρατηγική διαχείρισης των βιολογικών αποβλήτων.
Σύμφωνα με σχετικούς υπολογισμούς, στην Ε.Ε. παράγονται ετησίως 76,5-102 εκατ. τόνοι αποβλήτων από τρόφιμα και κήπους που περιέχονται σε ανάμεικτα αστικά απορρίμματα και έως 37 εκατ. τόνοι από τη βιομηχανία ειδών διατροφής και ποτών. Στρατηγικός στόχος της Ε.Ε. είναι να περιορισθούν οι αρνητικές συνέπειες από τη διαχείρισή τους για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και την οικονομία, και να μετατραπεί η Ε.Ε. σε ενεργειακά αποδοτική «κοινωνία της ανακύκλωσης».
Η ποσότητα βιολογικών αποβλήτων, αν και έχει σταθεροποιηθεί τα πρόσφατα χρόνια, ενδέχεται να αυξηθεί και γι’ αυτό χρειάζεται ίσως να ενισχυθούν οι πολιτικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων. Σε βρετανική έρευνα υπολογίζεται ότι, μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα νοικοκυριά παράγουν 6,7 εκατ. τόνους απορριμμάτων κάθε χρόνο. Με την πρόληψη της δημιουργίας τους θα ήταν δυνατόν να εξοικονομούνται από τη διάθεσή τους κάθε χρόνο τουλάχιστον 15 εκατ. τόνοι ισοδύναμων εκπομπών CO2.
Η ανακύκλωση υποστηρίζεται από τη χωριστή αποκομιδή σε ορισμένα κράτη – μέλη (Aυστρία, Κάτω Χώρες, Γερμανία, Σουηδία), σε ορισμένες περιοχές του Βελγίου (Φλάνδρα), της Ισπανίας (Καταλονία) και της Ιταλίας (βόρειες περιοχές), ενώ σε άλλα (Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Γαλλία) εφαρμόζεται κυρίως η λιπασματοποίηση των πράσινων αποβλήτων και η αποκομιδή απορριμμάτων μαγειρείων μαζί με τα ανάμεικτα αστικά απορρίμματα. Σε όλες τις περιοχές όπου έχει καθιερωθεί, η χωριστή αποκομιδή θεωρείται επιτυχής λύση διαχείρισης των αποβλήτων. Χώρες, οι οποίες παράγουν κατά κύριο λόγο προϊόν λιπασματοποίησης από ανάμεικτα απόβλητα και δεν διαθέτουν ανεπτυγμένες αγορές προϊόντων λιπασματοποίησης, το χρησιμοποιούν ιδίως στη γεωργία (Ισπανία, Γαλλία) ή για την κάλυψη των χώρων υγειονομικής ταφής (Φινλανδία, Ιρλανδία, Πολωνία).
Η αποτέφρωση φθάνει το 47% στη Σουηδία και το 55% στη Δανία. Στις δύο χώρες, η αποτέφρωση βιολογικών αποβλήτων που δεν προέρχονται από χωριστή αποκομιδή συνήθως πραγματοποιείται με συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας και με συμπύκνωση των καυσαερίων, με αποτέλεσμα υψηλή απόδοση και υψηλή ανάκτηση.
Η υγειονομική ταφή, τέλος, αν και η χειρότερη λύση, όπως χαρακτηρίζεται από την Ε. Επιτροπή με βάση την ιεράρχηση των αποβλήτων, εξακολουθεί να είναι η πλέον χρησιμοποιούμενη μέθοδος διάθεσης των ανάμεικτων αστικών απορριμμάτων στην Ε.Ε. Κατά μέσο όρο, το 41% των ανάμεικτων αστικών απορριμμάτων καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ σε ορισμένα κράτη – μέλη (π.χ. Πολωνία, Λετονία) το ποσοστό αυτό υπερβαίνει το 90%.