Μια νέα θεωρία για τη δημιουργία των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος αναπτύχθηκε από βρετανό ερευνητή.
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι πλανήτες δημιουργούνται από τα υλικά (σκόνη- αέρια) που υπάρχουν στον μεγάλο δίσκο ύλης που περιβάλλει ένα άστρο σαν τον Ηλιο. Αυτό ισχύει και για το δικό μας ηλιακό σύστημα.
Τώρα όμως ο Ιαν Σάντερς, επιστήμονας του Τrinity College στο Δουβλίνο, προτάσσει μια διαφορετική εκδοχή της γέννησης του ηλιακού συστήματος. Υποστηρίζει ότι καυτές μπάλες μάγματος με μέγεθος μεγάλου αστεροειδούς κυκλοφορούσαν στη διαστημική γειτονιά μας όταν το ηλιακό μας σύστημα ήταν ακόμη σε βρεφική ηλικία. Σύμφωνα με τον Σάντερς, οι μπάλες αυτές συγκρούονταν συνεχώς μεταξύ τους, διασκορπίζοντας έτσι τα υλικά τα οποία στη συνέχεια αποτέλεσαν τους θεμέλιους λίθους της Γης και των άλλων πλανητών που έχουν βραχώδη επιφάνεια.
Ο Σάντερς ανέπτυξε τη θεωρία του σε συνέδριο μετεωρολογίας που γίνεται αυτές τις ημέρες στην πόλη Νανσί της Γαλλίας. Υπολογίζει ότι οι μπάλες μάγματος είχαν διάμετρο μεγαλύτερη από 30 χιλιόμετρα και «τριγύριζαν» στη διαστημική γειτονιά όταν το ηλιακό μας σύστημα είχε ηλικία μόλις 1-2 εκατ. έτη.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 21/07/2009)