Σε κλίμα καλής διάθεσης αλλά αβεβαιότητος άρχισαν οι εργασίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η ατζέντα του οποίου περιλαμβάνει τη διαμόρφωση μιας γενικής, ευρωπαϊκής αντίληψης για τις κλιματικές αλλαγές εν όψει της Διάσκεψης του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο, την προετοιμασία για την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας τον Ιανουάριο, την κατανομή των θέσεων των επιτρόπων στην Κομισιόν και τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Σε ό,τι αφορά τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης οι «27» συμφωνούν, κατ΄ αρχήν, στους στόχους και στο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των σχεδίων, διαφωνούν όμως ως προς το κόστος τους και το πώς θα καταβληθεί αυτό, δεδομένου ότι υπολογίζεται να ανέλθει από 22 δισ. ευρώ σε 50 δισ. ευρώ τον χρόνο, το 2020. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δήλωσαν ήδη ότι αδυνατούν να ανταποκριθούν. Η Ελλάδα όπως και άλλες χώρες επιφυλάσσονται να απαντήσουν. Οταν η σουηδική προεδρία καθόρισε στην ατζέντα του Συμβουλίου πίστευε ότι θα είχε λυθεί το πρόβλημα της υπογραφής της Συνθήκης της Λισαβόνας από τον πρόεδρο Κλάους της Δημοκρατίας της Τσεχίας. Αλλά το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τσεχίας ανέβαλε για τις 5 Νοεμβρίου την απόφασή του επί της συνταγματικότητος της Συνθήκης και ως εκ τούτου οι συζητήσεις για την εφαρμογή της, για την επιλογή του προέδρου και του «κομισάριου» επί των Εξωτερικών που δημιουργεί η Συνθήκη γίνονται- και θα συνεχιστούν σήμερα Παρασκευή- παρασκηνιακά και μέσα σε κλίμα εμφανούς αβεβαιότητος.
Γ ια την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης και με την ελπίδα ότι τελικώς δεν θα υπάρξει άλλο «τεχνητό» εμπόδιο από την Τσεχία- ο σουηδός πρωθυπουργός κ. Ράινφελντ συνομίλησε σχετικά με τον πρόεδρο κ. Κλάους- η σουηδική προεδρία προσανατολίζεται στην ιδέα για μια έκτακτη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου. Τότε η Συνθήκη θα είναι «γεγονός» και οι «27» θα μπορούν να αποφασίσουν για πρόσωπα και για τη θεσμική λειτουργικότητα της Συνθήκης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι στα παρασκήνια- και όχι μόνο- δεν γίνονται συζητήσεις για πρόσωπα. Είναι αλήθεια ότι δεν εμφανίστηκαν μέχρι στιγμής υποψήφιοι για την πολύ σοβαρή θέση του «κομισάριου» επί των Εξωτερικών. Επίσης είναι αλήθεια ότι ο Τόνι Μπλερ αυτοπροβάλλεται ως υποψήφιος για πρόεδρος. Επισήμως όμως δεν εκδηλώθηκε καμία υποψηφιότητα, μολονότι πηγές στις Βρυξέλλες, οι οποίες συνήθως έχουν υπεύθυνη ενημέρωση, λέγουν ότι δύο ακόμη «ευρωπαϊκές προσωπικότητες» μπορεί να διεκδικήσουν τη θέση: οι πρωθυπουργοί του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας κκ. ΖανΚλοντ Γιούνκερ και Γιαν-Πέτερ Μπαλκενέντε, χωρίς να αποκλείεται και ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Φελίπε Γκονζάλες. Οσον αφορά τον κ. Τόνι Μπλερ πληθαίνουν τα αρνητικά σχόλια, οι «Financial Τimes» τάχθηκαν την Πέμπτη εναντίον της υποψηφιότητάς του και φαίνεται ότι ο κ. Μπράουν δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την υποστήριξη της κυρίας Μέρκελ και του προέδρου Σαρκοζί, με τους οποίους είχε μακρά συνομιλία, υπέρ του κ. Τόνι Μπλερ.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 30/10/2009)