Η Τουρκία δεν φημιζόταν ποτέ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. H βραδύτητα με την οποία η τουρκική κυβέρνηση κινείται προς την ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών αγορών της αλλά και προς την εκμετάλλευση της ικανότητάς της να παράγει αιολική ενέργεια, έχει προβληματίσει τους επενδυτές σε έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (AΠE).
Το 2005, η Τουρκία είχε περάσει μια νομοθεσία για τις AΠE με σκοπό να φέρει τη χώρα πιο κοντά στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, η τρέχουσα δασμολογική δομή που προσφέρει κυβερνητικές εγγυήσεις της τάξεως των 0,05 ευρώ ανά κιλοβατώρα, θεωρείται ως αποθαρρυντική προς τους επενδυτές, καθώς υπολείπεται κατά πολύ από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Γι' αυτό τον λόγο, ενώπιον του Κοινοβουλίου βρίσκεται ήδη μία πρόταση αναθεώρησης της συγκεκριμένης νομοθεσίας. Η Τουρκία, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία, «θα μπορούσε να καλύψει το 35% των ενεργειακών αναγκών της από υδροηλεκτρική ενέργεια, το 25% από αιολική ενέργεια, το 10% από γεωθερμική ενέργεια και το υπόλοιπο από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αλλά αντ' αυτού σήμερα ισχύει το αντίθετο», αναφέρει με νόημα ο διευθυντής της επενδυτικής εταιρείας Μitra, Μουράτ Οζακάτ. «Η Τουρκία καταβάλει 50 δισ. δολάρια ετησίως σε άλλες χώρες για πετρέλαιο, φυσικό αέριο, κάρβουνο και ηλεκτρική ενέργεια, ενώ από το 2023 και έπειτα το ποσό αναμένεται να διπλασιαστεί αν δεν δράσουμε τώρα», συμπληρώνει ο κ. Οζακάτ. «Αλλά για να αναπτύξουμε αυτούς τους τομείς χρειαζόμαστε μακροπρόθεσμες πιστώσεις και κίνητρα. Πρόκειται για ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας».
Οι AΠE είναι ένας τομέας που αρκετοί πιστεύουν ότι έχει τη δυνατότητα να αποφέρει κέρδη. Το μέγεθος των εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας στην Τουρκία σχεδόν τριπλασιάστηκε το 2008 και αναμένεται να διευρυνθεί περαιτέρω το τρέχον έτος. Το μεγαλύτερο έργο αιολικής ενέργειας στη χώρα είναι το αιολικό πάρκο Gokcedag στη Ν. Τουρκία. Το συγκεκριμένο έργο αναμένεται να αυξήσει την παραγωγή αιολικής ενέργειας της χώρας κατά 30%. Οι προοπτικές παραγωγής αιολικής ενέργειας της Τουρκίας, σύμφωνα με το υπ. Ενέργειας, είναι τα 48.000 μεγαβάτ.
Οπως όμως και με τα υδροηλεκτρικά φράγματα, η επέκταση προκαλεί ανησυχίες στους περιβαλλοντολόγους. «Η χώρα ανοίγει τις πόρτες τις σε όλα τα είδη ενέργειας -πυρηνική, υδροηλεκτρική, φράγματα, αιολική, γεωθερμική- ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ενεργειακό θέμα μοιάζει σαν να βρίσκεται σε κλίμα πανικού», υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Τουρκικής Ενωσης Περιβάλλοντος Doga Dernegi, Γκουβάν Εκέν. «Αυτό που υπάρχει δεν είναι ενεργειακή πολιτική αλλά ενεργειακή βιασύνη», συμπληρώνει. Εν τω μεταξύ, ο κ. Οζακάτ βλέπει τα οφέλη της αιολικής ενέργειας για τους ίδιους τους Τούρκους: «Ο συγκεκριμένος κλάδος έχει τεράστιες δυνατότητες για τους νέους της Τουρκίας όσον αφορά την απασχόληση και καθαρότερο αέρα», τονίζει. «Πρώτα είχαμε την περίοδο ραγδαίας ανάπτυξης της βιομηχανίας, και μετά αυτή των τραπεζών. Θεωρώ ότι η επόμενη αντίστοιχη περίοδος θα είναι αυτή του κλάδου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στο κάτω κάτω, όλοι χρειαζόμαστε ενέργεια».
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/10/2009)