Η ομιλία της υπουργού κ. Λούκας Κατσέλη στην τελετή των βραβείων αριστείας της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) ομολογούμε ότι μάς εντυπωσίασε. Για τον απλό λόγο ότι η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας αναφέρθηκε σε πολλά σημεία της ομιλίας της σε θέσεις και απόψεις που κατ’ επανάληψιν έχουμε διατυπώσει από τις στήλες αυτές. Επισημαίνουμε τα σημαντικότερα σημεία της υπουργικής ομιλίας, η οποία χειροκροτήθηκε δεόντως από τους 400 συμμετέχοντες στην εκδήλωση της ΕΕΔΕ.
Η υπουργός έδωσε μεγάλη έμφαση, αφ’ ενός, στην ενίσχυση και, αφ’ ετέρου, στην αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας, με επίκεντρο την ποιότητα και όχι απλώς τις εισροές. Είπε, επίσης, ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις θα πρέπει να κινητοποιηθούν και να ρίξουν το βάρος τους στην μάθηση, στην επιμόρφωση και στην αριστεία σε όλα. Αναφερόμενη στην μάθηση, η υπουργός μίλησε για την σημασία της γνώσεως ως παραγωγικό συντελεστή και είπε ότι η δια βίου μάθηση αποτελεί πρωταρχικό στόχο της νέας κυβερνήσεως.
Κάνοντας λόγο για την ελληνική γραφειοκρατία και τον αρνητικό ρόλο της, η κ. Λούκα Κατσέλη είπε ότι «είναι ήρωας αυτός που αποφασίζει να κάνει επένδυση στην Ελλάδα». Υποσχέθηκε έτσι ότι, πάρα πολύ σύντομα, οι 18 διαδικασίες που απαιτούνται για να ξεκινήσει μία επιχείρηση στην χώρα μας θα περιορισθούν σε 4 μόνον. Συνεπώς, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η νέα επιχειρηματικότητα –απαραίτητη προϋπόθεση για μία μονιμότερη αναθέρμανση της οικονομίας μας. Εξ ίσου ορθά ήσαν και τα όσα είπε η υπουργός για την κατάσταση στον δημόσιο τομέα, στον οποίον, όπως τόνισε, ήλθε η ώρα να εφαρμοσθεί ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα βελτιώσεώς του, με την προσθήκη και αρχών διαφάνειας, αποτελεσματικότητος και σύγχρονης εταιρικής διακυβερνήσεως.
Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τις ανωτέρω θέσεις και απόψεις της υπουργού, εκτός και αν «πιστεύει» στην αριστερόστροφη φιλοσοφία ορισμένων ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Για κάθε άλλον σκεπτόμενο άνθρωπο, οι επισημάνσεις της κ. Λούκας Κατσέλη είναι ορθές, ξεκάθαρες και απαιτούν επείγουσες παρεμβάσεις. Στο σημείο, όμως, αυτό βρίσκεται και το καυτό πρόβλημα για κάθε κυβέρνηση: άλλο οι καλές και σωστές προθέσεις, άλλο η δρομολόγηση έργων και άλλο η πραγματοποίηση εις βάθος μεταρρυθμίσεων.
Το 2004, ο κ. Κώστας Καραμανλής πέτυχε μία μεγάλη εκλογική νίκη επαγγελλόμενος την επανίδρυση του κράτους, την διαφάνεια, την σεμνότητα και την αποτελεσματικότητα. Με άλλα λόγια, οι τότε υποσχέσεις του έθιγαν τον πυρήνα του ελληνικού προβλήματος, που δεν ήταν τίποτε άλλο από την επιβολή όρων διαφάνειας και ευνομίας στον δημόσιο βίο και την οριστική απαλλαγή του κράτους από την πελατειακή αντίληψη που υπονομεύει την εύρυθμη λειτουργία του. Ως νέος πολιτικός, με πολιτική παρακαταθήκη το βαρύ όνομά του, έπεισε τους ψηφοφόρους ότι διέθετε την ικανότητα, αλλά, κυρίως, την βούληση, να λύσει τον γόρδιο δεσμό που διαχρονικά εμποδίζει την πρόοδο του τόπου και ακυρώνει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, ανεξαρτήτως του τρόπου που εκδηλώνεται.
Δυστυχώς για τον ίδιο και για την Νέα Δημοκρατία, ο κ. Κ. Καραμανλής διέψευσε τις προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει και στις 4 Οκτωβρίου παρέδωσε στον νέο πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου μία χώρα σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν που ο ίδιος είχε παραλάβει. Αυτή η αποτυχία των δύο κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας δεν οφείλεται παρά στις χρόνιες ασθένειες της χώρας. Δηλαδή, στην αποκρουστική γραφειοκρατία, στο διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα, στην κρατική αδιαφάνεια και στον συγκεντρωτισμό που καταπνίγει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια.
Υπό αυτές τις συνθήκες, για να γίνουν πραγματικότητα οι θαυμάσιες προθέσεις της υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δεν αρκεί μία οικονομική πολιτική. Ζωτικό ρόλο παίζει το μέσον που θα χρησιμοποιηθεί και που θα ασκήσει την πολιτική αυτή. Με απλά λόγια, χωρίς κράτος ως βασικό εργαλείο ασκήσεως πολιτικής, η τελευταία είναι καταδικασμένη να παραμένει ανεφάρμοστη.
Συνεπώς, στην ομιλία της στην εκδήλωση της ΕΕΔΕ η κ. Λ. Κατσέλη θα έπρεπε να επισημάνει πώς η νέα κυβέρνηση θα ανασυντάξει το κράτος, πώς θα πραγματοποιήσει «βαθιές τομές» και πώς θα πετύχει την τόσο αρεστή στην ίδια αριστεία. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι τέτοιας μορφής και υφής πρωτοβουλίες στην Ελλάδα προϋποθέτουν ρήξεις με παγιωμένες αντιλήψεις και συγκρούσεις με κατεστημένες λογικές. Λογικές που καλλιεργούνται από πολλά μέσα μαζικής επικοινωνίας, καθώς και από μία βαθύτατα αντιδραστική αριστερά, η οποία επιβιώνει χάρη στην ακινησία που επαγγέλλονται αρκετά από τα μέλη της.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να περιμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον την επαλήθευση όλων των καλών προθέσεων που προαναφέραμε.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 05/11/2009)