Παρά τον κυρίαρχο εδώ και δεκαετίες σκεπτικισμό, τα ανυπέρβλητα εμπόδια που έχουν προκύψει από την εξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα έχουν ωθήσει πολλούς επιστήμονες, πολιτικούς, αλλά και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, να συνειδητοποιήσουν ότι οι ενεργειακές πηγές με χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα αποτελούν τη μόνη μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση. Πολλές δυτικοευρωπαϊκές χώρες, όπως η Σουηδία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, επανεξετάζουν το ενδεχόμενο αναβίωσης και επέκτασης των πυρηνικών τους προγραμμάτων, ενώ στη γειτονιά μας Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Σλοβενία και Τουρκία κατασκευάζουν ή πρόκειται να προχωρήσουν στην κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών δημιουργώντας έναν κλοιό γύρω από τη χώρα μας.
Η χρήση της πυρηνικής τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι ακόμη ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα στην Ελλάδα και η πρόσφατη σχετική ανακοίνωση της Ακαδημίας Αθηνών προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και έδωσε τροφή σε συζητήσεις και πλειάδα δημοσιευμάτων στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. Οι περισσότερες αναλύσεις δυστυχώς περιορίζονται στην κινδυνολογία, χωρίς να αναφέρουν ότι η πυρηνική ενέργεια αποτελεί ήδη καθημερινή πραγματικότητα για τους Ελληνες καθώς ένα σημαντικό τμήμα της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουμε προέρχεται από τους πυρηνικούς σταθμούς της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ενώ εδώ και δεκαετίες εκατομμύρια Αθηναίοι- χωρίς να το πολυσκέφτονται- ζουν και εργάζονται σε απόσταση αναπνοής από τον ερευνητικό αντιδραστήρα του Δημόκριτου στην Αγία Παρασκευή.
Παρ΄ ότι οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν επιλύσει τα περισσότερα ζητήματα ασφαλείας, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η πυρηνική ενέργεια αποτελεί πανάκεια καθώς καμία ουσιαστική πρόοδος δεν έχει σημειωθεί στον τομέα της ασφαλούς διαχείρισης και αποθήκευσης των ραδιενεργών αποβλήτων. Επιπλέον η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων είναι ιδιαίτερα δαπανηρή και χρονοβόρος, ενώ απαιτεί περίπλοκες τεχνικές που συνήθως συνοδεύονται από μεγάλες καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Τα τεράστια κεφάλαια και οι μακρές περίοδοι απόσβεσης αποθαρρύνουν τους επενδυτές σε περίπτωση που απουσιάζουν κρατικές εγγυήσεις, διαστρεβλώνοντας τον ελεύθερο ανταγωνισμό ή πολλές φορές μειώνοντας την απαραίτητη στήριξη στις ΑΠΕ. Η υιοθέτηση ή μη της χρήσης πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα πρέπει να βασίζεται σε μια τεκμηριωμένη μελέτη των αναγκών της χώρας, σε πολύπλευρη ενημέρωση, και όχι μόνο στον φόβο και στην κινδυνολογία. Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μία ώριμη τεχνολογία μεγάλης κλίμακας, ικανή να παρέχει τα φορτία βάσης που είναι απαραίτητα για την εξάπλωση των ΑΠΕ και κατάλληλη για να ανοίξει τον δρόμο προς την- πλήρως απαλλαγμένη από άνθρακα- εποχή του υδρογόνου.
Ο κ. Π. Γ. Δεριζιώτης είναι αναλυτής αγορών ενέργειας και αερίων του θερμοκηπίου, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης και επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ενέργειας Ν.Α Ευρώπης
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 04/02/2009)