Οι επενδυτές εξέφρασαν ικανοποίηση για τους νέους στόχους που έθεσαν Κίνα και ΗΠΑ για τις εκπομπές καυσαερίων δέκα ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ. Ωστόσο, η αναβολή της σχετικής ψηφοφορίας στην Αυστραλία κατέδειξε πόσο δύσκολο θα είναι να στηριχθεί σε γερές βάσεις μια διεθνής συμφωνία. Οσοι εμπορεύονται δικαιώματα εκπομπών καυσαερίων σε μια αγορά 126 δισ. δολαρίων επιζητούν αυστηρούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ώστε να αυξηθεί η ζήτηση για τις σχετικές άδειες. Οι ενεργειακές εταιρείες θέλουν να γνωρίζουν τι κόστος θα αναλάβουν αν επιλέξουν να καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα, συμπεριλαμβανομένου του λιθάνθρακα, όταν σχεδιάζουν νέες μονάδες παραγωγής. Στόχος της συνάντησης που θα πραγματοποιηθεί στην Κοπεγχάγη από τις 7 μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου είναι να συμφωνηθούν οι γενικές γραμμές της νέας διεθνούς συνθήκης για το κλίμα και να διασαφηνισθούν οι μελλοντικές τιμές του λιθάνθρακα. Εν όψει της συνδιάσκεψης, οι ΗΠΑ προσφέρθηκαν για πρώτη φορά μετά το 1997 να μειώσουν τις εκπομπές καυσαερίων, ενώ η Κίνα υποσχέθηκε να επιβραδύνει τον ρυθμό αύξησης των εκπομπών από τη βιομηχανία.
Αναλυτές του κλάδου εξέφρασαν ικανοποίηση για τις προσφορές των δύο χωρών, μολονότι ο στόχος που έθεσαν οι ΗΠΑ ήταν πολύ χαμηλότερος από τον φιλόδοξο στόχο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σύμφωνα με τη συμβουλευτική New Energy Finance, η στάση των ΗΠΑ και της Κίνας προσφέρει το κατάλληλο έδαφος για να φθάσουν οι επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια σε επίπεδα-ρεκόρ το 2010. «Δεν θα με εξέπληττε να δω τις επενδύσεις να φθάνουν στα 200 δισ. δολάρια το επόμενο έτος» σχολιάζει ο επικεφαλής της, Μάικλ Λάιμπραϊχ.
Ο στόχος που έθεσαν οι ΗΠΑ για μείωση των εκπομπών καυσαερίων κατά 17% από τα επίπεδα του 2003 μέχρι το 2020, δημιουργεί καλό προηγούμενο, αλλά ήταν γενικά αναμενόμενος. «Δεν βλέπω καμία ιδιαιτέρως σημαντική εξέλιξη» σχολιάζει σχετικά ο Μαρκ Λιούις της Deutsche Bank, ενώ ο Μάικλ ΜακΝαμάρα της Jefferies Bank τονίζει πως «είναι πολύ πιο σημαντικό να δούμε πώς θα μειώσουμε τις εκπομπές». Για να επισημοποιηθεί ο στόχος, άλλωστε, θα χρειαστεί και η στήριξη του Κογκρέσου υπό τη μορφή εθνικού νομοσχεδίου για το κλίμα. Μέχρι στιγμής οι αντιδράσεις των Ρεπουμπλικανών έχουν αποτρέψει την πρόοδο στη Γερουσία.
Από την άλλη, η αναβολή της ψηφοφορίας στη Γερουσία της Αυστραλίας επί ενός παρεμφερούς σχεδίου για το κλίμα -που προβλέπει, όπως και εκείνο των ΗΠΑ, ανώτατα όρια και εμπόριο δικαιωμάτων σε εκπομπές καυσαερίων- έχει ανησυχήσει τους αναλυτές, που εκφράζουν φόβους για περαιτέρω αποδυνάμωση του σχεδίου. «Η νομοθεσία προδίδει ένα ισχυρότατο παρασκήνιο ανάμεσα στα δύο κόμματα», σχολιάζει ο Μουρέι Γουάρντ της Global Climate Change Consultancy, αναφερόμενος στις ψηφοφορίες σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Οι αναλυτές εμφανίζονταν ικανοποιημένοι από την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου στη Νέα Ζηλανδία, αλλά περιμένουν ακόμη να δουν την πρώτη μεγάλη οικονομία που θα ακολουθήσει τα αυστηρά όρια τα οποία έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και ένα σύστημα εμπορίας καυσαερίων αντίστοιχο με εκείνο που εισήγαγε το 2005.
Οι εταιρείες κοινής ωφελείας στη Βρετανία αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της εμπορίας στην Ε.E., επισημαίνοντας ότι οι τιμές που ορίζει δεν είναι αρκετά υψηλές ώστε να δίνουν κίνητρα για την ανέγερση νέων μονάδων πυρηνικής ενέργειας ή και λιθάνθρακα, όπου όμως θα χρησιμοποιείται η δαπανηρή τεχνολογία συγκράτησης του άνθρακα. Οπως αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος μιας από αυτές, «προφανώς μία ισχυρή συμφωνία στην Κοπεγχάγη θα αποτελούσε μεγάλη πρόοδο, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, αυτό μπορεί να μη συμβεί, και μπορεί να αποδειχθούν απαραίτητοι άλλοι μηχανισμοί, ένα εναλλακτικό σχέδιο».
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27/11/2009)