Επτά κατευθυντήριοι άξονες, 17 δράσεις και δημόσιες επενδύσεις 35 δισ. ευρώ. Αυτά τα ολίγα απαιτούνται να γίνουν, προκειμένου να αναδυθεί στη Γαλλία ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται σε δύο πυλώνες: στη φαιά ουσία και στην «πράσινη» οικονομία. Πρόκειται για το σχέδιο που προτείνει η Επιτροπή για τον Εθνικό Δανεισμό, την οποία διευθύνουν από κοινού ο Αλέν Ζιπέ και ο Μισέλ Ροκάρ. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο ένας Κεντροδεξιός και άλλος Σοσιαλιστής, παρέδωσαν χθες τις προτάσεις τους στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Νικολά Σαρκοζί θα μελετήσει τις προτάσεις και θα ξεκινήσει τις επαφές με τους κοινωνικούς εταίρους από την επόμενη κιόλας εβδομάδα. Και στις αρχές Δεκεμβρίου θα ανακοινώσει τι θα κρατήσει και τι όχι από τις προτεινόμενες πολιτικές. Ποιος θα πληρώσει το δάνειο; Αν πιστέψει κανείς την υπουργό Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ, τα δισ. που απαιτούνται δεν θα εγγραφούν στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
«Εφθασε η ώρα για να κινητοποιηθούμε. Ενώ άλλα έθνη προχωρούν μπροστά, εμείς έχουμε μείνει να καταριόμαστε την εποχή μας. Απαιτείται επείγουσα δράση. Για τουλάχιστον τρεις λόγους:Για την κρίση, που ανατρέπει πολιτικές και ιεραρχήσεις, για το περιβάλλον, που ήδη απειλεί τις μεγάλες σταθερές στις οποίες στηρίζεται η ζωή μας, τέλος, για την τεχνολογική πρόοδο, η οποία απαιτεί από την καθημερινότητά μας διαρκείς αλλαγές και προσαρμογές». Αυτά σημειώνουν οι συντάκτες στον πρόλογο της έκθεσης των 128 σελίδων με τον τίτλο «Επενδύοντας στο μέλλον», την οποία παρέδωσαν χθες στον γάλλο πρόεδρο. Και προσθέτουν ότι «υπάρχουν δύο τρόποι για να προετοιμαστεί κανείς λανθασμένα:Να συσσωρεύει χρέη προκειμένου να χρηματοδοτεί τις τρέχουσες δαπάνες και να παραμελεί τις επενδύσεις στους κινητήριους τομείς της οικονομίας».
Ποιοι είναι οι τομείς αυτοί που πρέπει να προωθήσει πάση θυσία και χωρίς τσιγκουνιές η γαλλική κυβέρνηση; «Η Επιτροπή προτείνει τη χρηματοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας με 16 δισ. ευρώ και την οικονομική στήριξη των τεχνολογικών τομέων στους οποίους η Γαλλία έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα με 19 δισ. ευρώ... Αυτό είναι το βασικό σχέδιο δράσης για την επόμενη 20ετία». Οι δύο έμπειροι πολιτικοί, οι οποίοι σημειωτέον ότι ουδέποτε συνεργάστηκαν για κάποιο κοινό σκοπό, μοιράζονται ένα συγκεκριμένο όραμα για τη Γαλλία και για τον ρόλο του κράτους. Το κοινό αυτό όραμα συμμερίζονται βεβαίως και τα υπόλοιπα 20 μέλη της Επιτροπής, καθώς επίσης και οι πέντε ειδικοί οι οποίοι το τελευταίο τρίμηνο ήλθαν σε επαφή με περισσοτέρους από 200 επιστήμονες, επιχειρηματίες, στελέχη κ.ά., προκειμένου να μεταφέρουν στην επιτροπή τον «σφυγμό» και τις ιδέες της επιστημονικής και της επιχειρηματικής κοινότητας.
Επειτα από μακρά και πολλές φορές επίπονη μελέτη, η Επιτροπή κατέληξε στις προτάσεις της σεβόμενη αφενός τον «οδικό χάρτη», τις κατευθυντήριες γραμμές δηλαδή που της είχε χαράξει ο πρόεδρος Σαρκοζί, και αφετέρου τις στρατηγικές της Λισαβόνας. Ετσι τα κριτήρια των προτεινόμενων επενδύσεων συντέθηκαν και συγκεκριμενοποιήθηκαν για να προαγάγουν τα συγκριτικά οικονομικά και παραγωγικά πλεονεκτήματα της Γαλλίας, να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από τις πιθανές καταρρεύσεις της αγοράς στο μέλλον και να διασφαλίσουν το κοινωνικοοικονομικό καθεστώς και τα συμφέροντα των πολιτών. Στόχος των επικεφαλής και των συντελεστών της Επιτροπής ήταν να προτείνουν ένα αντίδοτο στην κρίση.
«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε έναν μοχλό ανάπτυξης που θα αξιοποιεί κεφάλαια όχι μόνο κρατικά αλλά και ιδιωτικά και τοπικά και ευρωπαϊκά, τα οποία μπορούν αθροιστικά να φθάσουν και στα 60 δισ. ευρώ. Διότι η μεγαλύτερη αναπτυξιακή τροχοπέδη και η μεγαλύτερη απειλή έχουν να κάνουν με την αύξηση του δανεισμού. Οπως διευκρίνισε και ο αρμόδιος για τον Προϋπολογισμό υπουργός Ερίκ Βερτ, η μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους αποτελεί εθνική προτεραιότητα» υπογραμμίζουν οι κύριοι Ζιπέ και Ροκάρ, οι οποίοι υπογράφουν την εισαγωγή του πολυσέλιδου πονήματος.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 20/11/2009)