Συνέντευξη στους
Financial
Times
έδωσε ο
Φατίχ Μπιρόλ, αρχιοικονομολόγος του ΙΕΑ, στην οποία ανέλυσε τις τάσεις της αγοράς
ενέργειας στο άμεσο και το απώτερο μέλλον, βάσει των σεναρίων που εξέδωσε ο
Οργανισμός.
Σε ερώτηση για τη σχέση μεταξύ των τιμών του πετρελαίου και
του φυσικού αερίου, ο κ. Μπιρόλ σχολίασε ότι στην Ασία και την Ευρώπη τα συμβόλαια
αερίου σχετίζουν την τιμή του με αυτή του πετρελαίου. Η λογική αυτή εδράζεται
στο ότι το φυσικό αέριο αποτελεί ανταγωνιστικό προϊόν, όχι μόνο απέναντι στο
πετρέλαιο, αλλά και σε άλλα καύσιμα, όπως ο λιθάνθρακας και ο ηλεκτρισμός. Προς
το παρόν, οι εξαγωγείς είναι ικανοποιημένοι με αυτή τη σύζευξη, όμως με την άνοδο
που παρατηρείται στην προσφορά φυσικού αερίου θα ασκηθούν πιέσεις για
αναπροσαρμογή του τιμολογιακού συστήματος η οποία μπορεί να στρέψει πολλούς προς
την αγορά
spot
ή την αγορά συμβολαίων μελλοντικών παραδόσεων. Ο κ. Μπιρόλ
υπογραμμίζει ότι το περασμένο έτος η
Gazprom
έχει χάσει μέρος της αγοράς λόγω
του
LNG που πωλείται
στην αγορά
spot.
Όσον αφορά την κορύφωση της παραγωγής πετρελαίου, ο κ. Μπιρόλ
δεν αναμένει ότι αυτή θα λάβει χώρα πριν το 2015. Τονίζει ότι εάν δεν υπάρξουν
νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων, η συμβατική παραγωγή θα κορυφωθεί γύρω στο 2020,
αλλά μόνο εφόσον η ζήτηση αυξηθεί με τους ρυθμούς που υποδεικνύει το σενάριο
αναφοράς του ΙΕΑ (δηλαδή χωρίς αλλαγή στην κυβερνητική πολιτική). Αν οι πολιτικές
ηγεσίες υιοθετήσουν μια συνθήκη για περιορισμό των ρύπων, η παραγωγή θα κυμανθεί
σε χαμηλότερα επίπεδα.
Ο ΙΕΑ αναμένει την παραγωγή από χώρες εκτός του
OPEC να κορυφωθεί στα επόμενα
χρόνια, αλλά αυτή του ίδιου του οργανισμού θα είναι σε θέση να αναπληρώσει το
κενό. Επίσης, ο κ. Μπιρόλ υπογράμμισε ότι το
peak
oil δεν έχει σχέση μόνο με την παραγωγή, αλλά και με τη ζήτηση
και τόνισε τη σημασία της τιμής ως τον παράγοντα που θα ισορροπήσει τις δύο τάσεις.
Με βάση το σενάριο αναφοράς, η μέση τιμή του αργού θα φτάσει τα 115 δολάρια το
βαρέλι το 2030 σε δολάρια του 2009 και τα 190 δολάρια σε ονομαστικές τιμές.
Τέλος, ο κ. Μπιρόλ αναφέρθηκε και στη σχέση μεταξύ της Κλιματικής
Αλλαγής, της ενέργειας και της φτώχειας. Θεωρεί ότι η διεθνής κοινότητα είναι
σε θέση να επιτύχει και τους τρεις αυτούς στόχους συνδυαστικά, ενώ η παροχή
ηλεκτρισμού σε ολόκληρο τον πληθυσμό του πλανήτη ως το 2030 θα απαιτήσει αύξηση
της παραγωγής μόλις κατά 3%. Η πρόσθετη επένδυση προς τον σκοπό αυτό θα αγγίξει
τα 35 δις δολάρια, ποσό που κρίνεται ως χαμηλό. Αν εφαρμοστεί το σενάριο της μείωσης
των ρύπων, η αύξηση των εκπομπών ως αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής θα είναι
0,9%, οπότε η καταπολέμηση της φτώχειας και η ηλεκτροδότηση μπορούν να συμβαδίσουν
με τους υπόλοιπους στόχους.