Μπορούν ιατρικές αρχές που ισχύουν για τους ανθρώπινους οργανισμούς, να μεταφερθούν και στην οικονομία; Η απάντησή μας είναι: γιατί όχι; Συνεπώς, το δημόσιο έλλειμμα μιας χώρας θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με την χοληστερίνη. Ιδού για ποιους λόγους
Μπορούν ιατρικές αρχές που ισχύουν για τους ανθρώπινους οργανισμούς, να μεταφερθούν και στην οικονομία; Η απάντησή μας είναι: γιατί όχι; Συνεπώς, το δημόσιο έλλειμμα μιας χώρας θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με την χοληστερίνη. Ιδού για ποιους λόγους.

Εως το τέλος του 2009, το αμερικανικό δημοσιονομικό έλλειμμα θα φθάσει το 1,1 τρισεκατ. δολλάρια, ή το 12% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) των ΗΠΑ. Στην Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο τα αντίστοιχα ποσοστά θα είναι 10%, στην Ιαπωνία 7%, στην Γαλλία 5,5%, στην Γερμανία 4%, στην δε Ελλάδα οδεύει προς το 6% παρά τις φορολογικές επιβαρύνσεις επί δικαίων και αδίκων.

Το έλλειμμα, ωστόσο, μοιάζει με την χοληστερίνη: υπάρχουν καλά και κακά ελλείμματα.

Το καλό έλλειμμα είναι αυτό που προωθεί και ενισχύει την οικονομική δραστηριότητα και μοιάζει με την καλή χοληστερίνη η οποία είναι ζωτική για τον οργανισμό. Χάρη στο καλό δημόσιο έλλειμμα στηρίζονται οι τράπεζες, μέσω των οποίων κυκλοφορεί και το αίμα της οικονομίας. Χωρίς τις τράπεζες, όλα σταματούν. Είναι ζωτικό να τροφοδοτούνται με πιστώσεις, με ίδια κεφάλαια και με ρευστότητα τομείς-κλειδιά της οικονομίας, καθώς και επιχειρήσεις που στηρίζουν την απασχόληση.

Το χρήμα που τονώνει τις επενδύσεις και την οικονομική δραστηριότητα προετοιμάζει την επιστροφή στην ανάπτυξη. Και η τελευταία οδηγεί σε άνοδο των κρατικών εσόδων –και μέσω της παραγωγής και λόγω της ανόδου της καταναλώσεως.

Συνεπώς, όταν το κράτος δαπανά για να στηρίζει την οικονομική και τραπεζική δραστηριότητα, αυτό είναι –υπό όρους– θετικό. Κάτι δε παρόμοιο συμβαίνει στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες, των οποίων τα δημοσιονομικά ελλείμματα έχουν σχεδόν διπλασιασθεί μέσα σε έναν χρόνο.

Όπως, όμως, υπάρχει και η κακή χοληστερίνη, έτσι υπάρχουν και τα κακά δημοσιονομικά ελλείμματα. Παίζουν τον ρόλο κορεσμένων λιπών. Στο μέτρο, λοιπόν που τα τελευταία θέτουν σε κίνδυνο τον ανθρώπινο οργανισμό, το ίδιο συμβαίνει και με τα κακά ελλείμματα στην οικονομία: θέτουν την οικονομική υγεία σε κίνδυνο.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι το προϊόν σπαταλών, πελατειακών επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, κομματικών διορισμών στο δημόσιο και απίστευτης διαφθοράς –όπως αυτή περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα από τον κ. Ρακιντζή στην τελευταία έκθεσή του για την δημόσια διοίκηση. Αυτό, λοιπόν, το κακό έλλειμμα έχει οδηγήσει στα ύψη το δημόσιο χρέος, το οποίο πλέον πλησιάζει ολοταχώς τα 300 δισεκατ. ευρώ. Ποσό που σημαίνει ότι κάθε Έλληνας χρωστά περί τα 27.000 ευρώ, ήτοι 1,2 φορές το ετήσιο εισόδημά του.

Ωστόσο, αυτό το χρέος δεν φαίνεται να προκαλεί ανησυχίες στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες. Η μεν παρούσα κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτό, διότι γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα παραχωρήσει την θέση της. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση ούτε καν θίγει το θέμα, διότι γνωρίζει ότι είναι καυτό και καθόλου ευχάριστο για χάιδεμα αυτιών. Εξ άλλου, αν η αξιωματική αντιπολίτευση κληθεί να κυβερνήσει την χώρα, είναι βέβαιον ότι μπροστά στα οικονομικά αδιέξοδα που θα παραλάβει θα διαλαλεί προς πάσα κατεύθυνση ότι παρέλαβε «καμένη γη»… Όσο δε για τα υπόλοιπα κόμματα, η οικονομία της χώρας και η πρόοδός της είναι η εσχάτη σκοτούρα τους. Το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι η με κάθε μέσον και τρόπο απόκτηση πολιτικής πελατείας και έτερον ουδέν.

Όμως, η κακή χοληστερίνη κερδίζει συνεχώς έδαφος στις αρτηρίες της ελληνικής οικονομίας και προετοιμάζει έτσι το έδαφος για το τελικό έμφραγμα. Ηδη, το χρέος αυξάνεται, οι δημόσιες δαπάνες καλπάζουν, τα έσοδα είναι στάσιμα, η πολιτική βούληση για μεταρρυθμίσεις απουσιάζει, η παραγωγή πέφτει, όπως και η κατανάλωση, και το φάσμα της υφέσεως είναι μπροστά μας –την στιγμή που στην παγκόσμια οικονομία φυσά ένα αεράκι αισιοδοξίας.

Όπως φαίνεται, όμως, δεν αρκεί η καταστροφή των αρτηριών. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, μέσα μαζικής επικοινωνίας και κουκουλοφόροι έχουν επιδοθεί –με αρκετή δόση σαδισμού– και στην καταστροφή των υγιών οργάνων του οικονομικού οργανισμού. Οργιάζουν, έτσι, η κατασυκοφάντηση επιχειρήσεων, ο διασυρμός του επιχειρείν, η διασπορά ψευδών ειδήσεων και η επιφανειακή κάλυψη οικονομικών γεγονότων.

Με την σειρά τους, σοβαρά πλήγματα στην επενδυτική δραστηριότητα καταφέρουν οι ορδές των κουκουλοφόρων που ληστεύουν, πυρπολούν και καταστρέφουν. Απόρρητες εκθέσεις δύο εταιρειών επενδυτικών συμβούλων τις έχουμε στην διάθεσή μας, περιγράφουν την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, κάνουν λόγο για εντυπωσιακή άνοδο της εγκληματικότητας και υπογραμμίζουν ότι οι καιροί κάθε άλλο παρά ευνοϊκοί είναι για επενδύσεις στην χώρα μας.

Την ωρολογιακή βόμβα του ασφαλιστικού υπογραμμίζει, από την πλευρά του, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ) και κρίνει ότι, αν το καυτό αυτό θέμα δεν αντιμετωπισθεί με υπευθυνότητα και άμεση λήψη μέτρων, η δαμόκλειος σπάθη του «ξαφνικού θανάτου» θα κρέμεται πάνω από την ελληνική οικονομία.

Όμως, ούτε αυτές οι προειδοποιήσεις συγκινούν τις πολιτικές μας «ελίτ», οι οποίες αδιάφορα, αλαζονικά και ανεύθυνα οδηγούν την χώρα στην μοιραία κατάληξη: στο οικονομικό έμφραγμα –με ό,τι αυτό συνεπάγεται.